Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب هجرت 4 Bible Online

هجرت 4 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

هجرت 4

¹بيا مُوسىٰ مالِک خُدائ له جواب ورکړو، ”خو ګوره! کۀ بنى اِسرائيل په ما يقين ونۀ کړى اؤ زما خبرې ته غوږ ونۀ نيسى نو زۀ څۀ وکړم کۀ هغوئ ووائى چې تۀ ما ته راڅرګند شوے نۀ يې؟“

²مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”دا ستا په لاس کښې څۀ دى؟“ هغۀ ورته ووئيل، ”دا امسا ده.“

³مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”دا په زمکه وغورزوه.“ چې کله مُوسىٰ دا په زمکه وروغورزوله، نو يو مار ترې جوړ شو اؤ مُوسىٰ ترې نه منډه کړه.

⁴نو بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”ورټيټ شه اؤ د لکۍ نه يې کلک راونيسه.“ نو مُوسىٰ ورټيټ شو اؤ را وې نيولو اؤ بيا ترې نه امسا جوړه شوه.

⁵مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”هم داسې وکړه چې د بنى اِسرائيلو يقين راشى چې مالِک خُدائ د دوئ د پلار نيکۀ خُدائ پاک، د اِبراهيم، اِسحاق اؤ د يعقُوب خُدائ پاک تا ته راڅرګند شوے دے.“

⁶مالِک خُدائ مُوسىٰ ته بيا ووئيل، ”خپل لاس چُوغې ته دننه کړه.“ نو مُوسىٰ لاس دننه کړو. اؤ چې کله هغۀ لاس رابهر کړو، نو د هغۀ لاس د څرمنې په بيمارۍ پټ شوے وو، داسې سپين لکه واؤره.

⁷بيا مالِک خُدائ ووئيل، ”لاس په چُوغه کښې بيا دننه کړه.“ نو هغۀ لاس دننه کړو اؤ چې کله هغۀ دا ځل رابهر کړو، نو هم هغه شان روغ جوړ شو لکه څنګه چې يې نور بدن وو.

⁸مالِک خُدائ ورته ووئيل، ”کۀ هغوئ په تا يقين ونۀ کړى يا د هغوئ په اولنۍ مُعجزه باندې يقين رانۀ شى، نو په دې بله به د دوئ يقين راشى.

⁹کۀ د دې دواړو معجزو باوجُود هم هغوئ په تا يقين ونۀ کړى اؤ کۀ هغوئ ستا د خبرې اؤرېدو نه اِنکار وکړى، نو لږې اوبۀ د نيل درياب نه راواخله اؤ په وچه زمکه يې توئ کړه. نو د اوبو نه به وينه جوړه شى.“

¹⁰خو مُوسىٰ مالِک خُدائ ته ووئيل، ”اے زما مالِکه خُدايه! ما مۀ لېږه. زۀ مخکښې هم په خبرو کولو کښې ښۀ نۀ وم. خو تا سره د خبرو کولو نه پس زۀ هم هغه شان يم اؤ په خبرو کښې تکړه نۀ يم اؤ هم مې ژبه نښلى.“

¹¹مالِک خُدائ هغۀ ته ووئيل، ”بنيادم له ژبه څوک ورکوى؟ ګونګول اؤ کڼول څوک کوى؟ نظر ورکول يا ړوندول څوک کوى؟ دا زۀ، مالِک خُدائ کوم.

¹²نو اوس لاړ شه! زۀ به ستا د خُلې نه خبرې کوم اؤ زۀ به تا ته وښايم چې څۀ به وائې.“

¹³خو مُوسىٰ ورته ووئيل، ”اے زما مالِکه خُدايه! زۀ تا ته سوال کوم چې بل څوک ورولېږه.“

¹⁴نو په دې باندې مالِک خُدائ مُوسىٰ ته غُصه شو اؤ وې وئيل، ”ستا ورور هارُون، ليوى خو شته دے، ما ته پته ده چې هغه په خبرو کولو کښې تکړه دے. ګوره! اوس هغه ستا سره مِلاوېدو له راروان دے اؤ هغه به ستا په ليدو په زړۀ کښې خوشحاله شى.

¹⁵تۀ به هغۀ ته هغه خبرې وښائې چې کُومې به کوى. زۀ به ستاسو دواړو په خبرو کښې مدد وکړم اؤ زۀ به تاسو دواړو ته ووايم چې څۀ به کوئ.

