Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب خواږهٔ سرودونه 4 Bible Online

خواږهٔ سرودونه 4 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

خواږهٔ سرودونه 4

¹اے محبوبې، تهٔ څومره ښائسته ينه. تهٔ څومره نازنينه ينه. د نقاب نه شاته ستا سترګې ګوګوشتکې دينه. ستا زلفې ول ول لکه د چيلو د رمو په شان دينه، چې د جلعاد د غر نه لاندې راکوزيږينه.

²ستا غاښُونه د سپينو ګډو په شان دينه، چې تازه ترې نه وړۍ اخوا شوې وينه، او تازه لمبولے شوے وينه. هر يو غاښ دې د بل سره جوړه دېنه، يو هم کنډم شوے نهٔ دېنه

³شونډې دې تکې سرې دينه، خولهٔ دې ډيره ښُکلې ښکارينه. ستا اننګى د نقاب شاته لکه د ګلابى انار ځليږينه.

⁴ستا غړۍ دومره ښائسته ده لکه د داؤد د ښار مناره، چې د زرګونو بهادرانو په ډالونو باندې شوې وى سينګاره.

⁵ستا سينې لکه د هوسو د جوړه بچو په شان دينه، چې د لاله په ګلونو کښې څريږينه.

⁶د دې نه وړاندې چې د سحر باد ولګيږينه او د شپې تيارهٔ چې په ختميدو شينه، زۀ به د مُر غر ته ورمنډه کړمه او د لوبانو غونډو ته به لاړه شمه.

⁷زما محبوبې، ستا ښائست کامل دېنه، په تا کښې هيڅ عيب نشته دېنه.

⁸زما ناوې، د لبنان نه ما سره راشه، د لبنان نه ما سره راشه. د امان د غر د څوکو نه راکوزه شه، د حرمون او د سنير د څوکو نه ما سره راکوزه شه، د زمرو د غارونو او د پړانګانو د غونډو نه راکوزه شه.

⁹اے زما دنيا، اے زما ناوې، زما نه دې زړهٔ وړے دېنه، د سترګو په يوه اشاره دې ما نه زړګے وړے دېنه، او د اميل يو غمې دې ما نه زړګے وړے دېنه.

¹⁰زما دنيا، زما ناوې زهٔ ستا په مينه کښې څومره خوشحاله يمه، د شرابو نه څومره خوشحالونکى ده ستا مينه، او ستا خوشبو د هرې مصالحې نه څومره ښۀ ده.

¹¹زما ناوې، ستا د شونډو نه د شاتو د ګبين په شان خوږوالے راڅاڅيږينه، ستا د ژبې لاندې شات او پئى پراتهٔ دينه، ستا د جامو نه لکه د لبنان د ديار په شان خوشبو راځينه

¹²اے زما محبوبې، تهٔ زما بنده باغيچه ينه، تهٔ زما دنيا ينه، او زما ناوې ينه، زما بهار، زما بنده چينه ينه،

¹³تهٔ لکه د انارو باغيچه ينه، د مزيدارو ميوو نه ډکه ينه، او خوشبو دې لکه د مشکو او عنبرو په شان ده نه،

¹⁴چرته چې د مشکو، زعفرانو، دارچينو او هر قسمه مصالحو بوټى پيدا کيږينه، او عُود، مُر او لوبانو خوشبوداره عطر پېدا کېږينه.

¹⁵تهٔ د باغ چينه ينه، تهٔ د تازه اوبو کوهے ينه چې د لبنان د غرونو نه رابهيږينه.

¹⁶اے د شمال باده، راوالوځه، اے د جنوب باده راشه، زما په باغ باندې راوالوځه او د هغهٔ خوشبو هرې خوا ته خوره کړه. زما جانانه خپل باغ ته راشه، او د هغې ښُکلې ميوې وخوره.