Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 14 Bible Online

يشعياه 14 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 14

¹خو مالِک خُدائ به يو ځل بيا د يعقوب په اولاد باندې رحم وکړى، او بنى اِسرائيل به بيا خپل غوره شوے قوم وګڼى. هغه به هغوئ واپس راولى چې په خپل مُلک کښې بيا آباد شى او د پردى مُلک خلق به راځى او د هغوئ سره به په اتفاق اوسېږى.

²ډېر قومونه به د بنى اِسرائيلو مدد وکړى چې هغوئ خپل هغه مُلک ته واپس راشى کوم چې مالِک خُدائ هغوئ له ورکړے دے. او هلته به هغه قومونه د وينځو او نوکرانو په توګه د بنى اِسرائيلو خِدمت کوى. کومو خلقو چې په يو وخت کښې بنى اِسرائيليان نيولى وُو نو اوس به بنى اِسرائيليان هغه خلق ونيسى او د بنى اِسرائيلو خلق به په هغه خلقو حکومت کوى چا چې په يو وخت کښې په هغوئ باندې ظلم زياتے کولو.

³په هغه ورځ به مالِک خُدائ تاسو له د تکليفُونو او پرېشانيانو نه آرام درکړى او د هغه سخت کار نه به مو خلاص کړى چې د ستاسو نه په زور اخستے شو.

⁴نو تاسو به د بابل بادشاه پورې ټوقې کوئ او وايئ به چې، ”هغه ظالِم بادشاه غورزېدلے دے! او د هغۀ غصه ختمه شوې ده!

⁵مالِک خُدائ د بدعملو طاقت ختم کړے دے او د حُکمرانانو اختيار يې مات کړے دے

⁶چا چې به په غصه کښې په خلقو باندې ظلم زياتے کولو او چې هغوئ کوم قومونه فتح کړى وُو نو د هغوئ خِلاف يې هيڅ کله ظلم نۀ بس کولو.

⁷نو په آخر کښې به ټوله دنيا د آمن او سکُون نه خوند اخلى او هر طرف ته به د خوشحالۍ سندرې وى.

⁸د سبر ونې او د لبنان د دِيار ونې په هغه بادشاه باندې خوشحاله دى چې د چا بادشاهى ختمه شوې ده، ځکه چې داسې څوک نشته چې دا ونې ووهى!

⁹د مړو دنيا بادشاه ته د پخير راغلې دپاره خپل ځان تياروى. کوم کسان چې په دنيا کښې طاقتور وُو نو د هغوئ روحُونه به بادشاه ته ودريږى. د بادشاهانو روحُونه به د هغوئ د تختُونو نه ستا ليدو ته ودريږى.

¹⁰هغوئ ټول به هغۀ ته آواز وکړى چې تۀ هم زمونږ په شان کمزورے يې! تۀ هم زمونږ په شان يې!

¹¹ستا شان او شوکت تا سره ښخ شوے دے، او ستا د بينجو ساز خاموش شوے دے. تۀ د وړو چينجو په بستره باندې ملاست يې او د چينجو په کمبله باندې پټ يې.

¹²اے ځليدونکى ستوريه، اے د سحر زويه! اوس د آسمان نه راپرېوتے يې! په تېره زمانه کښې تا قومونه فتح کول، خو اوس تۀ په خاوره کښې غورزولے شوے يې.

¹³تا په زړۀ کښې وئيل چې بره آسمان ته به وخېژم او په اُوچتو ستورو باندې به خپل تخت ولګوم، په شمال کښې به په هغه غر باندې د يو بادشاه په شان کښېنم چرته چې معبودان راغونډېږى.

¹⁴تا ووئيل چې پاس وريځو ته به وخېژم او د خُدائ تعالىٰ په شان به شم.

¹⁵خو تۀ لاندې د مړو د دنيا هغه د ټولو نه ژورې کندې ته ويشتلے شوے يې.

