Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ دويم 35 Bible Online

تاريخ دويم 35 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ دويم 35

¹يوسياه بادشاه په يروشلم کښې د مالِک خُدائ د درناوى دپاره د فسحې اختر وکړو، د وړومبۍ مياشتې په څوارلسمه ورځ هغوئ د اختر دپاره ګډُورى حلال کړل.

²هغۀ اِمامانو ته هغه ذِمه وارۍ حواله کړې کومې چې هغوئ د مالِک خُدائ په کور کښې کولې او د هغوئ حوصله افزائى يې وکړه چې دا په ښۀ طريقه کوى.

³هغۀ د بنى اِسرائيلو استاذانو يعنې هغه ليويانو ته هم دا اصُول وښودل، چې هغوئ مالِک خُدائ ته وقف شوى وُو، ”د لوظ صندوق د مالِک خُدائ په هغه کور کښې کېږدئ کوم چې د داؤد زوئ سليمان جوړ کړے دے. تاسو به نور دا يو ځائ نه بل ځائ ته نۀ وړۍ، خو تاسو به د مالِک خُدائ د خپل خُدائ پاک او د هغۀ د خلقو بنى اِسرائيلو خِدمت کوئ.

⁴د ډلو په مطابق او د هغه ذِمه وارو په مطابق په خپلو ځايُونو باندې تيار ودرېږئ، کومې چې درته داؤد بادشاه او د هغۀ زوئ سليمان بادشاه حواله کړى دى،

⁵او خپلو ځانونو له داسې ترتيب ورکړئ چې تاسو موجود يئ نو چې د بنى اِسرائيلو د هرې کورنۍ مدد وکړئ.

⁶تاسو به د فسحې اختر ګډُورى او چيلى حلال کړئ. اوس خپل ځانونه پاک کړئ او د دې دپاره قربانۍ تيارې کړئ چې ستاسو بنى اِسرائيليان هغه اصُول ومنى کوم چې مالِک خُدائ د موسىٰ په ذريعه ښودلى دى.“

⁷د فسحې د اختر دپاره يوسياه بادشاه خلقو له د خپلو څاروو او رَمو نه دېرش زره ګډان، ګډُورى او د چېلو بچى او درې زره غوَيى ورکړل.

⁸د هغۀ آفسرانو په خپله خوښه خلقو، اِمامانو او د ليويانو د اِستعمال دپاره هم ځناور ورکړل. او د مالِک خُدائ د کور مشرانو آفسرانو، مشر اِمام خلقياه، زکرياه او يحى ايل اِمامانو له دوه زره او شپږ سوه ګډُورى او د چېلو بچى او درې سوه غوَيى ورکړل چې په اختر کښې قربانى شى.

⁹د ليويانو مشرانو، کنعنياه، او د هغۀ وروڼه سمعياه او نتنى اېل، او ورسره حسبياه، يعى ايل او يوزباد پينځۀ زره ګډُورى او د چېلو بچى او پينځۀ سوه غوَيى ليويانو له ورکړل چې د فسحې په اختر کښې يې قربانى کړى.

¹⁰کله چې د فسحې اختر دپاره هر څۀ تيار شول، نو اِمامان او ليويان د بادشاه د حُکم په مطابق په خپلو ځايُونو ودرېدل.

¹¹کله چې ګډُورى او چېلى حلال کړے شول، نو اِمامانو په قربان‌ګاه باندې وينه وشيندله او ليويانو د هغې نه څرمنې وويستلې.

¹²بيا هغوئ ځناور د سوزېدونکې نذرانې دپاره د کورَنو د ډلو په مطابق په خلقو باندې تقسيم کړل، نو هغوئ دا د موسىٰ د شريعت د اصُولو په مطابق پېش کړل.

¹³ليويانو د اصُولو په مطابق د فسحې اختر قربانۍ په اور وريتې کړې او مقدسې نذرانې يې په لوښو کښې، دېګونو او پتيلو کښې ويشولې او غوښه يې زر زر په خلقو باندې تقسيم کړه.

¹⁴د دې کېدو نه پس، ليويانو د خپل ځان دپاره او د هارون د اولاد اِمامانو دپاره د غوښې بندوبست وکړو، ځکه چې اِمامان د سحر نه واخله تر ماښام پورې مصروف وُو او د قربانو وازګه او هغه ځناور يې سوزول چې په پوره توګه سوزولے شول.

