Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب نحمياه 5 Bible Online

نحمياه 5 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

نحمياه 5

¹څۀ موده وروستو ډېرو خلقو، سړو او ښځو، د خپلو يهُوديانو خِلاف شکايت شروع کړو.

²څۀ کسانو ووئيل، ”زمونږ کورنۍ غټې شوى دى او د ژوندى پاتې کېدو دپاره مونږ ته د خوراک ضرورت دے.“

³څۀ کسانو ووئيل، ”مونږ خپل پټى، د انګورو باغونه او خپل کورونه د دې دپاره ګاڼه کړى دى چې د قحط په وخت کښې راته کافى خوراک مِلاو شى.“

⁴خو څۀ کسانو دا هم ووئيل، ”مونږ پېسې قرض کړې وې چې په خپلو پټو او د انګورو په باغونو باندې مو بادشاه له محصُول ورکولو.

⁵مونږ يهُوديان د يو نسل نه يو. ولې زمونږ بچى د هغوئ د بچو په شان نۀ دى؟ مونږ مجبور يو چې د خپلو بچو نه غلامان جوړوُو. زمونږ څۀ لوڼه د وړاندې نه د وينځو په توګه خرڅې شوې دى. مونږ په دې وجه بې‌مددګاره يُو چې زمونږ پټى او د انګورو باغونه زمونږ نه اخستے شوى دى.“

⁶کله چې ما د هغوئ شکايتُونه واورېدل، نو زۀ غصه شوم.

⁷په دې باندې د سوچ کولو نه پس، ما د خلقو مشران او آفسران ورټل او ورته مې ووئيل، ”تاسو د خپلو خلقو نه سود اخلئ.“ نو ما د دې دپاره د خلقو يو جرګه راوغوښته چې د دې مسئلې حل راوباسو

⁸او ورته مې ووئيل، ”زمونږ چې څومره وس وى نو مونږ خپل هغه يهُودى خپلوان واپس اخلو کومو چې خپل ځانونه په غېرو خلقو باندې خرڅ کړى دى. خو اوس تاسو خپل رِشته داران او خپل خلق دې ته مجبوروئ چې خپل ځانونه په تاسو باندې خرڅ کړى!“ مشران خاموش ولاړ وُو او د وئيلو دپاره ورسره هيڅ هم نۀ وُو.

⁹بيا ورته ما ووئيل، ”تاسو چې څۀ کوئ دا ټيک نۀ دى. په کار دى چې تاسو زمونږ د خُدائ پاک نه په يره کښې ژوند تېر کړئ چې مونږ د غېرو قومونو د دشمنانو د پېغور نه خپل ځانونه بچ کړُو.

¹⁰ما خلق دې ته پرېښى دى چې زما نه پېسه او غله قرض واخلى او هم زما د ملګرو او خلقو نه چې زما دپاره کار کوى. نو راځئ چې دا سود اخستل بند کړُو.

¹¹نو تاسو به نن خامخا هغوئ له د هغوئ پټى، د انګورو باغونه، د زيتُونو ونې او د هغوئ کورونه واپس ورکوئ. چې کله مو پېسې، غله، د انګورو نوى شراب او د زيتُونو تېل قرض ورکول او کوم سود مو ترې نه اخستے دے هغه واپس ورکړئ.“

¹²مشرانو ورته ووئيل، ”تا چې څۀ ووئيل مونږ به هغه هم دغه شان وکړُو. مونږ به جائيدادونه واپس کړُو او د قرض د راغونډولو کوشش به نۀ کوُو.“ نو ما اِمامان راوغوښتل او د هغوئ په مخکښې مې د مشرانو نه دا قسم واخستلو چې هغوئ اوس اوس کومه وعده وکړه نو هغه به پوره کوى.

¹³نو ما خپله لمن وڅنډله او ومې وئيل، ”که تاسو دا وعده پوره نۀ کړه، نو خُدائ پاک دې تاسو د خپلو کورونو او خپلو جائيدادونه داسې وڅنډى!“ نو ټولو خلقو په جواب کښې ووئيل، ”آمين“ او هغوئ د مالِک خُدائ ثناء صِفت ووئيلو. او خلقو هم هغه شان وکړل چې څنګه يې وعده کړې وه.

¹⁴په هغه ټولو دولسو کالو کښې چې زۀ د يهوداه د مُلک حُکمران وم، د ارتخششتا د سلطنت د شلم کال نه د هغۀ د بادشاهۍ د دوه دېرشم کال پورې، نۀ ما او نۀ زما خپلوانو هغه خوراک خوړلے دے چې کوم د حُکمران دپاره مقرر وو.

¹⁵زما نه مخکښې به چې کوم يو حُکمران هم په دفتر کښې وو هغه به په خلقو بوج وو. د انګورو شرابو او د خوراک دپاره به يې هره ورځ ترې نه څلوېښت د سپينو زرو سيکې غوښتې. د هغوئ نوکرانو به هم د خلقو سره زياتے کولو. خو ما به د هغوئ په شان کار نۀ کولو، ځکه چې زۀ د خُدائ پاک نه يرېدلم.

¹⁶ما خپل ځان د دېوال د بيا جوړولو دپاره وقف کړے وو او هيڅ جائيداد مې نۀ اخستلو. هر چا چې زما دپاره کار کولو نو هغه د دېوال په بيا جوړېدو کښې شريک وُو.

¹⁷ما به د خپل دسترخوان نه هره ورځ يو نيم سل يهُوديانو او د هغوئ مشرانو له روټۍ ورکوله. دا د هغه ټولو خلقو نه علاوه وُو کوم چې د ګېرچاپېره مُلکونو نه ما له راغلى وُو.

¹⁸هره ورځ به مې يو غوَيے، شپږ ښۀ ګډان او ډېرې چرګې تيارولې او په هره لسمه ورځ مې د انګورو د تازه شرابو بندوبست کولو. خو چې کله ما ته پته ولګېده چې خلق ډېر دروند بوج برداشت کوى، نو ما هغه پېسې نۀ غوښتلې کومې چې د حُکمران دپاره مقررې وې.

¹⁹نو اے خُدايه پاکه! زۀ ستا نه سوال کوم چې زما هغه هر يو کار ياد ساته چې ما د دې خلقو دپاره کړے دے.