Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب زبور 73 Bible Online

زبور 73 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 73

¹خُدائ پاک بې شکه د بنی اِسرائيلو سره ښۀ دے، او د چا زړونه چې صفا وى د هغوئ سره ښهٔ دے.

²خو څومره چې زما په متعلق خبره وه تقريباً خپې مې ښوئیدو ته نزدې شوې وې، نزدې وه چې زمکه مې د خپو نه تښتیدلے وے.

³نو ما د کبرژنو سره کینه وکړه، هرکله چې ما د بدکارانو ترقی ولیده.

⁴هغوئ هیڅ قسمه تکلیف نهٔ لری، او د هغوئ وجود صحت مند او قوی وی.

⁵او د نورو خلقو غوندې هغوئ په تکلیف کښې نهٔ دی، او د نورو خلقو غوندې په سختو او کړاونو کښې نهٔ دی.

⁶ځکه د دوئ غاړه د فخر امیل دے، او دوئ د شرارت جامې اغوستې دی.

⁷هغوئ لوئ نظری او غټ سترګی دی، د دوئ د ذهنونو د ګنده خيالاتو څهٔ حد نشته.

⁸د خلقو بې عِزتې کوی او د نفرت او حسد نه ډکې خبرې کوی، په کبرژنه لهجه په خپله ژبه سره د ظُلم او زیاتې خبرې کوی.

⁹د هغوئ خبرې د آسمان نه هم اوچتې دی، او په خپله ژبه يې ټوله دنيا وخوړله.

¹⁰نو په دې وجه د خُدائ پاک د غوره شوو خلقو هم دوئ ته پام شو، او د هغوئ خبرو منلو ته ليواله شو.

¹¹دوئ وا‎ئی چې، ”خُدائ پاک ته به پته لګی څهٔ؟ خُدائ تعالىٰ سره داسې علم شته دے څهٔ؟“

¹²دا بدکاران وګورئ دغه شان وی، چې ژوند يې په آرام وى مال دولت یې زياتیږی.

¹³نو بیا ما هسې‌خپل زړهٔ پاک ساتلے دے، او ځان مې هسې د ګناه نه بچ ساتلے دے.

¹⁴زهٔ به ټوله ورځ کړیدلم، هر سحر به وهلے کیدلم.

¹⁵کۀ چرے ما داسې وئيلے، نو ما به ستا د بچو هم شیطانت کړے وو.

¹⁶کله چې ما پرې د پوهیدو کوشش وکړو، نو دا کار ما ته سخت ښکاره شو.

¹⁷تر څو چې زهٔ د خُدائ پاک مقدس ځائ ته ورننوتم، نو بیا زهٔ د بدکارانو د انجام نه خبر شوم.

¹⁸تا بې شکه چې هغوئ په ښوئيدونکې زمکه ودرولى دی، هغوئ تا د بربادۍ کندې ته ښکته غورزولى دی.

¹⁹ناګهانه به هغوئ برباد شی، دوئ به په يره او وحشت کښې راګير شى او په پوره طور سره به فنا شى،

²⁰لکه څنګه چې څوک د خوب نه راپاڅى او خوب ليدل يې ختم شی. نو هغوئ به هم ختم شی کله چې تهٔ مالِکه خُدایه راپاڅې.

²¹نو کله چې زما زړۀ خفه وو، او روح زما په ما کښې زخمى شوے وو.

²²زۀ څومره بې احساسه او جټ جاهله وم، زۀ به تا ته د بې عقله ځناور په شان ښکاره کیدم.

²³خو د هر څهٔ باوجود به بیا هم زهٔ د تل دپاره ستا سره یم، په خپله مې د ښې لاس نه راونيسه.

²⁴د خپلې مشورې په ذریعه زما رهنمايې کوې، نو آخر به هم ما خپل جلال ته راوغواړې.

²⁵په آسمان کښې زما څوک دی بې له تا نه؟ د بل چا خواهش نهٔ لرم په زمکه غیر ستا نه.

²⁶کۀ هر څومره زما زړۀ او بدن کمزورى وی، خو د تل دپاره به خُدائ زما د زړهٔ زور او اُميد وی.

²⁷څوک چې تا نه لرې دى هغوئ به تباه شی، او هغوئ چې ستا سره وفادار نۀ وى نو تباه به شی.

²⁸خو زما دپاره به دا ښۀ وی چې زهٔ خُدائ ته نزدې شم. ما تهٔ خپله پناه ګاه جوړه کړې قادر مطلق مالِکه خُدایه، زهٔ به ستا ټول کارونه بيانوم.