Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 51 Bible Online

يشعياه 51 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 51

¹”ما ته غوږ ونيسئ، څوک چې صداقت غواړئ، او د مالِک خُدائ لټُون کوئ. د هغه ګټ په باره کښې سوچ وکړئ د کوم نه چې تراشلے شوى يئ، د هغه کان په باره کښې سوچ وکړئ چې د کوم نه تاسو راويستلے شوى يئ.

²د خپل پلار نيکۀ اِبراهيم او مور ساره په باره کښې سوچ وکړئ، چې تاسو يې زيږَولې يئ. کله چې ما اِبراهيم راوغوښتلو، نو هغه بې اولاده وو، خو ما هغۀ له برکت ورکړو او ډېر اولاد مې ورکړو.

³يقيناً چې مالِک خُدائ به بيا صيون له تسلى ورکړى. او د هغې په ټولو کنډرو به ترس وکړى. د هغې صحرا به د باغِ عدن په شان ګلستان کړى، د هغې بنجره زمکه به د مالِک خُدائ د باغ په شان شى. هلته به خندا او خوشحالى وى، او د ثناء صِفت او د شکرانې حمدونه به وئيلے شى.

⁴زما خلقو بنى اِسرائيلو، ما ته غوږ ونيسئ، زۀ چې څۀ وايم هغې ته توجو وکړئ: زۀ به قومونو ته خپل تعليمات وښايم، زما اِنصاف به د هغوئ دپاره رڼا وى.

⁵زما رحم او اِنصاف زر راروان دى. زما خلاصون په لاره دے. زما مضبوط لاس به قومونو له اِنصاف راوړى. لرې مُلکونه زما انتظار کوى، هغوئ په دې طمع دى چې بچ يې کړم.

⁶بره آسمان ته وګورئ، او لاندې زمکې ته وګورئ! آسمانونه به د لوږى په شان ورک شى، او زمکه به د زړې چيرړى په شان ورسته شى، او د دې ټول خلق به د مچانو په شان مړۀ شى. خو زما خلاصون به د همېشه دپاره وى، او زما صداقت به هيڅ کله نۀ ختميږى.

⁷اے هغه خلقو چې څوک په صداقت پوهېږئ، ما ته غوږ ونيسئ، ا‌ے هغه خلقو چې د چا په زړُونو کښې چې زما تعليم اچولے شوے دے. کله چې خلق په تاسو پورې خندا کوى يا ستاسو بې‌عزتى کوى، نو مۀ يرېږئ،

⁸ولې چې چينجې به هغوئ لکه د کپړې په شان وخورى، او چېنجې به يې لکه د وړئ په شان وخورى. خو زما صداقت به تر همېشه پورې وى، او زما خلاصون به تر ټولو نسلونو پورې قائم وى.“

⁹اے مالِکه خُدايه، پاڅه! ويښ شه او زمونږ مدد وکړه! د خپل طاقت نه کار واخله او مونږ بچ کړه، خپل طاقت داسې اِستعمال کړه لکه څنګه دې چې مخکښې اِستعمالولو. دا تۀ وې چې سمندرى بلا راحب دې ټوټې ټوټې کړه.

¹⁰دا هم تۀ وې چې سمندر دې اوچ کړو او په اوبو کښې دې لار جوړه کړه، نو چې هغه څوک په دې ژور سمندر کښې تېر شى چې کوم دې بچ کول.

¹¹د چا فديه چې مالِک خُدائ ورکړې ده نو هغوئ به راواپس شى، او څنګه چې صيون ته ننوځې نو د خوشحالۍ نه به چغې وهى او سندرې به وائى. هغوئ به د همېشه دپاره خوشحاله وى، او د غم او پرېشانۍ نه به په آمن وى.

¹²”زۀ، صرف زۀ تاسو له تسلى درکوم. نو بيا تاسو د انسانانو نه ولې يرېږئ، چې هغوئ د واښو نه هم زر فنا کېږى؟

¹³تاسو هغه مالِک خُدائ هېر کړے دے چا چې پېدا کړئ، چا چې آسمانونه خوارۀ کړل او چې د زمکې بنيادونه يې ولګول؟ تاسو هر وخت د هغه خلقو نه ولې په يره کښې يئ څوک چې د غصې نه په تاسو باندې ظلم زياتے کوى، څوک چې ستاسو د تباه کولو دپاره تيار دى؟ اوس د هغوئ غصه چرته ده؟

¹⁴قېديان به زر راخلاص شى، هغوئ به په قيد خانه کښې نۀ مرى او د هغوئ سره به د خوراک کمے نۀ وى.

¹⁵زۀ مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک يم، سمندر ما راپاڅولو او د دې چپې مې غضبناکې کړې. زما نوم مالِک خُدائ رب‌الافواج دے!

¹⁶ما خپل کلام ستاسو په ژبه ګويا کړو، او د خپل لاس د سورى لاندې مې تاسو پټ کړئ، آسمانونه مې خوارۀ کړل او د زمکې بنيادونه مې کېښودل، او ما يروشلم ته ووئيل، ”تاسو زما خلق يئ!“

¹⁷ويښ شه! ويښ شه! پاڅه اودريږه اے يروشليمه! تا د مالِک خُدائ د لاس نه هغه جام څښلے دے کوم چې د هغۀ د غصې نه ډک وو، دا جام تا تر آخرې قطرې پورې وڅښلو کوم چې د نشه آورو شرابو نه ډک وو.

¹⁸ستا چې څومره زامن شوى دى په هغوئ کښې يو هم نشته چې ستا رهنمايې وکړى، تا چې څومره زامن لوئ کړى دى په هغوئ کښې يو هم نشته چې تا د لاس نه ونيسى او بو دې ځى.

¹⁹په تا باندې دوه آفتُونه راغلې دى يعنې تباهى او بربادى، جنګ او قحط. خو څوک پاتې دى چې تا سره همدردې وکړى؟ او څوک پاتې دې چې تا له تسلى درکړى؟

²⁰ستا خلق د کمزورۍ د وجې نه په هره کُوڅه کښې غورزېږى، هغوئ بې مدد ګاره لکه د هوسۍ په شان په جال کښې نښتى دى. او د مالِک خُدائ غضب په هغوئ باندې نازل دے او خُدائ پاک هغوئ رټلې دى.

²¹اے تاسو چې په مصيبت کښې ګير يئ واورئ، څوک چې په نشه کښې يئ خو د شرابو له وجې نه نه.

²²رب، مالِک خُدائ ستاسو خُدائ پاک چې د خپل قوم دپاره جنګيږى داسې وائى، ”ګورئ، ما دا د نشه آورو شرابو نه ډک جام ستاسو د لاس نه لرې کړے دے، نو تاسو به نور زما د غصې د جام نه نۀ څښئ.

²³دا به زۀ هغه خلقو له ورکړم چا چې په تاسو باندې ظلم زياتے کولو، هغه خلقو له چا چې تاسو په کُوڅو کښې څملولئ او پښې به يې درباندې کېښودې او په تاسو به ګرځېدل.“