Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ دويم 20 Bible Online

تاريخ دويم 20 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ دويم 20

¹څۀ موده وروستو د موآب او عمون فوجيان او معونيان راغلل چې د يهوسفط سره جنګ وکړى.

²څۀ سړى راغلل او يهوسفط بادشاه ته يې ووئيل، ”د مړ درياب په طرف باندې د ادوم نه يو لوئ لښکر د دې دپاره راغلے دے چې په تا باندې حمله وکړى. وګورئ چې هغوئ حصيصون تمر ته رارسېدلې دى.“ (دا د عين جدى يو بل نوم دے).

³يهوسفط ويرېدو او د مالِک خُدائ د مرضۍ معلومولو دپاره يې دعا وغوښته او په يهوداه کښې يې ټولو خلقو ته د روژې د نيولو اعلان وکړو.

⁴د يهوداه خلق په يروشلم کښې د مالِک خُدائ نه د مدد غوښتلو دپاره راغونډ شول، هغوئ د مالِک خُدائ مرضى معلومولو دپاره د يهوداه د هر ښار نه راغلل.

⁵بيا يهوسفط د مالِک خُدائ د کور د نوى دربار په مخکښې د يهوداه او يروشلم خلقو په مينځ کښې ودرېدو.

⁶او هغۀ په اُوچت آواز دعا وکړه، ”اے مالِکه خُدايه، زمونږ د پلار نيکۀ خُدائ پاکه، تۀ په آسمان کښې د دنيا په ټولو قومونو باندې بادشاهى کوې. ستا په لاس کښې طاقت او قُوت شته او هيڅ څوک ستا مخالفت نۀ شى کولے.

⁷تۀ زمونږ خُدائ پاک يې. کله چې ستا خلق بنى اِسرائيليان دې مُلک ته راننوتل، چې کوم خلق دلته اوسېدل نو هغه دې وشړل او د خپل خليل اِبراهيم اولاد له دې هغه مُلک ورکړو چې د همېشه دپاره د هغوئ شى.

⁸هغوئ دلته اوسېدلى دى او ستا د نوم دپاره يې يو مقدس ځائ جوړ کړے دے او وئيل يې،

⁹که په مونږ باندې د سزا دپاره څۀ آفت، جنګ، وبا، يا قحط راشى، نو مونږ به راشو او ستا په حضُور کښې به د دې کور په وړاندې ودرېږو، ځکه چې په دې کور کښې ستا نوم دے او چې په خپل مصيبت کښې مونږ تا ته سوال وکړو نو تۀ به زمونږ سوال قبول کړې او مونږ به بچ کړې.

¹⁰اوس د عمون، موآب او ادوم خلقو په مونږ باندې حمله کړې ده. کله چې زمونږ پلار نيکۀ د مِصر نه راووتل، نو تا هغوئ له اِجازت ورنۀ کړو چې دې مُلکونو ته ورننه وځى، نو زمونږ پلار نيکۀ د دې نه په بله لار لاړل او دا يې تباه نۀ کړل.

¹¹نو اوس هغوئ مونږ له د دې داسې بدله راکوى، چې راشى او مونږ د هغه مُلک نه وشړى چې تا مونږ له راکړے دے.

¹²تۀ زمونږ خُدائ پاک يې! تۀ هغوئ له سزا ورکړه، ځکه چې کوم لوئ لښکر په مونږ حمله کوى نو د هغوئ په وړاندې مونږ بې‌مددګاره يُو. مونږ ته پته نشته چې څۀ وکړُو، خو مونږ ستا د مدد په طمع يُو.“

¹³د يهوداه ټول سړى، سره د خپلو ښځو او بچو، د مالِک خُدائ په حضُور کښې ولاړ وُو.

¹⁴بيا د مالِک خُدائ روح په يو ليو‌ى باندې نازل شو کوم چې په ګڼه کښې موجود وو. د هغۀ نوم يحزى ايل وو چې د زکرياه زوئ وو، هغه د آسف د ډلې يو کس وو او د متنياه، يعى ايل او بناياه په ذريعه د آسف د اولاد نه وو.

¹⁵يحزى ايل ووئيل، ”د يهوداه او يروشلم ټولو خلقو او يهوسفط بادشاه ما ته غوږ ونيسئ، مالِک خُدائ تاسو ته وائى چې تاسو بېخى د دې لوئ لښکر سره په مخامخ کېدو کښې مۀ يرېږئ او مۀ بې‌حوصلې کېږئ. ځکه چې دا جنګ ستاسو نه بلکه د خُدائ پاک دے.

¹⁶سبا چې کله هغوئ د صيص درې ته راشى نو په هغوئ حمله وکړه. تۀ به د هغوئ سره د هغه وادۍ په سر کښې مِلاو شې کوم چې د يروئيل سره نزدې د ځنګل مُلک ته ځى.

¹⁷تاسو به دا جنګ نۀ کوئ. صِرف د جنګ دپاره صفونه جوړ کړئ او کلک ودرېږئ، تاسو به هغه فتح ووينئ کومه چې مالِک خُدائ درکوى. مۀ يرېږئ او مۀ بې‌حوصلې کېږئ. سبا د هغوئ خِلاف راووځئ او مالِک خُدائ به ستاسو مل وى.“

¹⁸بيا يهوسفط بادشاه ټيټ شو او په زمکه يې سجده ولګوله او ټول خلق هم د هغۀ سره ټيټ شول او د مالِک خُدائ عِبادت يې وکړو.

