Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 41 Bible Online

يشعياه 41 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 41

¹اے د لرې مُلکونو خلقو، خاموشئ سره ما ته غوږ ونيسئ! تيار شئ چې په عدالت کښې خپله لانجه پېش کړئ، تاسو ته به د خبرو کولو موقع مِلاو شى. راځئ چې په يو ځائ دا فېصله وکړُو چې څوک په حقه دى.

²هغه څوک وو چا چې فتح کوُونکے د نَمرخاتۀ نه راوستلو، او چې چرته هم تلو نو هغۀ له به يې فتح ورکوله؟ هغۀ له به په قومونو او بادشاهانو باندې چا فتح ورکوله؟ د هغۀ تُورې به هغوئ داسې وهل لکه چې خاوره وى. د هغۀ غشو به هغوئ د بوسو په شان خوارۀ وارۀ کړل.

³هغه ورپسې وو او ښۀ په خېر سره روان وو، دومره تېز وو چې پښې يې په زمکه پوره نۀ لګېدې!

⁴هغه څوک دے چې داسې يې وکړل؟ څوک چې د شروع نه خلقو ته آوازونه کوى؟ زۀ، مالِک خُدائ د ابتدا نه موجود يم، او په انتها کښې به هم موجود يم.

⁵د لرې مُلکونو خلقو دا ليدلى دى او يريدلې دى، د دنيا لرې علاقې لړزېږى. او هغوئ يو بل ته راجوخت شى او رانزدې شى.

⁶هغوئ د يو بل مدد کوى او يو بل ته وائى چې، ”حوصله وکړئ!“

⁷ترکاڼ د زرګر حوصله افزائى کوى، او څوک چې بُت په ټکولو باندې هواروى د هغه سړى حوصله افزائى کوى څوک چې دا په مېخُونو يو ځائ کوى. او وائى، ”اُوس ټيک دے!“ او بيا دا بُت هغوئ په مېخُونو باندې مضبوطوى چې ونۀ غورزيږى.

⁸خو اے زما خِدمتګارانو، بنى اِسرائيلو، زما د دوست اِبراهيم اولاده! تاسو هغه خلق يئ چې ما غوره کړى يئ،

⁹تاسو ما د دنيا د سرونو نه راوستلئ، ما تاسو د دې لرې ګوټُونو نه راوغوښتلئ او ما تاسو ته ووئيل، ”تاسو زما خِدمت کوُونکى يئ. ما تاسو غوره کړئ او رد مې نۀ کړئ.“

¹⁰يرېږئ مۀ، زۀ ستاسو مل يم! زۀ ستاسو خُدائ پاک يم، هيڅ څيز نه مۀ يريږئ! زۀ به تاسو مضبوط کړم او ستاسو مدد به وکړم، زۀ به خلاصونکى ښى لاس سره ستاسو حِفاظت کوم.

¹¹څوک چې تاسو ته غصه وى نو د شکست د شرم سره به مخ شى. څوک چې درسره جنګ کوى نو هغوئ به نيست و نابود شى.

¹²تاسو به هغه ظالِمان دشمنان لټوئ، خو پېدا به يې نۀ کړئ ځکه چې هغوئ به د زمکې د مخ نه ورک کړم.

¹³زۀ مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک يم، زۀ تاسو تکړه کوم او درته وايم چې، ”مۀ يرېږئ، زۀ به ستاسو مدد کوم.“

¹⁴مالِک خُدائ وائى، ”اے بنى اِسرائيلو، تاسو واړۀ او کمزورى يئ، خو يرېږئ مه، زۀ به ستاسو مدد کوم. زۀ د بنى اِسرائيلو مقدس ذات يم، زۀ هغه هستى يم څوک چې تاسو بچ کوى.

¹⁵ګورئ، زۀ به تاسو د درمند د تختې په شان جوړ کړم، چې غاښُونه يې تېرۀ وى. تاسو به غرونه ذرې ذرې کوئ او تباه کوئ به يې، د غرونو غونډۍ به لکه د بوسو په شان شى.

