Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 3 Bible Online

متلونو 3 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 3

¹زما زويه، زما لارښوونه مهٔ هيروه، خو زما حُکمونه په خپل زړهٔ کښې وساته.

²زما تعليم به ستا عمر سېوا کړى او خوشحالى به درکړى.

³هيڅ کله مينه او وفادارى د خپل ځان نه مۀ لرې کوه. دوئ د خپلې غاړې هار کړه او د خپل زړۀ په تخته باندې يې وليکه.

⁴نو بيا به تهٔ د انسانانو او د خُدائ پاک په نظر کښې محبوبيت او نېک نامى حاصله کړې.

⁵په خپل ټول زړهٔ سره په مالِک خُدائ باندې توکل کوه. او په خپله پوهه باندې تکيه مۀ کوه.

⁶چې تۀ هر کار کوې نو په هغې کښې مالِک خُدائ ياد ساته، او هغه به تا ته صحيح لاره ښائى.

⁷په خپل عقل باندې مۀ مغروره کيږه، د مالِک خُدائ نه يريږه او بدعملى پريږده.

⁸نو په دې باندې به ستا بدن رغيږى او ستا هډُوکى به پرې تازه شى.

⁹په خپل مال دولت سره د مالِک خُدائ عزت کوه، او د خپل ټول فصل په ړومبۍ ميوې سره.

¹⁰نو بيا به ستا ګودامونه ډک شى او د سر نه به اوړى، او ستا د چاټئ د خلې نه به نوې شراب اوړى.

¹¹زما زويه، د مالِک خُدائ اصلاح مۀ رد کوه او کله چې هغه تا تنبيه کوى په هغې باندې مۀ خفه کيږه.

¹²ځکه چې مالِک خُدائ چې چا سره مينه کوى نو هم هغه تنبيه کوى لکه څنګه چې يو پلار هم هغه زوئ تنبيه کوى کوم چې هغۀ ته ګران وى.

¹³بختور د‎ے هغه څوک چې حِکمت حاصل کړى، او هغه څوک چې پوهه حاصله کړى.

¹⁴ځکه چې دا د سپينو زرو نه ډير قيمتى دے او د دې ګټه د سرو زرو نه هم ډيره ښۀ ده.

¹⁵دا د قيمتى کاڼو نه هم ګران دے او ستا د خوښې يو څيز هم د دې برابر نهٔ دے.

¹⁶د عقل په ښى لاس کښې اوږد ژوندون دے، او د هغهٔ په ګس لاس کښې عزت او دولت دے.

¹⁷د هغهٔ لارې برکتى دى، او د هغهٔ ټولې لارې پراَمنه دى.

¹⁸حِکمت د هغوئ دپاره د ژوند ونه ده څوک چې هغې ته غاړه ورکوى، بختور دى هغوئ څوک چې هغه راټينګوى.

¹⁹مالِک خُدائ د خپل حِکمت په ذريعه د زمکې بنىاد کيښودلو، او د خپلې هوښيارتيا په ذريعه يې آسمانونه پيدا کړل.

²⁰د هغۀ د حِکمت په وسيله د زمکې د لاندې نه چينې روانې شولې، او د وريځو نه پرخه په زمکه راووريدله.

²¹زما زويه، عدل او تميز په خپل ځان کښې پيدا کړه، او هغه د خپل نظر نه مۀ لرې کوه.

²²دوئ به ستا روح تازه ساتى، او دا به ستا په غاړه د فضل هار وى.

²³نو بيا به تۀ په حِفاظت سره په خپله لار باندې روان يې او ستا پښه به تيندک ونۀ خورى.

²⁴کله چې تهٔ څملې، تهٔ به نۀ يريږې، او تهٔ به په خوږ خوب اودهٔ کيږې.

²⁵نو د ناګهانى آفت نه به نهٔ يريږې او نۀ به د هغه تباهۍ نه يريږې کومه چې په بدعملو باندې راځى.

²⁶نو مالِک خُدائ به ستا ډاډ وى، او هغه به ستا پښې په دام کښې د ګيرولو نه وساتى.

²⁷څوک چې حاجتمند وى د هغوئ سره ښيګړه مۀ پريږده، کۀ چرې دا کار ستا وس کښې وى،

²⁸کۀ چرې تۀ اوس د خپل ګاونډى سره مدد کولے شى، نو ورته مۀ وايه چې، ”سبا راشه چې مدد دې وکړم.“

²⁹د خپل ګاونډى په خلاف هغۀ ته د نقصان ورکولو منصُوبه مه جوړوه، څوک چې ستا په خوا کښې اوسيږى او په تا باور کوى.

³⁰په يو کس باندې هيڅ بې هيڅه الزام مه لګوه تر څو چې هغۀ تا ته نقصان نۀ وى درسولے.

³¹د ظالِم سره سيالى مه کوه او مۀ د هغهٔ په نقش قدم عمل کوه،

³²ځکه چې مالِک خُدائ د هغوئ نه نفرت کوى څوک چې بدکاره وى، خو هغه د نېکانو سره دوستانه تعلق ساتى.

³³د بدعمله په کور مالِک خُدائ لعنت ورَوى، خو هغه د صادِق په کور باندې برکت ورَوى.

³⁴هغه د مغروره مسخره کونکو پورې مسخرې کوى، خو په عاجز خويه باندې خپل فضل کوى.

³⁵هوښيار عزت په ميراث کښې ګټى، خو کم عقل خپل شرم زياتوى.