Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 19 Bible Online

متلونو 19 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 19

¹دا بهتره ده چې يو سړے غريب وى او په ايماندارۍ سره ژوند تيروى، د هغه چا نه چې دروغژن او کم عقل وى.

²د علم نه غير جذبات څرګندول ښهٔ نهٔ دى، او بې صبرى لار خطا کوى.

³د انسان کم عقلتوب د هغهٔ ژوند تباه کوى، او بيا د هغهٔ تريخوالے د مالِک خُدائ خلاف وى.

⁴دولت ډير دوستان پيدا کوى، خو غربت ټول دوستان د هغهٔ نه شړى.

⁵دروغژن ګواه به د سزا نه نهٔ بچ کيږى، او څوک چى دروغ وائى هغه به بچ پاتې نهٔ شى.

⁶ډير خلق د حاکم خوشامندى کوى، او هر څوک د هغه چا دوست وى څوک چې تُحفې ورکوى.

⁷که د غريب سړى نه د هغهٔ رشته دار ډډه کوى، نو بيا به د هغهٔ دوستان د هغهٔ نه څومره نور هم ډډه کوى. که څهٔ هم چې هغه د هغوئ سره د خبرو کولو کوشش کوى، خو هغوئ ترې نه لاړ شى.

⁸څوک چى حِکمت حاصلوى نو د خپل ځان سره مينه کوى، څوک چى پوهه خوښوى هغۀ ته برکت ملاويږى.

⁹دروغژن ګواه به د سزا نه نهٔ بچ کيږى، او څوک چى دروغ وائى هغه به تباه شى.

¹⁰کم عقل سره عيش عشرت ښهٔ نهٔ ښکارى، او دا به لا څومره نامناسبه وى کۀ چرې يو غلام په شهزادګانو حکومت کوى.

¹¹د انسان حِکمت د هغهٔ غصه قابو کوى، او د بل بد ځان ته نهٔ اودرول هغهٔ ته عزت ورکوى.

¹²د بادشاه غصه د ازمرى د غړمبيدو په شان وى، خو د هغۀ احسان لکه په کبل د پرخې په شان وى.

¹³بې وقوفه زوئ د پلار د تباهۍ باعث وى، او جګړماره ښځه داسې وى لکه کوټه چې هر وخت راڅاڅى.

¹⁴انسان ته په وراثت کښې کورونه او دولت د پلار نيکۀ نه ملاويږى، خو هوښياره ښځه صرف هغهٔ ته د مالِک خُدائ له طرفه ملاويږى.

¹⁵ناراستى ښهٔ خوب راولى، او لټ سړے اوږے پاتې کيږى.

¹⁶څوک چى د خُدائ حُکمونه منى نو هغه د خپل ژوند حفاظت کوى، خو هغه څوک چى د د هغهٔ د لارو لا پرواهى کوى هغه به مړ شى.

¹⁷څوک چى د غريب مدد کوى هغه خُدائ سره ښيګړه کوى او څهٔ چې هغه کوى نو هغه به يې اجر ورکړى.

¹⁸د خپل زوئ تربيت د اول نه په ماشوموالى کښې کوه هسې نه چې وروستو تهٔ د هغهٔ ژوند برباد کړې.

¹⁹غصه ناک سړے به ضرور د خپلې غصې انجام ته ورسيږى، که تاسو چرې هغه يو ځل بچ کړئ نو تاسو به هغه هر وخت بچ کوئ.

²⁰نصيحت ته غوږ ونيسه او هدايت قبول کړه، نو په آخر کښې به تهٔ هم هوښيار شې.

²¹د انسان په زړهٔ کښې ډيرې منصُوبې وى، خو کيږى هغه څهٔ چې د مالِک خُدائ رضا وى.

²²وفادارى د انسان ښائست دے. يو غريب د دروغژن نه بهتر دے.

²³د مالِک خُدائ يره د ژوندون سرچينه ده، کومه چې انسان ته سکون ورکوى او د مصيبتونو نه يې بچ ساتى.

²⁴ناراسته خو خپل لاس تالى ته رسوى خو تر دې چې هغه بيا واپس خپلې خولې ته هم نهٔ وړى.

²⁵که څوک پيغور کوونکے ووهى نو د دې نه به ساده ګان سبق زده کړى، کۀ چرې پوهه سړے ورټلے شى نو هغه به د دې نه نور عِلم زده کړى.

²⁶هر هغه څوک چې په خپل پلار باندې ظلم کوى او خپله مور وشړى نو دے هغه زوئ دے څوک چې د شرم باعث دے.

²⁷زما زويه هرکله چې تهٔ نصيحت اورېدل بند کړې، نو تهٔ به د علم د خبرو نه بې لارې شې.

²⁸بدکاره ګواه اِنصاف پورې خندا کوى، او بدکاران د شرارت نه خوند اخلى.

²⁹سزا د پيغور کوونکې دپاره تياره شوې وى، او وهل د کم عقلو د ملاګانو دپاره تيار وى.