¹⁶هغه به ستا د خبرې کوُونکے وى اؤ ستا په ځائ به خلقو ته خبرې کوى. نو تۀ به د هغۀ د پاره د خُدائ پاک په شان يې اؤ ورته به ښائې چې څۀ به وائى.

¹⁷خپل ځان سره دا امسا يوسه، چې د دې سره به تۀ مُعجزې څرګندې کړې.“

¹⁸بيا مُوسىٰ واپس خپل سخر يترو له لاړو اؤ هغۀ ته يې ووئيل، ”ما له اِجازت راکړه چې واپس مِصر ته لاړ شم چې وګورم چې زما خپلوان ژوندى دى اؤ کۀ نه.“ يترو مُوسىٰ ته ووئيل، ”په خېر لاړ شه.“

¹⁹چې کله مُوسىٰ په ميديان کښې وو مالِک خُدائ هغۀ ته ووئيل، ”مِصر ته واپس لاړ شه، ځکه چې کُومو خلقو تۀ وژلې هغه ټول مړۀ دى.“

²⁰نو مُوسىٰ خپله ښځه اؤ زوئ واخستل اؤ په يو خر باندې يې سوارۀ کړل اؤ د دوئ سره مِصر ته روان شو، هغه امسا يې هم يوړه چې خُدائ پاک ورته ښودلې وه.

²¹مالِک خُدائ مُوسىٰ ته بيا ووئيل، ”اوس چې تۀ واپس مِصر ته روان يې، ګوره! چې د فِرعون په مخکښې هغه ټولې مُعجزې څرګندې کړې د کُومو چې ما طاقت درکړے دے. خو زۀ به د هغۀ زړۀ سخت کړم اؤ هغه به زما خلق تلو ته پرې نۀ ږدى.

²²بيا تۀ هغۀ ته ووايه چې مالِک خُدائ وائى چې، اِسرائيليان ما ته د يو مشر زوئ په شان دى.

²³ما تا ته ووئيل چې زما زوئ پرېږده چې لاړ شى، چې هغه زما عِبادت وکړى، خو تا اِنکار وکړو. نو زۀ به ستا مشر زوئ ووژنم.“

²⁴د مِصر په لاره په يو سرائى کښې مالِک خُدائ مُوسىٰ له د دې د پاره راغلو چې هغه ووژنى.

²⁵نو د هغۀ ښځې، صفورې، يو تېرۀ کاڼے راواخستلو، هغې خپل زوئ دې سره سُنت کړو اؤ د سُنت تيکه يې د مُوسىٰ خپو له وروړله. نو د سُنت د وينې د رِواج په وجه هغې مُوسىٰ ته ووئيل، ”تۀ زما د پاره د وينې خاوند يې.“ نو مالِک خُدائ د مُوسىٰ ژوند بچ کړو.

²⁷بيا مالِک خُدائ هارُون ته ووئيل، ”د مُوسىٰ سره مِلاوېدو له صحرا ته لاړ شه.“ نو هغه د هغۀ سره د خُدائ پاک په غرۀ کښې مِلاوېدو له لاړو، اؤ چې کله هغه د هغۀ سره مِلاؤ شو، نو هغه يې ښُکل کړو.

²⁸بيا مُوسىٰ هارُون ته هغه هر څۀ ووئيل چې مالِک خُدائ د وئيلو د پاره لېږلے وو، هغۀ د هغه معجزو په باره کښې هم هغۀ ته ووئيل د کُومو چې مالِک خُدائ د کولو حُکم ورکړے وو.

²⁹نو مُوسىٰ اؤ هارُون مِصر ته لاړل اؤ د اِسرائيليانو ټول مشران يې په يو ځائ راغونډ کړل.

³⁰هارُون هغوئ ته هر څۀ ووئيل چې مالِک خُدائ مُوسىٰ ته وئيلى وُو اؤ د خلقو په مخکښې يې هغه ټولې مُعجزې وکړې.

³¹نو د هغوئ يقين وشو اؤ چې کله هغوئ واؤرېدل چې مالِک خُدائ هغوئ له راغلے وو اؤ چې کُوم ظلم په هغوئ کېدلو هغه يې ليدلے وو، نو دوئ سجده وکړه اؤ د مالِک خُدائ عِبادت يې وکړو.