¹⁶څوک هم چې تا ووينى نو هغوئ به غور سره تا ته ګورى او سوچ به کوى چې، ولې دا هغه سړے دے چا چې زمکه ښوزوله او بادشاهۍ به يې لړزولې؟

¹⁷ولې دا هم هغه سړے دے چا چې ښارونه تباه کړل او دنيا يې په بيابان بدله کړه؟ ولې دا هغه سړے دے چې هغۀ هيڅ کله هم خپل قېديان نۀ آزادول چې خپلو کوروُنو ته لاړ شى؟

¹⁸د دنيا ټول بادشاهان په خپلو ښائسته ښائسته قبرونو کښې پراتۀ دى،

¹⁹ستا خو قبر هم نشته او لاش دې لکه د بې کاره څانګې په شان بهر غورزولے شوے دے. ستا لاش د فوجيانو په هغه لاشونو باندې پټ دے کوم چې په جنګ کښې وژلے شوى دى او د هغوئ سره د کاڼو يوې کندې ته غورزولے شوے يې او د پښو لاندې کړے شوے يې.

²⁰ستا جنازه به د نورو بادشاهانو په شان عزت سره نۀ کيږى، ځکه چې تا خپل مُلک تباه کړے دے او خپل خلق دې وژلى دى. د بدعمله کس اولاد به هيڅ کله هم د عزت سره نۀ ياديږى.

²¹د دې سړى زامن ووژنئ، پرېږدئ چې د هغوئ د پلار نيکۀ د ګناه په وجه مړۀ شى. داسې نۀ وى چې هغوئ بيا په دنيا باندې فتح حاصله کړى او دنيا د هغوئ د ښارونو نه ډکه شى.“

²²مالِک خُدائ رب‌الافواج وائى، ”زۀ پخپله د بابل خلاف راوچت شوے يم. زۀ به د دوئ اولاد تباه و برباد کړم. ما، مالِک خُدائ دا وئيلى دى.

²³بابل به زۀ په نمجنه زمکه بدل کړم او هلته به ګونګا مارغان اوسېږى. زۀ به په بابل باندې داسې جارو ووهم چې هغه به د ځان سره هر څۀ جارو کړى. زۀ، مالِک خُدائ، رب‌الافواج دا اعلان کوم.“

²⁴مالِک خُدائ رب‌الافواج دا قسم کړے دے: ”ما چې کومه منصُوبه جوړه کړې ده نو هغه به پوره شى. ما چې د څۀ اراده کړې ده نو هغه به کېږى.

²⁵زۀ به په خپل مُلک بنى اِسرائيل کښې اسوريان تباه کړم او هغوئ به زما په غرونو باندې د پښو لاندې شى. د هغوئ جغ به زما د خلقو نه اخوا شى او بوج به د هغوئ د اُوږو نه اوچت شى.

²⁶د ټولې دنيا دپاره دا زما منصُوبه ده او ما خپل لاس د ټولو قومونو خلاف اُوچت کړے دے.“

²⁷مالِک خُدائ رب‌الافواج دا فېصله کړې ده، نو څوک دا رد کولے شى؟ هغۀ خپل لاس اُوچت کړے دے، څوک دا رايسارولے شى؟

²⁸دا کلام په هغه کال باندې نازل شوے وو په کوم کال چې احاز بادشاه مړ شو.

²⁹اے فلستيانو، په دې باندې خوشحاليږئ مه چې په کومه چوکه به تاسو وهل خوړل هغه ماته شوې ده. ځکه چې د دغه مار نه به زيات زهرژن مار پېدا شى، يوه داسې اژدها چې تاسو به تباه کړى.

³⁰غريبانان به خوراک وکړے شى او ضرورت مند به په محفوظ ځائ کښې آرام وکړے شى. خو ستاسو بيخ به د سخت قحط سره ختم کړم او چې کوم ژوندې پاتې شى هغوئ به تباه کړم.

³¹اے د ښار دروازو ژاړئ! اے ښاره ماتم کوه! اے فلستيانو د يرې نه رپيږئ. د شمال طرف نه د لوږى په شان وريځ راروانه ده، دا د داسې فوجيانو لښکر دے چې په صفُونو کښې يې يو بُزدل هم نشته.

³²د فلستيه نه چې کوم پېغام وړُونکى مونږ له راځى نو هغوئ له څۀ جواب ورکړُو؟ مونږ به ورته وايُو چې، ”مالِک خُدائ صِيون د دې دپاره محفوظ کړے دے، چې د هغۀ په خلقو کښې مظلومان هلته پناه واخلى.“