Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متلونو 31 Bible Online

متلونو 31 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متلونو 31

¹دا هغه خبرې دى چې لمو اېل بادشاه ته خپلې مور تعليم ورکړے وو:

²اے زما زويه، اے زما د تن نه په نذرونو او منتونو پيدا شوى زويه،

³خپل د ځوانۍ طاقت دې په ښځو مه ختموه او خپل مال په هغوئ مه خرچ کوه، ښځو بادشاهان تباه کړى دى.

⁴اے لمو اېله، د بادشاه دپاره دا ښهٔ کار نهٔ دے، چې شرابى وى، او حُکمرانان دې شرابخوارهٔ نهٔ وى.

⁵هسې نه چې دوئ شراب وڅښى شريعت ترې نه هير شى او ټول مظلومان د خپل حق نه محرومه کړى.

⁶بير هغوئ ته ورکړه څوک چې تباه کيږى، او د انګورو شراب د هغوئ دپاره وى څوک چې په غم آخته وى.

⁷دوئ پرېږده چې ځان نشه کړى او چې خپله غريبى پرې هېره کړى چې خپل غم ورنه هير شى.

⁸د هغوئ په ځائ خبرې کوه څوک چې د خپل ځان دپاره خبره نۀ شى کولے. او د هغه ټولو خلقو د حق دپاره څوک چې مسکينان وى.

⁹خبره کوه او په اِنصاف سره عدالت کوه، د غريب او حاجتمند د حق حِفاظت وکړه.

¹⁰يوه پاکه او عزتمنده ښځه څوک پيدا کولے شى؟ هغه د لعلونو نه زياته قيمتى وى.

¹¹د خاوند په هغې باندې پوره باور وى، او هغه به دے د څهٔ محتاجه نهٔ کړى.

¹²په خپل ټول عمر کښې به دا هغهٔ ته فائده ورکوى او نقصان به نهٔ ورکوى.

¹³هغه سنډ او وړۍ پيدا کوى او د هغې نه په خپلو لاسونو په خوشحالۍ سره کپړې جوړوى.

¹⁴هغه د سوداګرو د سمندرى جهاز په شان وى، څوک چې خپل خوراک د لرې نه راوړى.

¹⁵هغه سحر وختى راپاڅيږى لا چې تيارهٔ وى او د خپل خاندان دپاره خوراک تياروى او خپلو وينځو ته کار ورښائى.

¹⁶د زيات سوچ کولو نه وروستو هغه چرته زمکه خوښوى او په بيعه يې اخلى او د خپلې ګټې او محنت په پيسو پکښې د انګور باغ لګوى.

¹⁷هغه خپل کار په ډير محنت او د زړهٔ نه کوى، او د هغې مټې د خپل کار پوره کولو دپاره مضبوطې وى.

¹⁸هغه په دې پوهيږى چې روزګار يې ګټه کوى، نو په شپه کښې تر ناوخته کار کوى.

¹⁹هغه په خپلو لاسونو سره څرخه کوى او دوک په خپلو ګوتو سره نيسى.

²⁰هغه خپل لاسونه د غريبانانو مدد دپاره غزوى او حاجتمندو ته خپل لاسونه ورسوى.

²¹کله چې واوره ورېږى نو د هغې سره د خپل خاندان څۀ فکر نۀ وى، ځکه چې هغې دوئ ته ګرمې جامې تيارې کړى وى.

²²هغه د خپل کټ دپاره څادر او د خپل ځان دپاره نازکې او رنګارنګ کپړې تياروى.

²³د هغې خاوند ته په جرګه کښې عزت ملاويږى، کله چې هم دے د ښار د مشرانو سره ناست وى.

²⁴هغه د لټې جامې جوړوى او خرڅوى، او تاجرانو ته يې د پټۍ په شکل کښې هم ورکوى.

²⁵هغه د طاقت او وقار په لباس ملبوسه ده او د راتلونکو ورځو په حقله هغه خاندى او بې فکره وى.

²⁶هغه په حِکمت سره خبرې کوى، او هغه په مهربانۍ سره ښُودنه کوى.

²⁷هغه د خپل کور په حالاتو او سامان باندې خيال ساتى او د ناراستۍ روټۍ نهٔ خورى.

²⁸د هغې بچى چې راپاڅى نو دې ته برکت ورکوى او خاوند يې هم صِفت کوى:

²⁹”ډيرې ښځې دى چې د عزت او درانهٔ کارونه کوى، خو تهٔ د دې ټولو نه ښۀ يې.“

³⁰نازونه اداګانې دوکه ده او حُسن فانى دے، خو کومه ښځه چې د مالِک خُدائ نه يريږى نو هغه د صِفت قابله ده.

³¹کوم کارونه چې هغې کړى دى هغې ته يې اجر ورکړئ، او د خلقو په مينځ کښې د هغې د محنت ستائينه وکړئ.