Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب زبور 69 Bible Online

زبور 69 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 69

¹اے پاکه خُدايه، ما بچ کړه، ځکه چې سیلاب مې تر مرۍ رارسیدلے دے.

²زما د خپو دپاره کلکه زمکه نشته خټو کښې ډوبیږم په ژورو اوبو کښې سیلاب راګیر کړے یم ډوبیږم.

³مرۍ مې وُچه شوه په چغو ستړے شوم، خُدائ ته په انتظار کولو مې نظر کم شو.

⁴څوک چې ما نه نفرت کوی زما د سر ویښتو نه زیات دی. هغوئ بې سببه ما سره دشمنى کوی او چې ما ختمول غواړى ډیر دی. هغوئ رانه هغه څهٔ واپس غواړى چې مې پټ کړی نهٔ دی.

⁵اے پاکه خُدایه، تا ته پته ده چې زهٔ څومره بې وقوفه یم، او ستا نه پټ نهٔ دی زما ګناهونه.

⁶اے مالِکه خُدايه، رب الافواج خُدایه څوک چې په تا باندې توکل کوی، هغوئ دې زما په وجه شرمنده نۀ شی څوک چې ستا لټون کوی. اے د بنی اِسرائيل خُدایه، هغوئ دې زما په وجه شرمنده نهٔ شی.

⁷ستا دپاره ما د خلقو سپکاوے برداشت کړو او د شرم په وجه ما خپل سر ښکته کړو.

⁸تر دې چې خپلو وروڼو راته د پردو نظر وکړو، او زۀ په خپلو وروڼوکښې پردے شوم.

⁹ستا د کور غیرت دپاره زهٔ وسوزیدم، څوک چې تا سپکوى د هغوئ سپکوالے زهٔ برداشت کوم.

¹⁰کله چې زۀ ژاړم او روژه ونیسم، نو دوئ په ما پورې خندا کوی.

¹¹کله چې زهٔ د ټاټ جامې واچوم نو دوئ په ما پورې خندا کوی.

¹²په لارو کوڅو کښې ما پورې ټوقې کوی، شرابیان مې په بې عِزتئ سره په سندرو کښې یادوی.

¹³خو مالِکه خُدایه، په مناسب وخت کښې دې زما دعا واوره، په خپله لویه مینه کښې دې زما د خلاصُون سوال قبول کړه.

¹⁴ما په خټو کښې د ډوبیدو نه بچ کړه، څوک چې رانه نفرت کوى د هغوئ نه ما بچ کړه، او د ژورو اوبو نه مې رابهر کړه.

¹⁵زما د سر دپاسه سیلاب تیریدو ته مۀ پریږده، په اوبو کښې ډوبیدو ته مې مه پریږده، او لحد ته غورزيدو ته مې مه پریږده.

¹⁶اے مالِکه خُدایه، د خپلې ابدى مينې په نيکئ کښې دې زما سوال قبول کړه، او په خپله لویه مهربانئ کښې دې ما ته خپل مخ راواړوه.

¹⁷د خپل بنده نه دې مخ مه پټوه، په سختئ کښې راګیر يمه دعا مې زر قبوله کړه.

¹⁸ما له نزدې راشه او په قیمت مې واخله، ما د خپلو دشمنانو د لاس نه خلاص کړه.

¹⁹تا ته پته ده چې زۀ څومره بې‌عِزته شوم او څومره وشرمولے شوم، زما ټول دشمنان ستا په وړاندې دی.

²⁰ډېرې بې‌عِزتئ مې زړۀ مات کړے دے نا اُميده یم، څوک نۀ وُو چې په ما يې رحم کړے وے، يو هم نهٔ وو، څوک نهٔ وُو چې ما له يې تسلى را کړے وے یو هم نهٔ وو.

²¹د روټئ په ځائ يې زهر راته راکړل، د اوبو په ځائ سرکه يې راته راکړه.

²²د هغوئ د روټئ دسترخوان دې د هغوئ دپاره دام وګرځی، او د هغوئ مال دولت دې ورته دام وګرځی.

²³سترګې يې ړندې کړه چې هغوئ ونهٔ وينی، او د هغوئ ملاګانې دې د تل دپاره ټيټې شی.

²⁴تهٔ دې خپل قهر په هغوئ باندې نازل کړه، او ستا هیبتناکه غصه دې هغوئ راګیر کړی.

²⁵د هغوئ کېمپونه دې وران شی، د هغوئ په خېمو کښې دې د اوسیدو هيڅ څوک پاتې نهٔ شی.

²⁶چا له چې تا سزا ورکړه په هغوئ ظُلم کوی، او ورله په زخمونو باندې مالګې دوړه وی.

²⁷هغوئ سره د ټولو ګناهونو ذره ذره حساب وکړه، او په خپل خلاصُون کښې ورته برخه مه ورکوه.

²⁸د هغوئ نومونه دې د ژوند د کِتاب نه لرې شی، د صادِقانو په شمیر کښې دې حساب نهٔ شی.

²⁹په درد کښې یم او په ما باندې سختى ده، اے پاکه خُدایه، په خپل خلاصُون دې ما بچ کړه.

³⁰زۀ به د خُدای د نوم ثناء صفت وکړم، په شکر ګذارئ سره به د هغهٔ عزت وکړم.

³¹دا به مالِک خُدائ د غوايى د قربانئ نه زیات خوشحاله کړی، د دې نه زیات چې پوره غوايې ورته د ښکرونو او سومونو سره وړاندې کړی.

³²مظلومان چې دا ووينى نو ډېر به خوشحاله شی، څوک چې د خُدائ پاک لټون کوی نو هغوئ به هم ډاډه شی.

³³ځکه چې د مظلومانو ژړا مالِک خُدائ په خپله اوری، او هغه کله هم خپل قیدیان نهٔ هیروی.

³⁴اے زمکې او آسمانه د خُدائ ثناء ووايئ، سمندرونو او هر څهٔ چې په کښې ګرځی.

³⁵خُدائ به صيون بچ کړی او دوباره به د یهُودا ښارونه آباد کړی، نو خلق به هغه ځائ کښې اوسیږى او دوئ ته به يې په میراث کښې ورکړی.

³⁶د هغهٔ د خدمتګارانو اولاد ته به يې میراث کښې ورکړی، هغوئ به په کښې اوسیږى څوک چې د هغهٔ د نوم سره مینه کوی.