¹⁹د ليويانو د قُهات او قورح د ډلو کسان پاڅېدل او په اُوچت آواز يې د مالِک خُدائ د بنى اِسرائيلو د خُدائ پاک ثناء صِفت يې وکړو.

²⁰په ورپسې سحر وختى خلق د تقوع سره نزدې د ځنګل مُلک ته لاړل. چې کله هغوئ سفر شروع کړو، نو يهوسفط هغوئ ته په تقرير کښې دا خبرې وکړې، ”د يهوداه او يروشلم خلقو! په مالِک خُدائ ستاسو په خُدائ پاک باندې يقين کوئ، نو تاسو به کلک ولاړ يئ. په هغه څۀ باندې ايمان لرئ چې څۀ درته پېغمبران وائى، نو تاسو به کامياب شئ.“

²¹د خلقو سره د مشورې کولو نه پس، بادشاه يو څو موسيقارانو له حُکم ورکړو چې هغه چُوغې واغوندى کومې چې هغوئ په خاصو وختُونو کښې اغوستې او ورته يې ووئيل چې د لښکر نه مخکښې روان شئ او داسې وايئ، ”د مالِک خُدائ ثناء صِفت دې وى! د هغۀ مينه ابدى ده!“

²²کله چې هغوئ ثناء صِفت وئيل شروع کړل نو مالِک خُدائ هغه حمله کوُونکى فوجيان په خپلو کښې په جګړه کړل.

²³د عمونيانو او موآبيانو لښکرې د سعير غر د اوسېدونکو خِلاف راوګرځېدې او د هغوئ هر يو کس يې ووژلو. کله چې هغوئ د سعير لښکر تباه کړو نو هغوئ په يو بل باندې حملې شروع کړې.

²⁴کله چې د يهوداه لښکر هغه برج ته ورسېدو کوم چې په صحرا کښې وو، نو هغوئ د دشمن طرف ته وکتل او وې ليدل چې هغوئ ټول په زمکه باندې مړۀ پراتۀ وُو. يو کس هم په تښتيدو کښې کامياب نۀ شو.

²⁵نو يهوسفط او د هغۀ فوجيان ورغلل چې مالِ غنيمت راواخلى او هغوئ ډېر سامانونه، جامې او نور قيمتى څيزُونه وموندل. هغوئ په مالِ غنيمت راغونډولو باندې درې ورځې تېرې کړې، خو مالِ غنيمت دومره ډېر وو چې هغوئ ټول نۀ شو راټولولے.

²⁶په څلورمه ورځ هغوئ د براکه په وادۍ کښې راغونډ شول او د هغه هر څۀ دپاره يې د مالِک خُدائ ثناء صِفت وکړو چې څۀ هغۀ کړى وُو. نو په دې وجه د هغه وادۍ نوم ”براکه“ دے.

²⁷يهوسفط په خوشحالۍ سره فوجيان واپس روان کړل، ځکه چې مالِک خُدائ د هغوئ دشمنانو له شکست ورکړے وو.

²⁸کله چې هغوئ ښار ته ورسېدل، نو هغوئ د ربابونو او بيګلو د غږېدو سره د مالِک خُدائ کور ته روان شول.

²⁹هر يو قوم به چې دا واورېدل چې مالِک خُدائ څنګه د بنى اِسرائيلو دشمنانو له شکست ورکړے دے نو هغوئ به ويرېدل،

³⁰نو يهوسفط په آمن سره حکومت کولو او خُدائ پاک د هغۀ په هر رنګ باندې حِفاظت کولو.

³¹يهوسفط د پينځو دېرشو کالو په عُمر کښې بادشاه جوړ شوے وو او په يروشلم باندې يې پينځۀ‌ويشت کاله بادشاهى کړې وه. د هغۀ مور عزوبه وه چې د سِلحى لور وه.

³²د هغۀ نه مخکښې د هغۀ د پلار په شان هغۀ هم هغه کار کولو چې کوم د مالِک خُدائ په نظر کښې ښۀ وو،

³³خو د غېرو قومونو د عِبادت ځايُونه نۀ وُو تباه شوى، او خلق په پوره توګه د خپل پلار نيکۀ خُدائ پاک ته نۀ وُو راګرځېدلى.

³⁴نور هر څۀ چې يهوسفط کړى دى، د هغۀ د بادشاهۍ د شروع نه واخله تر آخره پورې، هر څۀ د حنانى زوئ ياهُو په تاريخ کښې ليکلے شوى دى، کوم چې د بنى اِسرائيلو د بادشاهانو د تاريخ يوه حِصه ده.

³⁵يو ځل د يهوداه بادشاه يهوسفط د بنى اِسرائيلو بادشاه اخزياه سره اِتحاد وکړو، چا چې ډېر بد عملونه وکړل.

³⁶د عصيون جابر د بندرګاه سره هغوئ سمندرى جهازُونه جوړ کړل.

³⁷خو د مريسه د ښار د دوداواهو زوئ اِلعازر يهوسفط له خبردارے ورکړو، ”تا د اخزياه سره اِتحاد کړے دے، په دې وجه چې تا څۀ جوړ کړى دى نو مالِک خُدائ به هغه تباه کړى.“ نو سمندرى جهازُونه تباه شول او هيڅ کله په سمندر کښې ونۀ چلېدل.