Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب ايُوب 34 Bible Online

ايُوب 34 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

ايُوب 34

¹نو اليهُو خپله خبره جارى وساتله او وې وئيل:

²”اے عقلمندو سړو! زما خبره واورئ، اے هوښيارانو ما ته غوږ ونيسئ،

³ځکه چې غوږونه خبرې داسې معلوموى لکه څنګه چې ژبه د خوراک په خوند پوهېږى.

⁴راځئ چې معلوم کړُو چې څۀ صحيح دى، راځئ چې ښۀ څيزُونه ايزده کړُو.

⁵ځکه چې ايُوب وئيلى دى چې زۀ بې ګناه يم، او خُدائ پاک زما سره اِنصاف نۀ کوى،

⁶زۀ بې ګناه يم خو دروغژن ګڼلے شم، په ما کښې څۀ غلطى نشته، خو زما د زخم علاج نشته.

⁷د ايُوب په شان څوک شته، چې په چا کښې زره غوندې ادب هم نۀ وى؟

⁸چې هغه د بدعملو سره ملګرتيا کوى او د بدمعاشانو سره ګرځى.

⁹نو هغۀ دا هم وئيلى دى چې، ”د خُدائ پاک د راضى کولو څۀ فائده ده.“

¹⁰نو چې څوک عقل لرئ نو زما خبره واورئ، هر چا ته پته ده چې خُدائ پاک بدى نۀ کوى، او د خُدائ تعالىٰ دپاره ممکن نۀ دى چې هغه غلطى وکړى.

¹¹ځکه چې هغه د عملونو په مطابق خلقو له بدله ورکوى، او هغه شان سلوک ورسره کوى چې څنګه يې حقدار وى.

¹²بې شکه، خُدائ پاک به بد عمل نۀ کوى، او خُدائ تعالىٰ د هيچا سره بې اِنصافى نۀ کوى.

¹³هغۀ له د زمکې اِختيار چا ورکړے دے، او دا ټوله دنيا په خپل ځائ چا لګولې ده؟

¹⁴که خُدائ پاک د خلقو نه روح واخلى، او د ژوند ساه ترې نه واخلى،

¹⁵ټول انسانان به ختم شى، او ټول بنى آدم به خاورو ته واپس کېږى.

¹⁶که تاسو پوهه لرئ، نو دا خبره واورئ، زۀ چې څۀ وايم نو هغې ته غوږ کېږدئ.

¹⁷چې خُدائ پاک پخپله اِنصاف نۀ کوى نو بيا هغه څنګه دنيا چلولے شى؟ تاسو به هغه لويه هستى رد کوئ څوک چې صادق دے؟

¹⁸څوک چې بادشاه ته وائى چې تۀ بې‌کاره يې، او مشر ته وائى چې تۀ بدعمله يې!،

¹⁹څوک چې د حُکمرانانو طرفدارى نۀ کوى، او د مالدارو خلقو طرفدارى د غريبانانو نه زياته نۀ کوى، ځکه چې ټول هغۀ پېدا کړى دى.

²⁰يو کس د شپې اچانک مړکېدے شى، خُدائ پاک خلق ووهى او هغوئ هلاک شى، خُدائ پاک طاقتور خلق هم په آسانۍ سره وژلے شى.

²¹ځکه چې د هغۀ نظر د بنى آدم په عمل باندې دے، او هغه د هغوئ هر قدم ته ګورى.

²²داسې تکه توره تيارۀ نشته چرته چې بدعمله خلق خپل ځانونه د هغۀ نه پټ کړى.

²³مونږ وخت نۀ مقرروو چې کله به د خُدائ پاک په وړاندې د عدالت دپاره راځو.

²⁴هغه د تپوس نه بغېر طاقتور راګذار کړى، او د هغوئ په ځائ کښې نور مقرر کړى.

²⁵هغه د هغوئ په کارونو خبر دے، هغه يې په شپه کښې لرې کړى او هغوئ تباه شى.

²⁶د هغوئ د بدعملۍ په وجه يې تباه کړى چې د نورو دپاره د عبرت سبب جوړ شى،

²⁷ځکه چې هغوئ د هغۀ د تابعدارۍ نه اوړى، او د هغۀ په حُکمونو باندې عمل نۀ کوى.

²⁸نو هغوئ غريبانان فرياد کولو ته جوړ کړل، چې دا فرياد خُدائ پاک ته ورسېږى. او هغۀ د ضرورت مندو خلقو فرياد واورېدو،

²⁹که خُدائ پاک خاموش وى، نو څوک ورباندې اعتراض کولے شى؟ کله چې هغه پناه شى، نو څوک يې ليدلے شى، که هغه يو کس وى او که قوم وى.

³⁰نو چې داسې د خُدائ نه منکر خلق حکومت ونۀ کړى، او چې هغوئ خلق دوکه نۀ کړى.

³¹خلق خُدائ پاک ته ولې نۀ وائى چې مونږ ګناه کړې ده، خو مونږ به نوره ګناه نۀ کوُو؟

³²يا ما چې کومه بدعملى کړې وى نو هغه ما ته وښايه، که ما غلطى کړې وى، نو فوراً به يې پرېږدم؟

³³خُدائ پاک به ستا د خوښې دپاره خپل اِنصاف پرېږدى؟ خو تا هغه رد کړے دے، دا زما نه بلکه ستا فېصله ده، مونږ ته اوس ووايه چې ستا خيال څۀ دے؟

³⁴چې څوک پوهه لرى نو هغوئ به ما ته ووائى، او هغه عقلمند چې ما ته غوږ ږدى نو هغوئ به ووائى،

³⁵ايُوب د جهالت خبرې کوى، د هغۀ خبرې د کم عقلتوب نه ډکې دى.

³⁶ايُوب دې عدالت ته راوستلے شى او غټى نه غټه سزا دې ورکړے شى، ځکه چې هغه د بدعمله سړى په شان خبرې کوى.

³⁷ځکه چې هغه د سرکشۍ سره ګناه کوى، هغه ګستاخ دے، او هغه د خُدائ پاک خِلاف ډېرې خبرې کوى.“