Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب مُعلِم 9 Bible Online

مُعلِم 9 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

مُعلِم 9

¹اوس ما د دې هر څۀ مطالعه وکړه او دې نتيجې ته ورسيدم چې صادِقان او هوښيار خلق چې هر څۀ کوى هغه د خُدائ پاک په لاس کښې دى. هغوئ ته دا پته نۀ لږى چې خُدائ پاک به يې قبلوى او که رد کوى. دا هر څۀ به په راتلونکې وخت کښې کيږى.

²د صادق او د بدعمله، د ښۀ او د بد، د پاک او د ناپاک، هغه خلق چې خُدائ پاک ته قربانۍ پېش کوى يا هغه خلق چې قربانۍ نۀ پېش کوى، ټولو سره قسمت يو شان معامله کوى. د يو ښۀ کس او د ګناهګار يو شان انجام وى، د قسم خوړلو والا او د قسم نۀ خوړلو والا دواړو يو منزل دے.

³دا يو ډير لوئ مصيبت دے چې په مخ د زمکې کيږى. د هر ژوندى هم يو قِسمت دے يعنې مرګ. د دې نه علاوه، د ټولو خلقو زړونه د بد کارئ نۀ ډک دى او د ژوندون په دوران کښې د هغوئ په زړونو کښې بې وقوفتوب وى او بيا دوئ مړۀ شى.

⁴خو څوک چې تر اوسه پورې په ژوندو کښې شريک دى د هغوئ اُميد وى، ځکه چې يو ژوندې سپے د مړ ازمرى نه ښۀ دے.

⁵يقيناً چې ژوندو ته خو دومره پته وى چې هغوئ به مرى! خو مړو ته هيڅ پته نۀ لږى. هغوئ ته نور اجر نۀ ملاوېږى، او د هغوئ يادونه ختم شى.

⁶د هغوئ مينه، نفرت او غيرت، هر څۀ ډير مخکښې ختم شوى دى. په مخ د زمکې چې څۀ کېږى نو هغوئ به هيڅ کله ورکښې برخه وانۀ خلى.

⁷نو بيا خوشحالۍ سره د انګورو شراب څښه او خپل خوراک کوه. ځکه چې خُدائ پاک د دې هر څۀ اِجازت ورکړے دے.

⁸هر وخت سپينې جامې اغونده او تيل لګوه.

⁹د خپلې ښځې سره چې تۀ ورسره مينه کوې د ژوند نه خوند اخله. په مخ د زمکې په فانى ژوندون کښې چې خُدائ پاک تا له څومره ورځې درکړى دى هغه هم دغه شان تيروه. ځکه چې په مخ د زمکې ستا د محنت مشقت په بدل کښې هم دغه څۀ دى چې ستا په نصيب کښې دى.

¹⁰تۀ چې هر څۀ کولے شې هغه پوره د زړۀ نه کوه، ځکه چې چرته تۀ روان يې يعنې قبر ته، هلته به نۀ کار وى او نۀ منصُوبې، نۀ به عِلم وى او نۀ حِکمت.

¹¹ما ته په دنيا کښې د يو بل څيز هم پته ولګېده چې تېزه منډه وهُونکى همېشه د منډې لوبه نۀ ګټى او تکړه جنګيالى همېشه جنګ نۀ شى ګټلے. هوښيار خلق هر وخت په رزق ماړۀ نۀ وى، قابل خلق همېشه نۀ مالداره کېږى او تعليم يافته خلق همېشه په ژوند کښې کامياب نۀ وى. هر څۀ په وخت او په بخت باندې منحصر وى.

¹²انسان ته هيڅ کله دا پتۀ نۀ لږى چې په هغۀ به سخت وخت کله راځى. لکه څنګه چې کبان په جال کښې او مارغان په دام کښې اچانک راګېر شى، نو داسې به مرګ انسان سمدستى راګېر کړى.

¹³ما ته په مخ د زمکې د حِکمت يو بل مثال مِلاو شوے دے او دا ما ته ډېر زيات ښۀ ښکارى.

¹⁴يو وړُوکے ښار وو چې آبادى يې لږه وه. يو طاقتور بادشاه په دې باندې حمله وکړه. هغه ښار يې محاصره کړو او په دېوالونو باندې د اوړېدو تيارے يې شروع کړو.

¹⁵خو په هغه ښار کښې يو غريب خو هوښيار کس وو. هغۀ خپلې هوښيارتيا سره هغه ښار يې بچ کړو. خو وروستو هيچا هغه ياد نۀ کړو.

¹⁶نو زۀ وايم چې حِکمت د طاقت نه ښۀ دے، خو د غريب سړى هوښيارتيا ته سپک کتلے شى، هيڅوک د هغۀ خبرو ته پام نۀ کوى.

¹⁷ښۀ خبره دا ده چې د يو هوښيار کس په مزه خبرو ته غوږ ونيسى په ځائ د دې نه چې د کم عقلانو په مجلس کښې د بادشاه چغې واورې.

¹⁸حِکمت د جنګ د وسلحو نه طاقتور دے، خو يو ګناهګار کس ډېر زيات ښۀ کارونه تباه کولے شى.