Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 26 Bible Online

متلونو 26 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 26

¹لکه څنګه چې په اوړى کښې واوره يا د لو په موسم کښې باران نامناسب وى، دغه شان د کم عقل انسان عزت کول هم دومره نامناسبه وى.

²لکه څنګه چې چڼچڼه اخوا ديخوا الوزى او يا چې طوطاګرکے چکرې وهى او په ځائ نهٔ کښينى، دغه شان نامناسبه ښيرا کول د چا په سر نهٔ کښينى.

³لکه څنګه چې د اس دپاره چابک، د خر دپاره واږې وى نو هم دغه شان د کم عقل د ملا دپاره چوکه وى.

⁴کم عقل ته د هغهٔ د کم عقلتوب په مطابق جواب مه ورکوه، ګنې تۀ به هم د هغۀ په شان شې.

⁵د کم عقل سوال ته کم عقل جواب ورکوه ځکه چې هغه خپل ځان هوښيار ونهٔ ګڼى.

⁶د يو کم عقل په لاس پيغام استول داسې دى لکه انسان چې په خپله ځان نه پښې غوڅى کړى او يا زهر وڅښى.

⁷د کم عقل په خولې متل داسې وى لکه څنګه چې د يو ګوډ پښه بې کاره وى.

⁸کم عقل ته عزت ورکول داسى وى لکه څوک چې ليندې پورې کاڼې وتړى او ګذار پرې نهٔ شى کولے.

⁹لکه څنګه چې د ازغو بوټى د يو شرابى په لاس کښې وى دغه شان يو متل د کم عقل په خولهٔ کښې وى.

¹⁰هغه څوک چې کم عقل او يا لوفر ته کار ورکړى هغه لکه د هغه غشى ويشتونکى په شان وى چې هر څوک پرې ولى.

¹¹لکه څنګه چې يو سپے خپلې اُلټيانې دوباره څټى دغه شان کم عقل خپل کم عقلتوب بار بار کوى.

¹²تاسو داسې سړے ليدلے دے چې هغهٔ ته خپل ځان هوښيار ښکارى؟ خو د دهٔ نه زيات اُميد د يو کم عقل دپاره وى.

¹³ناراسته وائى چې، ”په لار کښې زمرے دے، خطرناک زمريان په کوڅو کښې ګرځيږى!“

¹⁴لکه څنګه چې دروازه په خپلو قبضو تاويږى، دغه شان ناراسته په خپل کټ کښې اوړى راوړى.

¹⁵ناراسته خپل لاس تالى ته وراوږدوى، خو هغه دومره ناراسته وى چې واپس يې خپلې خولې ته نهٔ راوړى.

¹⁶ناراسته خپل ځان د اووۀ هوښيار سړو نه هم زيات هوښيار ګڼى څوک چې په حِکمت سره جواب ورکوى.

¹⁷لکه څوک چې يو کوڅه ډب سپے د غوږونو نه راونيسى د هغه چا په شان دے چې د بل چا په بحث کښې ځان شامل کړى.

¹⁸۱۸‏-۱۹ لکه څنګه چې يو ليونے د اور او وژونکى غشى وروى، دا د هغه چا په شان دے چې څوک خپل ګاونډى ته دوکه ورکړى او بيا ووائى چې، ”ما خو صرف ټوقې کولې.“

²⁰د پوکى نه بغير اور مړ کيږى، او د غيبت نه بغير جنګ ختميږى.

²¹لکه څنګه چې سکارهٔ بليږى او لکه څنګه چې لرګى لمبې کوى، نو دغه شان د جنګ د تودلو دپاره جنګ مار سړے وى.

²²د غيبت کوونکې خبرې لکه د خوندور خوراک په شان وى، دا بلکل د سړى دننه بدن ته کُوزيږى.

²³نرمې خبرې شرير زړهٔ پټوى لکه څنګه چې په خاورين لوښې باندې رنګ روغن وشى.

²⁴کينه ناک انسان د خبرو په ذريعه خپل ځان همدرد ښائى، خو په خپل زړهٔ کښې هغهٔ ټګى پټه کړې وى.

²⁵که څهٔ هم چې د هغهٔ خبرې خوږې وى خو په هغوئ باندې يقين مه کوه، ځکه چې د هغۀ زړهٔ د رنګارنګ شرارت نه ډک وى.

²⁶که د هغهٔ بدنيتى د هغۀ په چل ول کښې پټه وى، خو بيا به د هغهٔ شرارت هر چا ته ښکاره شى.

²⁷که يو انسان بل چا ته کنده کنى نو هغه په خپله په کښې ورغورزيږى، او که يو انسان په بل چا کاڼې رغړوى هغه کاڼې به په خپله په دهٔ باندې راورغړيږى.

²⁸د بل چا په حقله دروغ وئيل د هغهٔ نه نفرت کول دى، او د خوشامندئ خبرې تباهى راولى.