Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 40 Bible Online

يشعياه 40 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 40

¹خُدائ پاک فرمائى، ”زما خلقو له تسلى ورکړئ، زما خلقو له تسلى ورکړئ!

²د يروشلم خلقو سره ډيرې په نرمه ژبه خبرې کوئ. او هغوئ ته ووايئ چې ستاسو د خفګان ورځې ختمې شوې او اوس د ستاسو ګناهُونه معاف شوى دى. ځکه چې د مالِک خُدائ د لاسه هغوئ ته د خپلو ګناهونو يو په دوه سزا مِلاو شوې ده.“

³په بيابان کښې د نعرې وهونکى آواز دے، ”د مالِک خُدائ دپاره په بيابان کښې لار جوړه کړئ. په صحرا کښې هغهٔ ته لارې نېغې کړئ.

⁴هره دره به ډکه شى، هره غونډئ او غر به هوار شى. کاږۀ به نېغ کړے شى، او ناهمواره به هواره کړے شى.

⁵نو د مالِک خُدائ جلال به راڅرګند شى، او ټول بنى آدم به هغه په شريکه وګورى. مالِک خُدائ په خپله دا وئيلې دى.“

⁶يو آواز ووئيل، ”چغه ووهه.“ نو ما تپوس وکړو، ”زۀ څۀ چغه ووهم؟“ دا چې بنى آدم د واښو په شان دى، او د هغوئ ښائست د ځنګلى ګل په شان دے.

⁷کله چې د مالِک خُدائ هوا وچليږى نو واښۀ اوچ شى او ګلونه مړاوى شى، نو داسې دا د خلقو دپاره هم ده.

⁸نو، واښۀ اوچ شى او ګلونه مړاوى شى، خو د خُدائ پاک کلام د همېشه دپاره قائم وى.

⁹اے صِيونه، يو اُوچت غر ته وخېژه او اعلان وکړه! اے يروشليمه، د اُوچت آواز سره چغه ووهه، او يرېږئ مۀ! د يهوداه ښاريې ته ووايئ چې، ”د ستاسو خُدائ پاک دا دے راروان دے!“

¹⁰ګورئ، مالِک خُدائ تعالىٰ لوئ قدرت سره راروان دے، هغه به د طاقت سره حکومت وکړى، د هغۀ اجر د هغۀ سره دے او د هغۀ انعام د هغۀ نه مخکښې مخکښې روان دے.

¹¹هغه به د يو شپون په شان د خپلو ګډو ساتنه کوى، هغه به ګډُورى په خپل غېږ کښې وُړى او زړۀ سره به يې نزدې نيولې وى او ګډې به يې ډير په خيال سره ځان سره روانې کړې وى.

¹²سمندر څوک د لاس په موټى کښې ناپ کولے شى، يا څوک آسمان د لاسونو په ذريعه ناپ کولے شى؟ د زمکې د خاورې وزن چا معلوم کړے دے يا څوک په تله غرونه او د غرونو غونډئ تللے شى؟

¹³مالِک خُدائ ته څوک ښودلے شى چې داسې کوه؟ هغۀ ته څوک ښودنه کولے شى يا مشوره ورکولے شى؟

¹⁴ولې مالِک خُدائ ته د چا د مشورې ضرورت وى څۀ؟ چې ورته پوهه ورکړى او د صحيح کارونو طريقه ورته وښائى؟ يا کله چا هغۀ ته علم ورکړے دے چې د ښۀ علم تيرولو چل ورته وښائې؟

¹⁵نه، يقيناً چې قومونه د مالِک خُدائ دپاره هيڅ هم نۀ دى، په بالټى کښې د اوبو د يو څاڅکى يا په تله کښې د دوړې نه زيات نۀ دى، هغه ټوله دنيا داسې اوچتوى لکه چې د شږې يوه دانه وى.

¹⁶د لبنان په ځنګلو کښې ټول ځناور خُدائ پاک ته د قربانى کېدو دپاره لږ دى، او د دې ځنګلونو ونې د سوزېدونکو نذرانو د اور بلولو دپاره ډېرې کمې دى.

¹⁷د هغۀ په وړاندې ټول قومونه هيڅ هم نۀ دى، د هغۀ په نظر کښې هغوئ نشت دى، هيڅ څيز هم نۀ دى.

¹⁸د خُدائ پاک مثال د چا سره ورکولے شى؟ تۀ به څنګه ووايې چې د هغۀ صورت څنګه دے؟

¹⁹کاريګر خو اول بت جوړ کړى، بيا زرګر په هغې باندې سرۀ زر وخيژوى او د سپينو زرو په زنځيرونو باندې يې ښائسته کړى.

²⁰کوم سړے چې سرۀ زر يا سپين زر نۀ شى اخستلے هغه به داسې لرګى خوښوى چې نۀ ورستېږى. هغه يو ماهِر کاريګر لټوى چې يو داسې بُت جوړ کړى چې نۀ غورزېږى.

²¹تا ته پته نشته څۀ؟ تا نۀ دى اوريدلى څۀ؟ تا ته د شروع نه نۀ وو وئيلے شوى څۀ؟ د دنيا د شروع نه واخله تر اوسه پورې تۀ پوهه نۀ شوې؟

²²خُدائ پاک د زمکې نه بره په خپل تخت ناست دے، او هلته نه خلق لکه د مُلخانو په شان ښکارى. هغۀ آسمان د پردې په شان خور کړے دے، د هغه خېمې په شان چې د اوسېدو دپاره وى.

²³هغه طاقتور حکمرانان راټيټوى او په نشت باندې يې بدلوى.

²⁴هغوئ د وړو بوټو په شان دى، چې اوس اوس راشنۀ شوى وى او لږې لږې جرړې يې کړې وى. کله چې مالِک خُدائ هوا راولېږى، نو دا اوچې شى او د خسڼى په شان والوځى.

²⁵د هغه مقدس ذات مثال د چا سره ورکولے شى؟ د هغۀ په شان بل څوک شته؟

²⁶آسمان ته وګوره! تا له چې په نظر کوم ستورى راځى دا چا پېدا کړى دى؟ دا هغه ذات دے چې دا يې د لښکر په شان روان کړى دى، هغۀ ته پته ده چې دا ستورى څومره دى او هر يو ته خپل خپل نوم اخلى! د هغۀ قُوت دومره زيات دے، چې د دې نه يو هم نۀ دے کم شوے!

²⁷نو اے بنى اِسرائيلو، تاسو شکايت ولې کوئ چې مالِک خُدائ ستاسو په تکليفُونو باندې خبر نۀ دے يا چې ستاسو سره بې اِنصافى کېږى نو تاسو وايئ چې هغه ستاسو خيال نۀ ساتى؟

²⁸تاسو ته پته نشته څۀ؟ تاسو اورېدلى نۀ دى؟ چې مالِک خُدائ د همېشه دپاره خُدائ پاک دے، هغۀ ټوله دنيا پېدا کړې ده. هغه هيڅ کله نۀ ستړے کېږى او نۀ ستومانه کېږى. او د هغۀ د حکمت انتها نشته.

²⁹هغه کمزورو او ستړو له طاقت ورکوى.

³⁰نو ځوانان هم ستړى ستومانه شى، او خراب راوغورزېږى.

³¹خو چې څوک په مالِک خُدائ باندې يقين ساتى نو هغوئ ته به يو نوے طاقت مِلاو شى. هغوئ به داسې اوچت الوځى لکه چې د باز وزر ورته لږيدلې وى، هغوئ به منډه وهى او نۀ به ستړى کېږى، هغوئ به پېدل کرځى او نۀ به ستومانه کېږى.