¹⁶تاسو به دا هوا ته وُلئ، باد به دا اخوا وړى، او طوفان به يې خوارۀ وارۀ کوى. نو بيا به تاسو خوشحاله يئ ځکه چې زۀ مالِک خُدائ يم، تاسو به زما ثناء صِفت کوئ، ځکه چې زۀ د بنى اِسرائيلو مقدس ذات يم.

¹⁷کله چې غريبانان او ضرورت مند اوبۀ لټوى، خو مومى يې نه، او د هغوئ مرۍ د تندې نه اوچې شى، نو بيا به زۀ، مالِک خُدائ د هغوئ سوال قبول کړم، زۀ، د بنى اِسرائيلو خُدائ به هغوئ هيڅ کله پرې نۀ ږدم.

¹⁸زۀ به د خُشکو غرونو په مينځ کښې سيندونه روان کړم او په واديانو کښې به د اوبو چينې بهېږى. زۀ به صحرا د اوبو په تالابونو بدله کړم او اوچه زمکه به په بهېدونکو چينو باندې بدله کړم.

¹⁹زۀ به په صحرا کښې د دِيار ونې راشنې کړم، او د کيکر، د سر درو ونې او د زيتُونو ونې به راشنې کړم. په خُشک مُلک کښې به ځنګل راوشى، د نخترو، د صُندل د ونو او د سبر ونو ځنګل به راوشى.

²⁰زۀ به دا د دې دپاره کوم چې خلق دا وګورى او پوهه شى، چې هغوئ پرې غور وکړى او پته ورته ولګى چې د مالِک خُدائ قوت دا کړى دى. او د بنى اِسرائيلو مقدس ذات دا پېدا کړى دى.“

²¹مالِک خُدائ فرمائى، ”تاسو د خپلو معبودانو په حق کښې معامله وړاندې کړئ. د بنى اِسرائيلو بادشاه فرمائى، خپل ښۀ دليلونه پېش کړئ!

²²راشئ او پېشګوئې ورکړئ چې څۀ به کېږى، نو چې پته راته ولګى کله به داسې وشى. عدالت ته د تېرې زمانې واقعاتو وضاحت وکړئ، او مونږ ته ووايئ چې د دې څۀ مطلب دے.

²³مونږ ته ووايئ چې په راتلونکى وخت کښې به څۀ کېږى، نو بيا به مونږ ته پته ولګى چې تاسو خدايان يئ! څۀ نه څۀ خو وکړئ کنه که هغه ښۀ وى او که بد، چې مونږ ګهبراو شو او ويريږُو!

²⁴خو تاسو هيڅ هم نۀ يئ او ستاسو کار هم فضول دے، څوک چې تاسو غوره کړى هغوئ د نفرت قابل دى!

²⁵ما يو سړے د شمال طرف نه راپارولے دے او هغه راروان دے، هغه زما د نوم درناوے کوى او د نَمرخاتۀ طرف نه راروان دے. هغه به په حکمرانانو داسې ګرځې لکه چې په خټو ګرځى داسې لکه چې کُلال په خټه پښې ږدى.

²⁶د شروع نه چا دا اعلان وکړو چې مونږ ته به پته وے؟ د اول نه چا د دې پېشګوئې وکړه چې مونږ ووايُو چې هغه صحيح وو؟ هيچا هم د دې اعلان او پېشن ګوئى نۀ ده کړې. هيچا هم ستا يوه خبره هم نۀ ده اوريدلې.

²⁷اول ما صِيون ته د دې اعلان وکړو، او ما يروشلم ته د خوشخبرئ پېغام وړُونکى ولېږل.

²⁸خو چې کله زۀ يو خوا بل خوا ګورم نو هيڅوک نۀ وينم چې ما له مشوره راکړى، څوک هم نشته چې زما د سوال جواب راکړى.

²⁹ګورئ، دا ټول معبودان بې‌کاره دى، هغوئ هيڅ هم نۀ شى کولے، دا بُتان هسې تش کدوان دى.“