Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 30 Bible Online

ايُوب 30 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 30

¹اوس زما نه کشران هم په ما پورې خندا کوى، او دا هغه کشران دى چې د چا پلاران هم زما د رَمو د سپو برابر نۀ وو.

²د هغوئ طاقت به ما له څه فائده راکړى؟ د هغوئ ټول زور ختم شوے دے.

³هغوئ دومره غريبانان او اوږى وُو چې د شپې به يې په صحرا کښې د بوټو جرړې خوړلې.

⁴هغوئ د صحرا نه بوټى راويستى دى او خوړلى يې دى، د هغوئ خوراک د جاړو بوټو جرړې دى.

⁵هغوئ د معاشرې نه شړلے شوى دى، او خلق په هغوئ پسې داسې چغې وهى لکه چې دوئ غلۀ وى.

⁶هغوئ د اوچو شوو دريابونو په مېدانونو کښې ژوند تېروى، او د زمکې په غارونو او ګټو کښې اوسېږى.

⁷هغوئ د غنو بوټو لاندې غورېږى، او د جاړو بوټو لاندې به راغونډېږى.

⁸هغوئ بې غيرته او بې اصله دى، او د مُلک نه شړلے شوى دى.

⁹او اوس هغوئ په ما پورې په سندرو کښې خندا کوى، زۀ د هغوئ په سندرو کښې سپک يادېږم.

¹⁰هغوئ زما نه نفرت کوى او هغوئ زما سره هيڅ تعلق نۀ لرى، او ښۀ په زړۀورتيا زما په مخ تُوکاڼى تُوکى.

¹¹ځکه چې خُدائ پاک زۀ کمزورے او عاجز کړے يم، او هغوئ زما آدب نۀ کوى.

¹²زما په مخکښې خلق راپاڅېږى او اومې غورزوى او زما په لار کښې دامونه اچوى.

¹³هغوئ زما لار بندوى، او هغوئ زما د تباه کولو دپاره هر څۀ کوى، هغوئ ته پته ده چې زما د تپوس کولو والا څوک نشته.

¹⁴هغوئ په ما باندې د هر طرف نه راشى، کله چې زۀ لاندې يم نو هغوئ په ما باندې راټوپ کړى.

¹⁵اوس زۀ په يره کښې اوسيږم، او زما عزت اوبو اوړے دے، او زما مال دولت د وريځو په شان فنا شوے دے.

¹⁶او اوس زما روح زما نه وتلے دے، او د مصيبت په وخت کښې راګېر يم.

¹⁷شپه زما د هډُوکو دپاره د دردونو سبب ګرځى، او چې کوم درد ما خورى په هغې کښې هيڅ کمے نۀ راځى.

¹⁸خپل زورَور لاس سره خُدائ پاک زما جامې نيولې دى، هغۀ زۀ زما د چُوغې د غاړې نه نيولے يم.

¹⁹هغۀ زۀ خټو ته غورزولے يم، او زۀ د خاورو او ايرو په شان شوے يم.

²⁰زۀ تا ته فرياد کوم او تۀ زما فرياد نۀ اورې، زۀ ستا په وړاندې ودرېږم خو تۀ ما ته ګورې قدرې هم نه.

²¹تا ما سره زياتے شروع کړے دے، او د خپل طاقت سره ما له تکليف راکوې.

²²تا زۀ په هوا باندې اُوچت کړے يم، او په طوفان کښې دې تباه کړے يم.

²³ما ته پته ده چې تۀ به ما مرګ له بوځې، هغه کور ته کوم چې د ټولو ژوندو دپاره تيار شوے دے.

²⁴څوک د ضرورت مندو خِلاف کار نۀ کوى، کله چې په يو مصيبت کښې هغوئ د مدد دپاره چغې وهى.

²⁵څوک چې په تکليف کښې وُو ولې ما د هغوئ دپاره ژړا ونۀ کړه څۀ؟ او زما زړۀ په غريبانانو باندې خفه نۀ وو څۀ؟

²⁶خو کله چې ما د ښۀ والى لټُون وکړو، نو بدوالے راغلو، او کله چې ما د رڼا اِنتظار وکړو، نو تيارۀ راغله.

²⁷زما زړۀ بې قراره او په تکليف دے، او سخت وخت په ما باندې راغلے دے.

²⁸زۀ په داسې تيارۀ کښې ګرځم چې رڼا نۀ وى، زۀ د خلقو په مخکښې ودرېږم او د مدد دپاره چغې وهم.

²⁹زۀ د ګيدړانو ورور يم، او د ګونګا ملګرے يم.

³⁰زما څرمن توره شى او وغورزېږى، او زما بدن د تبې په وجه سور وى.

³¹زما د بينجو ساز په ژړا باندې بدل شوے دے، او زما د شپلۍ آواز د ژړا نه ډک دے.