Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 12 Bible Online

متلونو 12 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 12

¹څوک چې اصلاح سره مينه لرى هغه د پوهې سره مينه لرى، خو چې څوک اصلاح نه نفرت کوى هغه کم عقل دے.

²مالِک خُدائ د ښهٔ سړى نه خوشحاله وى، خو مالِک خُدائ هغه کسان رد کوى چې د بدو منصُوبې جوړوى.

³انسان د بدعملۍ په ذريعه قائم نۀ شى جوړيدے، خو د صادِقانو جرړه به کله هم نهٔ ختميږى.

⁴يوه پاک لمنه ښځه د خپل خاوند د سر تاج وى، خو يوه بې حيا ښځه د هغهٔ په هډوکو کښې لکه د ناسور په شان وى.

⁵د صادِقانو منصُوبې د اِنصاف وى، خو د بدعملو په نصيحت کښې هم دوکه وى.

⁶د بدعمله خلقو خبرې د وينو تويدو په طمع وى، خو د صادِقانو خبرې د هغوئ ژوند بچ کوى.

⁷بدعمله خلق مړۀ شى او فنا شى، خو د صادِقانو کورنۍ کلکې ولاړې وى.

⁸د سړى د خپل حِکمت په مطابق صِفت کيږى، خو د خراب ذهن لرونکى سپک کيږى.

⁹دا ښۀ خبره ده چې انسان عام کس وى او نوکر يې وى، په ځائ د دې چې ځان ته څهٔ وائى او د لوږې مرى.

¹⁰صادِق انسان د خپلو ځناورو د ضرورتونو خيال ساتى، خو د شرير ښۀ عمل هم د ظلم نه ډک وى.

¹¹څوک چې په خپله زمکه کښې محنت کوى نو هغۀ سره به ډير خوراک وى، خو څوک چې بې‌کاره منصُوبو پسې ګرځيږى کم عقل دى.

¹²بدعمله د بې دينه خلقو د لوټ شوى مال خواهش کوى، خو د صادِقانو جرړې خوريږى.

¹³بد کاره سړے په خپلو خبرو کښې راګير شى، خو صادِق انسان د مصيبت نه بچ کيږى.

¹⁴انسان د خپلو شونډو په ميوه په ښهٔ څيزونو مړيږى، لکه څنګه چې د هغهٔ د لاسونو محنت دهٔ ته اجر ورکوى.

¹⁵کم عقلو ته خپل چال چلن ښهٔ ښکارى، خو هوښيار سړے نصيحت ته غوږ نيسى.

¹⁶کم عقل انسان خپله غصه زر ښکاره کوى، خو هوښيار سړے بې‌عزتى هم نظر انداز کوى.

¹⁷رښتينے ګواه په صداقت سره ګواهى کوى، خو دروغژن ګواه دروغ وائى.

¹⁸د بې پرواهۍ خبرې د تُورې په شان غوڅول کوى، خو د عقل مند ژبه پرهرونو ته شفا ورکوى.

¹⁹رښتينې خبرې د تل دپاره قائمې وى، خو د دروغو مزے لنډ وى.

²⁰څوک چې د بدو منصُوبې جوړوى نو د هغوئ په زړونو کښې دوکه وى، خو خوشحالى د هغه چا دپاره ده څوک چې امن راولى.

²¹صادِقانو ته به هيڅ نقصان نهٔ رسيږى، خو بد کاران به د مصيبت نه ډک وى.

²²مالِک خُدائ د دروغژونو شونډو نه نفرت کوى، خو هغه د هر هغه چا نه خوشحاله وى څوک چې رښتينې وى.

²³هوښيار خپل علم نهٔ څرګندوى، خو کم خلق خپل جهالت ښکاره کوى.

²⁴محنتى لاسونه به حکومت کوى، خو ناراستى به دې غلام کړى.

²⁵انديښمن زړهٔ انسان لاندې کوى، خو نرمې او د ډاډ خبرې به هغه خوشحاله کړى.

²⁶صادِق انسان په دوستانه کښې احتياط کوى، خو د بدعمله چال چلن يې په غلطه لار بوځى.

²⁷ناراسته انسان خپل ښکار هم نهٔ پخوى، خو محنتى انسان خپل مال دولت اضافه کوى.

²⁸د صداقت په لاره کښې ژوندون دے، په دغه لار کښې مرګ نشته.