Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب زبور 89 Bible Online

زبور 89 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

زبور 89

¹زۀ به د تل دپاره د مالِک خُدائ د ابدى مينې سندرې وايم، او ستا د وفادارئ په حقله به وړو او زړو ته ووایم.

²زهٔ به دا بيان کوم چې، ”ستا ابدی مینه به د تل دپاره پاتې وی، ستا وفاداری به د آسمان په شان قائمه وی.“

³مالِک خُدائ ووئيل، ”ما د خپل غوره شوی خدمتګار داود سره تړون وکړو، ما د خپل خِدمتګار داود سره دا قسم وکړو:

⁴زۀ به ستا بچی د تل دپاره بادشاهان مقرر کړم، زهٔ به ستا تخت نسل در نسل قائم ساتم.“

⁵ټول آسمانونه به ستا په لویو معجزو مالِکه خُدایه ثناء ووائى، ستا د مقدسینو جماعت به ستا وفادارى ستائی.

⁶په ټولو آسمانونو کښې داسې بل څوک نشته لکه د مالِک خُدائ په شان، په آسمانى مخلوق او فرښتو کښې څوک داسې نشته لکه د مالِک خُدائ په شان.

⁷د فرښتو جماعت هم د خُدائ پاک نه یریږی، او د هغۀ شان او شوکت هم د هغه چا نه زیات دے څوک چې ټول د هغهٔ د تخت نه ګیر چاپیره راټول شوې دی.

⁸اے مالِکه خُدايه، رب الافواج خُدایه ستا نه هم څوک زورَور شته څهٔ؟ تهٔ په پوره ډول سره مالِکه خُدايه وفادار يې.

⁹تۀ په غړمبيدونکو سمندرونو بادشاهى کوې، او تهٔ د هغوئ چپې او موجونه آراموې.

¹⁰تا د سمندر بلا ووهله او هغه دې چخڼی کړه، تا خپل دشمنان په خپلو قوی مټو سره خوارهٔ وارهٔ کړل.

¹¹آسمانونه ستا دی او زمکه ستا ده. دنيا او په دې کښې هر يو څیز تا پيدا کړے دے.

¹²شمال دے کۀ جنوب تا پېدا کړے دے. تبور او حرمون په خوشحالۍ سره ستا د نوم ثنا صفت کوی.

¹³ستا لاس کښې زور دے، ستا لاسونه قوی دی ستا ښے لاس لوئ دے.

¹⁴صداقت او عدالت ستا د تخت بنیاد دے. مینه او وفاداری ستا د وړاندې دی.

¹⁵بختور دی هغوئ څوک چې ستا د خوشحالۍ آواز پيژنى او ستا ثنا صفت کوی، اے مالِکه خُدایه، څوک چې ستا د حضُور په نور کښې قدم اوچتوی.

¹⁶دوئ ټوله ورځ ستا په نوم خوشحالى کوی، ستا په صداقت فخر کوی.

¹⁷تهٔ په خپله د دوئ جلال او طاقت یې. او تهٔ په خپلې رضامندئ سره مونږ ته طاقت راکوې.

¹⁸بې شکه مالِک خُدائ زمونږ ډال او ساتونکے دے، د بنی اِسرائيلو مقدس ذات زمونږ بادشاه دے.

¹⁹یو ځل تا په رویا کښې خپلو وفادارو خلقو ته ووئيل او خبرې دې وکړې او ودې فرمائيل: ”ما یو جنګیالی ته طاقت ورکړو، ما د خلقو نه یو ځوان سړے غوره کړو.

²⁰ما خپل خِدمتګار داود پیدا کړو. ما هغه په خپلو پاکو تېلو سره غوړ کړو.

²¹زۀ به په خپل لاس د هغۀ مدد کوم، بې شکه چې زما لاس به هغهٔ ته طاقت ورکړی.

²²د هغهٔ دشمن به هغهٔ ته شکست نهٔ شى ورکولے، بدکاران به هغۀ ته تکليف نهٔ شى رسولے.

²³زهٔ به د هغۀ دشمنان د دهٔ په مخکښې چخڼې کړم، زۀ به د هغۀ مخالفين سر د لاندې راګذار کړم.

²⁴زما وفاداری او ابدی مينه به د هغهٔ سره وی، او زما د نوم په وسیله به د هغهٔ مقام اوچت شی.

²⁵زۀ به د هغۀ لاس تر سمندره پورې اوږد کړم، زۀ به د هغهٔ ښې لاس ته په ټولو سیندونو اختیار ورکړم.

