Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 24 Bible Online

متلونو 24 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 24

¹د بدکارانو سره حسد مۀ کوه او د هغوئ د دوستانې آرزو مه کوه

²ځکه چې هغوئ په زړهٔ کښې د شر او فساد منصُوبې جوړوى، او د هغوئ خبرې هميشه مصيبت جوړوى.

³يو کور په حِکمت سره جوړيږى، او د پوهې په وجه هغه قائم پاتې کيږى.

⁴د علم په واسطې سره د هغهٔ کوټې د نايابه او قيمتى خزانو سره ښائسته کولے شى.

⁵يو هوښيار انسان لوئ طاقت لرى، او د عالم قوت ورځ په ورځ نور هم زياتيږى.

⁶د جنګ کولو دپاره د ښهٔ هدايت ضرورت وى، او د ګڼو مشوره ورکونکو سره کاميابى يقينى وى.

⁷کم عقل هوښيارتيا نهٔ شى حاصلولے، ځکه په جرګه کښې د هغهٔ خولهٔ بنده وى.

⁸څوک چې بدې منصُوبې جوړوى، نو هغه به په دوکه مار مشهور شى.

⁹د کم عقلو منصُوبې د ګناه نه ډکې وى، او خلق د مسخره کوونکې نه نفرت کوى.

¹⁰که تۀ په مشکل وخت همت بائيلې، نو تهٔ بيا ډير کمزورے انسان يې.

¹¹د هغه کس په بچ کولو کښې سستى مه کوه څوک چې مرګ ته روان کړے شوے وى، او هغه حلالولو ته مۀ پريږده.

¹²که تاسو چرې وايئ، ”مونږ ته خو د دې په حقله څهٔ علم نشته دے،“ نو هغه څوک چې د زړونو په سوچونو خبر دے نو دا به درک نهٔ کړى څهٔ؟ هغه څوک چې ستا د ژوندون خيال ساتى په دې نهٔ پوهيږى څهٔ؟ هغه به هر هغه چا ته د خپل عمل په مطابق بدله ور نهٔ کړى څهٔ؟

¹³زما زويه، شهد خوره، ځکه چې دا ښۀ څيز دے، د ګبين د شهدو خوند خوږ وى.

¹⁴نو په دې يقين وکړه چې حِکمت هم دغه شان ستا د ځان دپاره خوږ دے، کۀ چرې تهٔ يې بيامومې نو دا ستا د راتلونکى ژ‎‎‎‎وند دپاره اُميد دے، او دا اُميد به هيڅکله ستا نه اخوا نهٔ شى.

¹⁵د بدکارانو غوندې مۀ جوړيږه څوک چې د صادِقانو د کور خلاف په انتظار کښې ناست وى، او د هغوئ په کورونو حمله مه کوه.

¹⁶که څهٔ هم چې صادِق انسان اوهٔ ځله راپريوځى هغه دوباره راپاڅى، خو د بدکاره دپاره يو آفت بس دے.

¹⁷هرکله چې ستا دشمن راپريوځى نو په هغهٔ باندې خوشحالى مۀ کوه، او کله چې هغه تيندک وخورى نو په هغهٔ باندې خپل زړهٔ مه خوشحالوه.

¹⁸نو مالِک خُدائ به ستا دا خوشحالى وګورى او هغه به ستا نه ناراضا شى او د هغهٔ نه به خپل غضب اخوا کړى.

¹⁹د بدکارانو په وجه مۀ پرېشانه کيږه، او مه د هغوئ سره حسد کوه،

²⁰ځکه چې د بدعمله سره د آئنده اُميد نشته، او د هغوئ ډيوه په مړه کيدو ده.

²¹زما زويه، د مالِک خُدائ او د بادشاه نه يريږه. او د باغيانو سره ملګرتيا مۀ کوه،

²²ځکه چې دا دواړه به ناڅاپه تباهى درباندې نازله کړى نو څوک د دې اندازه لګولے شى چې څهٔ قسمه تباهى به په دوئ راوليږى؟

²³هوښياران هم دا شان وائى: د عدالت کولو په وخت کښې د چا طرفدارى په کار نهٔ ده.

²⁴هر هغه څوک چې يو ګناه ګار ته ووائى چې، ”تهٔ بې ګناه يې،“ ټول قوم به په دهٔ باندې لعنت ووائى او قومونه به يې رسوا کړى.

²⁵خو هغه څوک چې مجرم قائلوى، نو ډير برکتُونه به په هغوئ باندې نازل شى.

²⁶څوک چې هر وخت رښتينے جواب درکوى هغه اصلى دوست دے.

²⁷خپل بهرنى کارونه اول ختم کړه او خپله د کروندې زمکه تياره کړه، د د‎ې نه وروستو خپل کور جوړوه.

²⁸د ثبوت نه بغير دې د خپل ګاونډى خِلاف ګواهى مۀ ورکوه، او د هغۀ په باره کښې د دروغو خبرې مۀ کوه.

²⁹داسې مۀ وايه، ”هغۀ چې زما سره څۀ کړى دى نو زۀ به هم هغه شان ورسره وکړم، او زهٔ به ترې نه خپل بدل واخلم.“

³⁰زۀ د يو ناراسته سړى په پټى تير شوم او د کم عقل د انګورو باغ مې وکتلو،

³¹په هر ځائ کښې ازغى راختلى وُو، او زمکه ټوله په ډيله باندې ډکه وه، او د کاڼو ديوالونه يې راغورزيدلى وُو.

³²ما چې څهٔ وليدل نو په خپل زړهٔ کښې مې ورباندې سوچ وکړو، او چې څهٔ مې وليدل د هغې نه مې سبق زده کړو:

³³که يو سړے وائى چې، ”لږ به اودهٔ شم، لږې به سترګې پټې کړم، لږ به خپل لاسونه راغونډ کړم چې دمه شم،“

³⁴خو بيا غريبى به لکه د يو ډاکو په شان په هغۀ باندې ورټوپ کړى، او نيستى به لکه د وسله بند انسان په شان هغه را ګير کړى.