¹⁵د ليوى قبيلې د آسف د ډلې دا موسيقاران په هغه ځايُونو کښې وُو کوم چې هغوئ ته د داؤد د اصُولو په مطابق حواله شوى وُو: آسف، هيمان او د بادشاه پېغمبر يدوتون. د مالِک خُدائ د کور د دروازو څوکيدارانو ته د خپلو ځايُونو نه د تلو ضرورت نۀ وو، ځکه چې نورو ليويانو د هغوئ دپاره د فسحې اختر تيار کړے وو.

¹⁶څنګه چې بادشاه حُکم کړے وو نو په هغه ورځ د مالِک خُدائ د عِبادت دپاره او د فسحې اختر کولو دپاره او په قربان‌ګاه باندې د سوزېدونکې نذرانې سوزولو دپاره هر څۀ شوى وُو.

¹⁷کوم بنى اِسرائيليان چې موجود وُو نو هغه ټولو اووۀ ورځې د فسحې اختر او د پتيرې روټۍ اختر وکړو.

¹⁸د سموئيل پېغمبر د وخت نه د فسحې اختر دغه شان نۀ وو شوے. په پخوانو بادشاهانو کښې يو کس کله هم د فسحې داسې اختر نۀ وو کړے. چې کوم يوسياه بادشاه، اِمامانو، ليويانو او د يهوداه، بنى اِسرائيلو او د يروشلم خلقو وکړو.

¹⁹د يوسياه د بادشاهۍ په اتلسم کال داسې وشول.

²⁰کله چې يوسياه بادشاه د مالِک خُدائ کور دپاره دا هر څۀ وکړل، نو د مِصر بادشاه نِکوه يو لښکر روان کړو چې د فرات په سيند په کرکميس کښې جنګ وکړى. او يوسياه د هغۀ خِلاف د جنګ کولو دپاره راووتلو،

²¹خو نِکوه يوسياه له دا پېغام ولېږلو، ”د يهوداه بادشاه! دا جنګ چې زۀ کوم د دې تعلق تا سره نشته. زۀ تا سره جنګ کولو دپاره نۀ يم راغلے، زۀ د خپلو دشمنانو سره د جنګ کولو دپاره راغلے يم او خُدائ پاک راته وئيلى دى چې تېز لاړ شه. خُدائ پاک زما مل دے، نو زما مخالفت مۀ کوه، ګنى هغه به تا تباه کړى.“

²²خو خُدائ پاک چې د نِکوه بادشاه په ذريعه څۀ وئيل نو يوسياه هغې ته غوږ نۀ کېښودو، نو هغۀ خپل شکل بدل کړو او د مِجدو په مېدان کښې د جنګ دپاره لاړو.

²³د جنګ په دوران کښې يوسياه بادشاه د مِصريانو په غشو باندې ولګېدو. هغۀ خپلو نوکرانو له حُکم ورکړو، ”ما د دې ځائ نه بوځئ، زۀ سخت زخمى شوے يم!“

²⁴هغوئ هغه د خپل جنګى ګاډۍ نه اُوچت کړو او چې هلته د هغۀ کومه دويمه جنګى ګاډۍ وه په هغې کښې يې واچولو او يروشلم ته يې يوړو. هلته هغه مړ شو او په شاهى اديره کښې ښخ کړے شو. د يهوداه او يروشلم ټولو خلقو د هغۀ په مرګ باندې غم ژړا وکړه.

²⁵يرمياه پېغمبر د يوسياه بادشاه دپاره يوه د غم سندره جوړه کړه. نو د بنى اِسرائيلو په مُلک کښې د سندر‌غاړو، نرانو او ښځو دواړو دا يو رِواج جوړ شو، چې کله به هغوئ د هغۀ دپاره غم ژړا کوله نو دا سندره به يې وئيله. دا سندره د مرثيو په کِتاب کښې ليکلې شوې ده.

²⁶يوسياه چې نور هر څه هم کړى وُو، مالِک خُدائ ته د هغۀ وقف کېدل، د هغۀ د شريعت تابعدارى،

²⁷او د اول نه واخله تر آخره پورې د هغۀ تاريخ دا هر څۀ د بنى اِسرائيلو او يهوداه په تاريخ کښې ليکلے شوى دى.