Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 42 Bible Online

يشعياه 42 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 42

¹دا زما خادم دے چې ما غوره کړے دے، زما محبوب چې روح مې پرې خوشحاله دے. زۀ به خپل روح په هغۀ سورے کړم، او هغه به غيرو قومونو ته اِنصاف رسوى.

²هغه به نه جنګ کوى، نه شور، او نه به په کوڅو کښې د هغۀ آواز اوريدې شى.

³هغه به يوه کږه لوښه هم نۀ ماتوى او نه به کمه بلېدونکې ډيوه مړه کوى. هغه به په وفادارۍ سره اِنصاف قائم ساتى.

⁴هغه به نه بې‌حوصلې کېږى او نه به نااُميده کېږى، هغه به په زمکه باندې اِنصاف قائم کړى. لرې لرې مُلکونه به د هغۀ د تعليماتو په انتظار وى.

⁵خُدائ پاک آسمانونه پېدا کړل او خوارۀ يې کړل، هغۀ زمکه او چې په دې کښې هر څۀ اوسېږى هغه يې پېدا کړل، هغۀ د زمکې ټولو خلقو له ساه او ژوند ورکړو. او اوس خُدائ پاک خپل خِدمت کوُونکى ته وائى،

⁶”ما، مالِک خُدائ صداقت سره راوغوښتې، زۀ به تا د لاس نه ونيسم او محفوظ به دې ساتم. ځکه ستا په ذريعه به زۀ د ټولو خلقو سره يو تړون وکړم، او ستا په ذريعه به زۀ قومونو له رڼا راوړم.

⁷تۀ به د ړندو سترګې وغړوې او هغه خلق به آزاد کړې چې کوم د قېدخانې په تيارۀ کښې پراتۀ دى.

⁸زۀ مالِک خُدائ يم! او هم دا زما نوم دے. زۀ به خپل جلال بل هيچا ته نۀ ورکوم، او زما په ثناء صِفت کښې به بُتانو ته هيڅ برخه نۀ ملاوېږى.

⁹ما چې د کومو خبرو پېشګوئې ورکړې وه هغه رښتيا شوې دى. او اوس زۀ تاسو ته د نووو واقعو اعلان کوم. اوس به زۀ تاسو ته نوى څيزُونه وښايم چې دا لا شوى هم نۀ وى.“

¹⁰مالِک خُدائ ته يو نوے حمد ووايئ، اے ټولې دنيا، د هغۀ ثناء صِفت بيان کړئ! اے په سمندر کښې مسافرانو او د سمندر ټول مخلوقه، د هغۀ ثناء صِفت کوئ! اے لرې مُلکونو او په هغې کښې اوسېدونکو خلقو، د هغۀ حمد ووايئ!

¹¹صحرا او د دې ښارونه دې د خُدائ ثناء صِفت کوى، د قيدار د کلو خلق دې د هغۀ ثناء صِفت کوى! او څوک چې د شيلو په ښار کښې اوسېږى هغوئ دې د غرونو د سرونو نه د خوشحالۍ چغې ووهى!

¹²کوم خلق چې په لرې مُلکونو کښې اوسېږى هغوئ دې د مالِک خُدائ ثناء صِفت او جلال بيان کړى!

¹³مالِک خُدائ د يو جنګيالى په شان جنګ له ځى، هغه به لکه د فوجى په شان جذبه کښې راشى او د جنګ نعرې به وهى او د خپلو دشمنانو خِلاف به خپل طاقت ښائى.

¹⁴خُدائ پاک وائى، ”زۀ د ډېر وخت نه خاموش وم، زۀ د ډير وخت نه چپ وم او غږ مې نۀ کولو. خو اوس زۀ د داسې ښځې په شان يم چې فرياد کوى او چغې وهى لکه چې ماشوم يې پېدا کيږى او ساه ساه يم.

¹⁵زۀ به غرونه او د غرونو غونډۍ تباه کړم او واښۀ او ونې به اوچې کړم. زۀ به د سيندونو نه اوچې زمکې جوړې کړم او د اوبو تالابونه به يې اوچ کړم.

¹⁶زۀ به خپل ړاندۀ خلق روان کړم په هغه لار به يې بوځم چې هغوئ پرې هيڅ کله سفر نۀ وى کړے. زۀ به د هغوئ وړاندې تيارۀ په رڼا بدله کړم او د هغوئ مخې ته هغه کندې کَپرى زمکه به هواره کړم. دا زما وعدې دى، او دا وعدې به زۀ پوره کړم.

¹⁷خو هر څوک چې په بُتانو ايمان لرى، او ورته وايې چې تاسو زمونږ خُدايان يئ، نو هغوئ به سخت وشرميږى او رد به کړے شى.“

¹⁸اے کڼو خلقو، واورئ! اے ړندو خلقو، ښۀ وګورئ!

¹⁹زما د خِدمت کوُونکى په شان ړُوند څوک دے؟ زما د پېغمبر په شان کُوڼ څوک دے؟ څوک چې زۀ درليږم؟ اګر چې ما هغۀ سره لوظ کړے دے خو بيا هم د مالِک خُدائ د خادم په شان ړوند څوک نشته.

²⁰اګر چې تاسو ډېر څۀ لېدلى دى، خو تاسو څۀ توجو نۀ ده ورکړې، اګر چې ستاسو غوږونه خبره واورى، خو تاسو يې نه اورئ.

²¹مالِک خُدائ د خپل صداقت د خاطره خوشحاله وو، چې خپل شريعت لوئ کړى او جلال ورکړى.

²²خو اوس د هغۀ خلق لوټ کړے شوى او شوکيدلى دى، هغوئ ټول په کندو کښې ګېر کړے شوى دى او په قېدخانو کښې اچولے شوى دى. هغوئ نه د لوټ مال جوړ شوے دے، خو د هغوئ بچ کولو له هيڅ څوک هم رانۀ غلل. هغوئ نيولے شوى دى خو هيچا هم ونۀ وئيل، ”چې دوئ واپس کړئ.“

²³په تاسو کښې به څوک دې ته غوږ ونيسى؟ د راتلونکې وخت دپاره به څوک دې ته پام وکړى؟

²⁴اِسرائيليان لوټ مارانو او ډاکوانو ته چا حواله کړل؟ ولې دا مالِک خُدائ ونۀ کړل، د چا خِلاف چې مونږ ګناه کړې ده؟ هغوئ د هغۀ په لاره باندې تلو نه انکار وکړو، هغوئ د هغۀ د شريعت نافرمانى وکړه.

²⁵نو په دې وجه هغۀ هغوئ ته د خپلې غصې زور وښودلو او د جنګ سختى يې ورباندې راوسته. د هغۀ غصه په ټول بنى اِسرائيل کښې د اور په شان بلېده، خو هغوئ ته هيڅ پته نۀ لګېده چې څۀ کېږى، دا د هغوئ خلاف بليده خو هغوئ ترينه هيڅ سبق وانۀ خستو.