Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب زبور 35 Bible Online

زبور 35 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 35

¹اے مالِکه خُدايه، د هغوئ مخالفت وکړه، څوک چې زما مخالفت کوی، هغوئ سره جنګ وکړه څوک چې زما خلاف جنګ کوی.

²خپل ډال زغره دې راواخله، راپاڅه او زما مدد له راشه.

³د هغوئ خلاف څوک چې ما پسې دی خپله توره او نیزه دې راواخله. چې تهٔ زما خلاصُونکے یې خُدایه، په دې ما مطمئن کړه.

⁴څوک چې ما قتلول غواړى بې عِزته او شرمنده دې شی، څوک چې ما بربادول غواړى ناکام او شرمنده دې شی.

⁵هغوئ دې په هوا کښې لکه د بوسو په شان والوځی، او د مالِک خُدائ فرښته دې هغوئ وزغلوی.

⁶د هغوئ لار دې تيارۀ او ښوئيدونکې شی، فرښته د مالِک خُدائ دې ورپسې شی.

⁷بې سببه هغوئ ما ته ايښودې دی دامونه بې سببه یې زما د نیولو دپاره کوهے کنستے دے،

⁸بربادی دې ناګهانه ورباندې راشی ما ته ايښې جال کښې دې په خپله ګېر شی، ما ته چې کنستې ده په هم هغه کنده کښې دې ګیر شی.

⁹نو بیا زۀ به د مالِک خُدائ خوشحالى کوم. چې هغه مې بچ کوی نو زۀ به خوشحالی کوم.

¹⁰زما ټول ځان به ثنا وائی ستا، ”مالِکه خُدایه بل څوک دے لکه ستا؟ د زورَور نه کمزورى څوک بچ کولے شی. حاجت مند او مسکينان څوک د شوکمارو نه بچ کولے شی؟“

¹¹بې رحمه ګواهانو په دروغو وکړه ګواهی په ما، چې بلکل ترې خبر نهٔ یم هغه اِلزامونه يې ولګول په ما.

¹²هغوئ د ښو په بدل کښې بد راسره کوی، او زۀ په غم باندې اخته یم.

¹³خو ما د هغوئ په بیمارئ، د غم جامې واچولې روژه شوم. او په روژه نیولو او دعا کولو د دوئ دپاره عاجز شوم، ما د عاجزئ نه په دعا کښې سر ټيټ نيولے وو.

¹⁴زهٔ داسې خفه وم لکه څنګه څوک چې وى خفه په غم د دوستانو یا د خپل ورور. داسې مې سر ټیټ کړے وو لکه څنګه څوک ‎چې ویر کوی د خپلې مور.

¹⁵خو دوئ ټول خوشحاله وُو چې راغلے وو غم په ما، په ملنډو سره راټول شوى وُو دوئ خلاف زما، هغه کسانو راباندې حمله وکړه چې وُو اجنبیان او دوئ بې عِزتې کوی په ما پورې مدام.

¹⁶لکه د بدکارانو غوندې په بې رحمئ سره يې وکړله ما پورې خندا، دوئ د نفرته خپل غاښونه وچيچل په ما.

¹⁷اے مالِکه خُدايه، تر څو پورې به تهٔ دوئ ته ګورې؟ ما د دوئ د خطرناکو حملو نه بچ کړه، زما ژوند د دې زمرو نه بچ کړه.

¹⁸نو بيا به زهٔ ستا شکر په لویه ډله کښې ادا کړم. زۀ به په ټولو خلقو کښې ستا ثناء صِفت وکړم.

¹⁹مۀ پرېږده چې زما دشمنان زما په شکست باندې خوشحاله شی، مه پریږده هغوئ چې نفرت کوی له ما چې په غم زما خوشحاله شی.

²⁰د خېر خبرې نۀ کړی د شر خبرې کوی، وائی دروغ د هغو پسې څوک چې ژوند په امن کوی.

²¹هغوئ په زوره د واه واه چغې وهی، وائى چې، ”مونږ په خپلو سترګو لیدلے دے.“

²²تا وليدل په خپله، مالِکه خُدايه، مۀ چپ کېږه، اے مالِکه خُدايه، اوس ما مه پریږده،

²³راپاڅه، تهٔ راپاڅه او زما دفاع وکړه، زما دپاره وکالت وکړه، زما پاکه خُدایه او زما مالِکه،

²⁴مالِکه خُدايه، زما خُدايه د خپل عدالت په مطابق زما د بې ګناهئ اعلان وکړه، چې په مصيبت کښې په ما خوشحالی وکړی زما دشمنان مه پریږده.

²⁵چې هغوئ په زړۀ کښې دا ونۀ وائى خپل، ”ګورئ هغه وشول څهٔ چې مونږ غوښتل.“ او دوئ اوس نهٔ شى ویلے چې، ”دے مونږ‎ ژوندې تیر کړو.“

²⁶څوک چې زما په تکليفُونو خوشحالیږی هغوئ دې خوار شی او ودې شرمیږی، څوک چې خپل ځان زما دپاسه کوی په بې شرمئ او په بې عِزتئ کښې دې پټ شی.

²⁷څوک چې زما طرفدارئ له راشى نو هغوئ له لويه خوشحالى ورکړه، هغوئ دې تل د مالِک خُدائ ثناء صفت ادا کوی څوک چې د خپل خِدمتګار په خیر باندې ‎پراَمنه خوشحالى کوی.

²⁸نو زهٔ به په ژبه ستا صداقت بيانوم، ټوله ورځ به زهٔ ستا ثناء صفت کوم.