Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب تاريخ دويم 7 Bible Online

تاريخ دويم 7 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

تاريخ دويم 7

¹کله چې سليمان بادشاه خپله دعا ختمه کړه نو د آسمان نه اور راکُوز شو او کومې نذرانې چې پېش کړے شوې وې هغه يې وسوزولې او د خُدائ پاک کور د مالِک خُدائ د حضُور د سپين جلال نه ډک شو.

²اِمامان د مالِک خُدائ کور ته ځکه نۀ شول ننوتلے چې د مالِک خُدائ کور د سپين جلال نه ډک وو.

³کله چې ټولو بنى اِسرائيلو وليدل چې اور راکُوزېدلو او د مالِک خُدائ د جلال نه ډک حضُور هغه کور ډک کړے وو، نو هغوئ پړمخې په زمکه وغورزېدل، سجده يې وکړه او د مالِک خُدائ په ثناء صِفت کښې يې ووئيل، ”هغه مهربان دے! د هغۀ د وفا نه ډکه مينه د همېشه دپاره ده!“

⁴بيا سليمان او ټولو خلقو مالِک خُدائ ته نذرانې پېش کړې.

⁵هغۀ دوويشت زره څاروى او يو لاکھ او شل زره ګډان د سلامتۍ نذرانې په توګه حلال کړل. نو داسې هغۀ او ټولو خلقو د خُدائ پاک کور وقف کړو.

⁶اِمامان په هغه مقررو شوو ځايونو باندې ولاړ وُو او ليويان ورسره وُو، هغوئ وئيل، ”د هغۀ نۀ ختمېدونکې مينه د همېشه دپاره ده!“ هغوئ د موسيقۍ د هغه سامان سره په يو انداز سندرې وئيلې کوم چې داؤد بادشاه د مالِک خُدائ د ثناء صِفت دپاره جوړ کړى وُو. ليويانو ته مخامخ اِمامانو بيګلې غږولې او په دې دوران کښې ټول بنى اِسرائيليان ولاړ وُو.

⁷سليمان د دربادر مرکزى حِصه وقف کړه، کوم ځائ چې د مالِک خُدائ د کور په مخکښې وو او بيا يې هلته پوره سوزېدونکې نذرانې، د غلې نذرانې او د سلامتۍ د نذرانې وازګه يې پېش کړه، هغۀ داسې ځکه وکړل چې هغۀ د زېړو کومه قربان‌ګاه جوړه کړې وه نو هغه قربان‌ګاه د دې ټولو نذرانو دپاره ډېره وړه وه.

⁸سليمان او ټولو بنى اِسرائيلو اووۀ ورځې د جونګړو اختر وکړو. هلته په شمال کښې د حمات درې نه واخله په جنوب کښې د مِصر د سرحد پورې يوه لويه ګڼه وه.

⁹هغوئ اووۀ ورځې د قربان‌ګاه د وقف کولو دپاره او اووۀ نورې ورځې د اختر دپاره تېرې کړې. په آخرى ورځ هغوئ يو آخرى تقريب وکړو،

¹⁰په ورپسې ورځ يعنې د اوومې مياشتې په درويشتمه ورځ، سليمان خلق کورونو ته ولېږل. هغوئ په هغه ټولو برکتُونو باندې خوشحاله وُو کوم چې مالِک خُدائ بنى اِسرائيلو له، داؤد او سليمان له ورکړى وُو.

¹¹کله چې سليمان بادشاه د مالِک خُدائ کور او محل او د دې دپاره ټولې منصُوبې مکملې کړې،

¹²نو مالِک خُدائ هغۀ ته د شپې راڅرګند شو او هغۀ ته يې ووئيل، ”ما ستا دعا اورېدلې ده او دا ځائ د يو داسې ځائ په توګه قبلوم چرته به چې ما ته نذرانې پېش کېږى.

¹³کله هم چې زۀ باران نۀ وروم يا د قحطۍ مولخان راولېږم چې فصلونه وخورى او يا په خپلو خلقو باندې يوه وبا راولېږم،

¹⁴نو که زما خلق څوک چې زما خپل خلق دى ما ته سوال وکړى او توبه وباسى او چې هغوئ کوم بد عمل کوى د هغې نه راوګرځېږى، نو بيا به زۀ په آسمان کښې د هغوئ سوال واورم، د هغوئ ګناهُونه به معاف کړم او د هغوئ زمکه به بيا آباده کړم.

¹⁵زۀ به په دې کور باندې نظر وساتم او چې په دې کور کښې کومې دعاګانې وشى نو د هغې اورېدو دپاره به تيار يم،

¹⁶ځکه چې دا ما خوښ کړے دے او دا مې د دې دپاره پاک ګرځولے دے چې دلته به د همېشه دپاره زما عِبادت کېږى. زۀ به په دې باندې نظر ساتم او د همېشه دپاره به يې حِفاظت کوم.

¹⁷که تۀ د خپل پلار داؤد په شان په وفادارۍ سره زما خِدمت کوې، زما قانون منې او هغه هر څۀ کوې چې ما يې حُکم کړے دے،

¹⁸نو زۀ به هغه وعده پوره کړم کومه چې ما ستا پلار داؤد سره کړې وه کله چې ما هغۀ ته ووئيل چې په بنى اِسرائيلو کښې به ستا اولاد هميشه حکومت کوى.

¹⁹خو که تۀ او ستا خلق کله هم هغه قانون او حُکمونه نۀ منى چې ما تا له درکړى دى او د نورو معبودانو عِبادت وکړى،

²⁰نو بيا به زۀ تاسو د هغه مُلک نه لرې کړم چې ما درکړے دے او زۀ به دا کور پرېږدم چې ما دا ځائ د دې دپاره مخصُوص کړے دے چرته به چې زما عِبادت کېږى. نو ټول قومونه به په دې پورې خندا کوى او سپکاوے به يې کوى.

²¹دا کور اوس د شان او شوکت والا دے خو چې بيا کله هم څوک په دې باندې تېرېږى نو حېران به شى او تپوس به کوى چې، مالِک خُدائ د دې مُلک او د دې کور سره داسې بد ولې کړى دى؟

²²نو خلق به په جواب کښې وائى چې، دا ځکه وشول چې هغوئ مالِک خُدائ خپل خُدائ پاک پرېښودو، چا چې د هغوئ پلار نيکۀ د مِصر نه راوويستل. هغوئ نورو معبودانو ته ورواوړېدل او د هغوئ عِبادت يې وکړو. نو ځکه مالِک خُدائ په هغوئ باندې دا مصيبت راوستلو.“