Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 21 Bible Online

ايُوب 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 21

¹بيا ايُوب جواب ورکړو:

²”زما خبرې په غور سره واورئ، او دا دې تاسو له تسلى درکړى.

³ما پرېږدئ چې خبرې وکړم، او چې خبرې ختمې کړم نو بيا تاسو داړې چينګولے شئ.

⁴زما شکايت د خُدائ پاک نه دے د انسانانو نه نۀ دے. او د دې بى صبرئ ما سره ښۀ سبب شته.

⁵ما ته وګورئ او حېران شئ، او ګوته په خولهٔ کښې ونيسئ.

⁶کله چې زۀ په دې سوچ وکړم نو خفه شم، او زما په بدن لړزان راشى.

⁷بدعمله خلق ولې ژوندى وى، او پوخ عُمر ته ورسېږى او طاقتور شى؟

⁸د هغوئ بچى د هغوئ په وړاندې ودان شى، او د هغوئ نمسى د هغوئ په موجودګۍ کښې آباد شى.

⁹د هغوئ کورونه د يرې نه بچ وى، او خُدائ پاک هغوئ له سزا نۀ ورکوى.

¹⁰د هغوئ غوَيے په مال کولو کښې هيڅکله نۀ ناکامه کيږى، د هغوئ غوا بچى راوړى او يو هم نۀ ضائع کوى.

¹¹د هغوئ ماشومان د رَمو په شان ګرځى، او د هغوئ بچى د خوشحالۍ نه ګډيږى.

¹²هغوئ د تمبل او د بينجو سره سندرې وائى، او د شپېلۍ د آواز سره خوشحالى کوى.

¹³هغوئ په مالدارئ کښې وخت تېروى، او په خېر سره قبر ته ځى.

¹⁴هغوئ خُدائ پاک ته وائى چې مونږ پرېږده! زمونږ زړۀ نۀ غواړى چې ستا تابعدارى وکړو.

¹⁵خُدائ تعالىٰ څوک دے، چې مونږ د هغۀ خِدمت وکړُو؟ او مونږ ته به څۀ فائده راورسېږى چې مونږ هغۀ ته سوال وکړُو؟

¹⁶خو هغوئ په خپل محنت سره نۀ دى مالداره شوى، د بدعمله کسانو مشوره ما ته منظُوره نۀ ده.

¹⁷د بدعمله خلقو ډيوه څو ځلې مړه کړے شوې وه؟ او څو ځلې په هغوئ باندې تباهى راغلې وه. خُدائ پاک څو ځلې په خپله غصه کښې سزا ورکوى؟

¹⁸هغوئ څو ځلې د هوا په مخکښې د خسڼى په شان شول، او څو ځلې د بوسو په شان طوفان يوړل؟

¹⁹تۀ وايې چې خُدائ پاک د هغوئ په وجه د هغوئ بچو له سزا ورکوى، نو دا سزا دې هم هغوئ له ورکړے شى، چې پته ورته ولګى.

²⁰هغوئ دې په خپلو سترګو تباهى وګورى، او د خُدائ تعالىٰ غصه دې تېره کړى.

²¹دا ځکه چې کله هغوئ مړۀ شى نو دا فکر به ورسره نۀ وى چې په کورنۍ يې څۀ کېږى؟

²²څوک خُدائ پاک ته ښودنه کولے شى، هغه خُدائ پاک ته چې د غټو مرتبو خاوندانو خلقو هم عدالت کوى؟

²³څوک چې ښۀ په مالدارۍ کښې مړ شى، هغه په آرام او حِفاظت کښې وى،

²⁴هغوئ ښۀ صحت مند وى، او ښۀ غټ او تکړه وى.

²⁵بل کس په سخته غريبۍ کښې مړ شى، او هيڅ کله يې ښۀ ورځ نۀ وى ليدلې.

²⁶هغوى ټول يو شان مرى او په خاورو کښې ښخيږى، او هغوى ټول د چينجو خوراک شى.

²⁷ګوره! ما ته ستا سوچونه معلوم دى، او ما ته زما خِلاف ستا د منصُوبو پته ده.

²⁸تۀ به ما ته د مالدارو او بد علمه خلقو په حقله ووائى، د چا کورونه چې د هغوئ د ګناهونو په وجه تباه شوى دى.

²⁹خو تاسو هلته د موجودو خلقو نه تپوس ونۀ کړو، او د هغوى ګواهى مو ونۀ منله.

³⁰چې بدعمله کسان د مصيبت په وخت کښې خلاص شى، او د قهر په ورځ بچ کېږى.

³¹څوک شته چې مخامخ ورباندې تنقيد وکړى، او چې د خپل عمل بدله ورکړى؟

³²کله چې هغوئ قبرستان ته يوړلے شى، نو خلق به د هغوئ د قبر خيال ساتى شى.

³³زرګونه کسان د هغوئ په جنازه کښې شريک شى، او د عزت سره خاورو ته وسپارلے شى.

³⁴نو بيا به تۀ ما له په تشو خبرو باندې څنګه تسلى راکړې؟ ستا هر يو جواب د دروغو نه ډک دے.“