Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب هجرت 34 Bible Online

هجرت 34 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

هجرت 34

¹بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”د اولنو په شان دوه د کاڼى تختې جوړې کړه اؤ زۀ به په هغې باندې هم هغه حُکمونه ليکم کُوم چې په اولنو تختو باندې وُو، کومى چې تا ماتې کړې وې.

²سبا سحر تيار شه اؤ د سينا غرۀ ته راوخېژه اؤ د غرۀ په سر ما ته حاضر شه.

³هيڅ څوک به تا سره نۀ راخېژى، په ټول غرۀ باندې چې يو کس هم ونۀ ليدلے شى، اؤ نۀ چې د غرۀ په لمن کښې ګډې يا څاروى وڅرېږى.“

⁴نو مُوسىٰ د اولنو په شان دوه د کاڼو نورې تختې جوړې کړې اؤ سحر وختى هغۀ دا د سينا غرۀ ته د ځان سره وخېژولې، لکه څنګه چې مالِک خُدائ حُکم ورکړے وو.

⁵اؤ مالِک خُدائ په وريځ کښې راکُوز شو اؤ د هغۀ سره هلته ودرېدلو اؤ خپل مُقدس نُوم ”مالِک خُدائ“ يې واخستلو.

⁶مالِک خُدائ د هغۀ په مخکښې تېر شو اؤ دا آواز يې وکړو، ”زۀ، مالِک خُدائ، هغه خُدائ پاک يم چې د رحم اؤ ترس نه ډک يم، په آسانۍ سره نۀ غُصه کېږم اؤ ډېره مينه اؤ وفادارى ښايم.

⁷زۀ د خپلو خلقو د زرګُونو نسلُونو سره نۀ بدلېدُونکې مينه کوم اؤ زۀ بدى، بغاوت اؤ ګُناه هم معاف کوم. خو زۀ مجرم نۀ معاف کوم خو کۀ څوک جُرم وکړى نو زۀ به د هغوئ بچو، نمسو دريم اؤ څلورم نسل له هم سزا ورکوم.“

⁸مُوسىٰ سمدستى خپل سر زمکې ته ټيټ کړو اؤ سجده يې وکړه.

⁹هغۀ ووئيل، ”اے مالِکه خُدايه! کۀ تۀ په رښتيا زما نه رضا يې زۀ تا ته سوال کوم چې تۀ زمُونږ سره لاړ شه، زمُونږ دا خلق ضديان دى، زمُونږ بدى اؤ ګُناه معاف کړه اؤ مُونږ د خپلو خلقو په توګه قبُول کړه.“

¹⁰مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”اوس زۀ د اِسرائيليانو د خلقو سره يو تړون کوم. زۀ به د دوئ په مخ کښې داسې عجيبه عجيبه کارُونه وکړم چې په ټوله دُنيا کښې به په يو ځائ کښې اؤ په يو قوم کښې کله هم نۀ وى شوى. ټول خلق به وګورى چې زۀ، مالِک خُدائ څۀ عجيبه کارُونه کولے شم، زۀ ستاسو د پاره لوئ لوئ کارُونه کوُونکے يم.

¹¹نن چې زۀ تاسو له کُوم قانُون درکوم هغه ومنئ. چې تاسو مخ په وړاندې ځئ نو زۀ به اموريان، کنعانيان، حِويان، فرزيان، حِتيان اؤ يبوسيان ستاسو د مخې نه لرې کړم.

¹²پام کوئ چې د هغه زمکې د خلقو سره تړون ونۀ کړئ چې تاسو ور روان يئ، ځکه چې دا به ستاسو د پاره يو دام جوړ شى.

¹³د هغوئ د قُربانۍ ځايُونه وران کړئ، د هغوئ مُقدسې ستنې تباه کړئ اؤ هغوئ له د اشيرې د بُت نښې راوغورزوئ.

¹⁴د بل خُدائ عِبادت مۀ کوئ، ځکه چې د مالِک خُدائ نُوم غېرتى دے، هغه غېرتى خُدائ پاک دے.

¹⁵د هغه زمکې د خلقو سره چې تړون ونۀ کړئ، ځکه چې کله هغوئ د خپلو خُدايانو عِبادت کوى اؤ هغوئ ته قُربانۍ پېش کوى، نو تاسو له به هم دعوت درکړى چې د هغوئ سره شريک شئ، تاسو به په آزمېښت کښې پرېوزئ اؤ هغه خوراک وخورئ کُوم چې خپلو خُدايانو ته پېش کوى.

¹⁶کېدے شى چې د هغوئ لُوڼه تاسو خپلو زامنو له وادۀ کړئ، نو د هغوئ په وجه به ستاسو زامن نافرمانه شى اؤ د هغوئ د خُدايانو عِبادت به شروع کړى.

