Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 32 Bible Online

ايُوب 32 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 32

¹نو دې درې کسانو ايُوب له جواب ورنۀ کړو، ځکه چې ايُوب پخپله په خپل خيال کښې بې ګناه وو.

²نو بيا د رام د کورنۍ د بوزى براکيل زوئ اليهُو غصه شو. هغه ايُوب ته ځکه غصه شو چې ايوب خپل ځان صحيح ګڼلو او په خُدائ پاک يې الزام لګولو،

³هغه د ايُوب درې ملګرو ته هم غصه وو ځکه چې هغوئ ايُوب له جواب نۀ شو ورکولے او داسې ښکارېده چې خُدائ پاک په غلطه دے.

⁴نو اليهُو د ايُوب سره د خبرو کولو دپاره د نورو کسانو انتظار کولو، ځکه چې هغوئ د هغۀ نه مشران وُو.

⁵خو چې کله اليهُو ته پته ولګېده چې د هغه دريو کسانو سره څۀ جواب نۀ وو، نو هغۀ په غصه کښې ووئيل.

⁶د بوزى براکيل زوئ اليهُو ووئيل: ”زۀ ځلمے يم، او تۀ بوډا يې، نو په دې وجه زۀ يرېدم چې تا د خپلې رايې نه خبر کړم.

⁷ما وئيل چې مشران دې خبره وکړى، ځکه چې عقل د عُمر سره راځى.

⁸دا د خُدائ تعالىٰ روح دے چې بُنيادم له پوهه ورکوى.

⁹صِرف مشران هوښيار نۀ وى، کله کله مشران هم په اِنصاف باندې نۀ پوهېږى.

¹⁰نو ځکه زۀ وايم چې ما ته غوږ ونيسئ، ما پرېږدئ چې د خپلې رايې اظهار هم وکړم.

¹¹ګوره، کله چې تا خبرې کولې نو ما څۀ نۀ وئيل، او ما ستا دليل ته غوږ نيولو، کله به چې تا سوچ کولو چې څۀ ووايم.

¹²ما تا ته توجو کوله، خو داسې هيڅ څوک نۀ وو چې ايُوب يې غلط ثابت کړے وے، او په تاسو کښې داسې هيڅ څوک نۀ وو چې د هغۀ د خبرې جواب يې ورکړے وے.

¹³نو بيا دا مۀ وايئ چې مونږ ته عقل مِلاو شوے دے، پرېږده چې د انسان په ځائ خُدائ پاک هغۀ له جواب ورکړى.

¹⁴ايُوب زما سره نه تاسو سره بحث کولو، خو زۀ به هغۀ له ستاسو په شان جواب نۀ ورکوم.

¹⁵تاسو غلى ناست يئ، تاسو سره بل جواب نشته، تاسو يوه خبره هم نۀ شئ کولے.

¹⁶کله چې تاسو خاموش يئ نو زۀ به هم خاموش يم؟ ځکه چې تاسو هلته ولاړ يئ او بله يوه خبره هم نۀ شئ کولے؟

¹⁷زۀ به هم خپل جواب ورکړم، زۀ به هم د خپلې رايې اظهار وکړم.

¹⁸ځکه چې زما سره خبرې ډېرې دى، په ما کښې چې کوم روح دے هغه ما مجبوروى.

¹⁹که ما ته د خبرو کولو موقع مِلاو نۀ شى، نو زما برداشت ختم دے او زۀ به پړک وچوم.

²⁰زۀ به خبرې کوم، چې ما ته آرام مِلاو شى، او زۀ به جواب درکړم.

²¹زۀ به د هيچا طرفدارى نۀ کوم او زۀ به د چا چاپلوسى نۀ کوم.

²²ځکه چې زۀ په چاپلوسۍ نۀ پوهېږم، ګنى زما پېدا کوُونکى به زرختم کړے وم!