Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب زبور 107 Bible Online

زبور 107 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 107

¹د مالِک خُدائ شکر کوئ، ځکه چې هغه ډیر ښهٔ دے، او د هغهٔ مینه تر ابده ‎پاتې کیږی.

²چا ته چې مالِک خُدائ خلاصُون ورکړی هغوئ دې خلقو ته ووائی، هغوئ هم څوک چې هغهٔ د دشمن د لاس نه خلاص کړی دی،

³هغوئ هم چې هغهٔ د ملکونو نه راغونډ کړل، د مشرق او مغرب او د شمال او جنوب نه يې راغونډ کړل.

⁴په هغوئ کښې ځينې په خوشی بیابان کښې سرګردانه ګرځیدل، او د خپل ځان دپاره يې د اوسیدلو ښار پیدا نهٔ کړو.

⁵هغوئ اوږی تږی وُو، او مرګ ته نزدې وُو.

⁶نو بيا هغوئ په خپلو سختو کښې مالِک خُدائ ته ژړا وکړه، هغهٔ بیا هغوئ د مصيبت نه خلاص کړل.

⁷هغۀ هغوئ ته نېغه لاره وښودله تر څو چې هغوئ د اوسیدلو دپاره هغه ښار پیدا کړی.

⁸نو د مالِک خُدائ شکر دې د هغهٔ د نهٔ ختمیدونکې مينې دپاره ادا کړی او د هغهٔ عجيبه کارونه چې د بنيادمو دپاره يې کړى دی،

⁹هغه تږو له تنده ماتوی او اوږی په ښهٔ خوراکونو مړوی.

¹⁰په دوئ کښې څۀ په مصيبت او په زنځيرونو کښې پراتهٔ وُو، قېديان په کښې په زنځيرونو کښې پراتۀ وُو،

¹¹هغوئ د خُدائ د کلام مخالفت کړے وو او هغوئ د قادر مطلق خُدائ د مشورې سپکاوے کړے وو.

¹²هغۀ هغوئ په سخت تکليف کښې واچول، هغوئ تيندکونه خوړل خو مدد يې چا هم نهٔ کولو.

¹³نو بيا هغوئ په سخته کښې مالِک خُدائ ته ژړا وکړه، او هغهٔ هغوئ د مصيبت نه خلاص کړل.

¹⁴او هغهٔ هغوئ د تیارې نه بهر راوویستل او د هغوئ زنځيرونه يې مات کړل.

¹⁵نو د مالِک خُدائ شکر دې د هغهٔ د نهٔ ختمیدونکې مينې دپاره ادا کړی او د هغهٔ عجيبه کارونه چې د بنيادمو دپاره يې کړى دی،

¹⁶ځکه چې هغهٔ د زېړو دروازې ماتې کړې او د هغې د اوسپنو سيخُونه يې غوڅ کړل.

¹⁷نو څۀ خلق د خپلو بدعملو په وجه کم عقل شول او د خپلو خطاګانو په وجه په مصيبت کښې ګیر شول.

¹⁸او د هر قسمه خوراکونو نه بیزاره وُو او د مرګ دروازې ته نزدې شوی وُو.

¹⁹نو بيا هغوئ په سخته کښې مالِک خُدائ ته ژړا وکړه، او هغوئ يې د مصيبت نه خلاص کړل.

²⁰او هغهٔ خپل کلام ورولیږلو او هغوئ يې روغ کړل، او د قبر نه يې ورته خلاصُون ورکړو.

²¹نو د مالِک خُدائ شکر دې د هغهٔ د نهٔ ختمیدونکې مينې دپاره ادا کړی او د هغه عجيبه کارونو دپاره چې د بنيادمو دپاره يې کړى دی.

²²هغوئ دې مالِک خُدائ ته د شکر ګزارئ قربانى وړاندې کړی او د هغهٔ کارونه دې د خوښۍ په سندرو کښې بيان کړی.

²³او څهٔ خلق په سمندرى بيړو کښې په سمندر کښې لاړل، او هغوئ په زورَورو اوبو کښې تجارت کولو.

²⁴هغوئ د مالِک خُدائ کارونه وليدل، او د هغهٔ عجيبه کارونه يې په ډوبو ځایونو کښې ولیدل.

²⁵هغۀ کلام وکړو نو تیز طوفان راغلو او د سمندر چپې اوچتې شوې.

²⁶هغوئ به کله آسمان ته ختل او کله به لاندې د اوبو بیخ ته تلل، نو په دې سخت طوفان کښې هغوئ همت بائیللو.

²⁷د نشيانو په شان په ټوپونو او تيندکونو باندې سر وُو، او دوئ نه په آخر کښې يو دوه خطا شو.

²⁸نو بيا هغوئ په سخته کښې مالِک خُدائ ته فرياد وکړو، او هغوئ ته يې د مصيبت نه خلاصُون ورکړو.

²⁹هغهٔ طوفان په قلاره کړو، او د سمندر چپې او موجونه په آرام شول.

³⁰نو کله چې هغه طوفان قلار شو نو دوئ خوشحاله شول، څۀ چې دوئ غوښتل نو تر هغه غاړې يې راوستل.

³¹نو د مالِک خُدائ شکر دې د هغهٔ د نهٔ ختمیدونکې مينې دپاره ادا کړی او د هغه عجيبه کارونو دپاره چې د بنيادمو دپاره يې کړى دی.

³²د خلقو په ډله کښې دې د خُدائ پاک لو‎ئ بيانوی او د مشرانو په محفل کښې دې د هغهٔ ثناء صِفت کوی.

³³هغهٔ دريابونه په بیابان بدل کړل، او د اوبو چينې يې په اوچه زمکه بدلې کړې،

³⁴زرخیزه زمکه یې په مالګینه زمکه بدله کړه، د هغوئ د بدو عملونو په وجه څوک چې هلته په کښې اوسيدل.

³⁵او هغۀ بیابانونه د اوبو په تالابونو باندې بدل کړل او اوچه زمکه يې د اوبو په چینو باندې بدله کړه،

³⁶هغهٔ هلته اوږی د اوسیدلو دپاره وليږل، او هغوئ هلته د اوسیدو دپاره د ښار بنیادونه کیښودل.

³⁷او هلته هغوئ کرونده او د انګورو باغونه شروع کړل چې هغې هغوئ ته ډیر پیداوار ورکړو،

³⁸هغهٔ هغوئ ته برکت ورکړو او شمېر يې ورله ډیر زيات کړو، او هغهٔ د هغوئ په رمو کښې نقصان رانهٔ وستلو.

³⁹او بیا يې شمیر په کميدو شو او عاجزان شول د ظُلم، مصيبت او خفګان په وجه خوار او زار شول،

⁴⁰مالِک خُدائ په خپله شهزداګان سپکوی هغه هغوئ په خوشی دشتو کښې سرګردانوی.

⁴¹خو هغۀ محتاجه د ظُلمونو نه خلاص کړل او د هغوئ کورنئ يې لکه د رمو په شان زیاتې کړلې.

⁴²او صادِقان دا ګورى او ورته خوشحالى کوی، او ټول بد عمله به خپلې خولې بندې کړی.

⁴³څوک چې هوښيار وى نو هغوئ دې په دې خبرو باندې غور وکړی، او د مالِک خُدائ په لويه مینه باندې دې غور وکړی.