¹⁷د ويلې کړے شوى څيزُونو نه خُدايان مۀ جوړوئ اؤ مۀ يې عِبادت کوئ.

¹⁸تاسو د پتيرې ډوډۍ اختر کوئ. لکه څنګه چې ما حُکم درکړے دے، د ابيب په مياشت کښې اووۀ ورځې پتيره ډوډۍ خورئ، ځکه چې دا هغه مياشت ده چې تاسو په کښې د مِصر نه راووتلئ.

¹⁹هر يو مشر زوئ اؤ هر وړومبے پېدا شوے نر څاروے زما دے،

²⁰خو تاسو به د هر وړومبنى پېدا شوى خر په بدل کښې يو ګډُورے پېش کوئ. خو کۀ تاسو دا واپس نۀ اخلئ، نو څټ يې مات کړئ. هر يو وړومبے پېدا شوے زوئ به په بيعه اخلئ. هيڅ څوک به زما په حضُور کښې خالى لاسُونه نۀ حاضرېږى.

²¹ستاسو سره شپږ ورځې شته چې په هغې کښې خپل کار کولے شئ، خو په اوومه ورځ کار مۀ کوئ، د يوې اؤ د لَو په وخت هم تاسو په اوومه ورځ آرام کوئ.

²²چې کله تاسو د غنمو وړومبنے فصل رېبل شروع کوئ نو د لَو کولو اختر کوئ اؤ په خزان کښې د فصل راټولولو اختر کوئ.

²³په کال کښې درې ځل ستاسو ټول نران دې زما مالِک خُدائ، د اِسرائيليانو خُدائ پاک عِبادت له راځى.

²⁴د هغې نه پس چې کله زۀ قومُونه ستاسو د مخې نه لرې کړم اؤ ستاسو علاقه زياته کړم، نو د دې درېو اخترُونو په دوران کښې به د هيچا دا طمع پېدا نۀ شى چې ستاسو زمکه ونيسى.

²⁵کله چې تاسو ما ته يو ځناور قُربانى کوئ نو خمبيره شوې ډوډۍ ورسره مۀ پېش کوئ. کُوم ځناور چې د فسحې په اختر کښې حلال شوى وى نو د هغې يوه برخه هم په ورپسې سحر پورې مۀ پرېږدئ.

²⁶هر کال د مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک کور ته د خپلې زمکې نه رېبلے شوې وړومبۍ غله راوړئ. د چېلۍ بچے د خپلې مور په پيو کښې مۀ پخوئ.“

²⁷مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”دا خبرې وليکه، ځکه چې د دې حُکمُونو په بُنياد باندې زۀ ستا اؤ د اِسرائيليانو سره يو تړون کوم.“

²⁸مُوسىٰ هلته د مالِک خُدائ سره څلوېښت ورځې اؤ شپې ايسار شو، هغۀ نۀ څۀ خوړل اؤ نۀ يې څۀ څښل. هغۀ په هغه تختو باندې د تړون خبرې يعنې لس حُکمونه وليکل.

²⁹چې کله مُوسىٰ د لسو حُکمُونو د دوه تختو سره د سينا غرۀ نه راکُوز شو، نو د هغۀ مخ ځلېدلو ځکه چې هغۀ د مالِک خُدائ سره خبرې کړې وې، خو هغه ترې نه خبر نۀ وو.

³⁰هارُون اؤ ټولو خلقو مُوسىٰ ته وکتل اؤ وې ليدل چې د هغۀ مخ ځلېدلو اؤ هغوئ مُوسىٰ له نزدې ورتلو نه يرېدل.

³¹خو مُوسىٰ هغوئ راوغوښتل، نو هارُون اؤ د قوم مشران هغۀ له راغلل اؤ مُوسىٰ د هغوئ سره خبرې وکړې.

³²د هغې نه پس، ټول بنى اِسرائيل د هغۀ نه راټول شول اؤ مُوسىٰ هغوئ له هغه ټول حُکمونه ورکړل کُوم چې مالِک خُدائ د سينا په غرۀ باندې ورکړى وُو.

³³چې کله مُوسىٰ د هغوئ سره خبرې ختمې کړې، نو هغۀ په پړده باندې خپل مخ پټ کړو.

³⁴چې کله هم مُوسىٰ د مالِک خُدائ د حضُور خېمې ته ننوتلو، نو هغۀ به پړده لرې کوله. اؤ چې هغه به راووتلو، نو بنى اِسرائيلو ته به يې هغه هر څۀ وئيل چې هغۀ له به يې د وئيلو حُکم ورکړے شوے وو،

³⁵اؤ هغوئ به دا ليدل چې د مُوسىٰ مخ ځلېږى. نو هغۀ به په خپل مخ واپس هغه پړده اچوله تر هغه وخت پورې چې بل ځل به هغه د مالِک خُدائ سره خبرو کولو له تلو.