²⁶هغه به ما ته آواز وکړى چې، ”تهٔ يې پلار زما، تهٔ زما خُدائ پاک او د خلاصُون ګټ يې زما.“

²⁷زۀ به هم هغه خپل مشر زوئ مقرر کړم، او هغه به په دنيا کښې د ټولو بادشاهانو نه اوچت کړم.

²⁸زهٔ به تر ابده خپله مينه د هغهٔ سره ساتم، زهٔ به خپل تړون د هغهٔ سره کله هم نهٔ ختموم.

²⁹زۀ به تر ابده د هغۀ نسل قائم ساتم، تر څو چې آسمانونه وی تر هغې به د هغهٔ تخت ساتم.

³⁰کۀ چرے د هغۀ نسل زما د شریعت نه سرکشی وکړی او زما د حُکمونو په مطابق عمل و نهٔ کړی،

³¹کۀ چرے دوئ زما قانون مات کړی زما د حُکمونو په ساتلو کښې ناکامه شی،

³²نو زهٔ به بیا د دوئ د ګناهونو په وجه دوئ ته په چوکې سره سزا ورکړم، او د دوئ د ګناهونو په وجه به دوئ ته په کوړو سزا ورکړم.

³³خو زهٔ به خپله ابدى مينه د هغهٔ سره ختمه نۀ کړم، او نۀ به کله هم ورسره بې وفائى وکړم.

³⁴زهٔ به کله هم خپل تړون مات نهٔ کړم او نۀ به کله هم د خپلې ژبې بيان نه واوړم.

³⁵ما یو ځل د تل دپاره په خپل پاکوالی قسم کړے دے، زهٔ به داود ته دروغ نهٔ وایم.

³⁶د هغهٔ د نسل سلسله به هیڅکله نهٔ ختمیږی. زما په وړاندې به د هغهٔ تخت لکه د نمر په شان قائم وی.

³⁷دا به د سپوږمۍ په شان تر ابده قائم وی، کومه چې به په آسمان کښې د وفا ګواهی ورکوی.“

³⁸خو اوس تا خپل غوره شوی رد کړی او شړلی دی، او خپل غوره شوی بادشاه ته ډیر په قهر شوے یې.

³⁹تا د خپل خدمتګار سره تړون مات کړے دے، او تاج دې ورته په خاورو کښې لاندې غورزولے دے.

⁴⁰تا د هغهٔ ټول دیوالونه کنډر کړی دی، او تا يې ټولې قلعه ګانې تباه کړی دی.

⁴¹خوشې لارَوو هغه تالا والا کړو، او هغه د خپلو ګاونډيانو د خندا شولو.

⁴²تا د هغهٔ د دشمنانو لاس په هغهٔ اوچت کړے دے، تا په هغۀ باندې ټول دشمنان خوشحاله کړى دی.

⁴³هغهٔ له دې د تُورې خولهٔ پڅه کړې ده، او په جنګ کښې دې د هغهٔ ملګرتيا کړی نهٔ ده.

⁴⁴تا د هغهٔ شان او شوکت ختم کړے دے، او د هغهٔ تخت دې زمکې ته غورزولے دے.

⁴⁵تا د هغۀ د ځوانۍ عُمر لنډ کړے دے، تا هغه په شرمونو شرمولے دے.

⁴⁶اے مالِکه خُدايه، تر کومې پورې به داسې وی؟ آیا تهٔ به تر ابده خپل ځان پټوې؟ تر کومې پورې به خپل قهر او غضب لکه د اور بلوې؟

⁴⁷رایاد کړه تهٔ چې زما ژوند به څومره لنډ وی، مونږ ټول مخلوق دې څومره فانى پېدا کړى يُو؟

⁴⁸کوم اِنسان به د تل دپاره ژوندې وی چې مرګ به ونهٔ ګوری، او څنګه به خپل ځان د قبر د طاقت نه خلاصوی.

⁴⁹مالِکه خُدایه ستا پخوانۍ لویه مينه څۀ شوه، کوم چې تا په خپله وفادارۍ کښې د داود سره لوظ کړے وو؟

⁵⁰راپه یاد کړه، مالِکه خُدایه چې ستا خدمتګار څومره د خندا شوی وو، او چې هغه د قومونو پيغورونه به ما څنګه په خپل زړۀ کښې برداشت کول،

⁵¹په کومو پیغورونو چې مالِکه خُدایه ستا دشمنانو ما پورې وخاندل، په کومو چې دوئ په هر قدم کښې ستا د مسح شوی پورې وخاندل.

⁵²ثناء صفت دې تر ابده پورې د مالِک خُدائ وی. آمين ثُمه آمين.