Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 57 Bible Online

يشعياه 57 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 57

¹صادِق سړے مړ شى او هيڅ څوک يې پرواه نۀ ساتى. ديانتدار خلق د دنيا نه اوچت کړے شى، خو هيڅوک پرې نۀ پوهيږى. هيڅوک پرې نۀ پوهيږى چې صادقان د بدۍ نه بچ کيدو دپاره دنيا نه اوچت کړے شوى دى.

²څوک چې د خُدائ پاک په لارو ژوند تېر کړى، او چې کله وفات شى نو ورته آرام او سکُون ملاوېږى.

³خو اے د کوډګرې بچو، د زناکارې او کنجرې بچو، ديخوا راشئ.

⁴تاسو چا پورې ټوقې کوئ؟ چا ته خپل بوتاړ وران کړئ او ژبې ورته راوباسئ؟ تاسو هم د دوکه بازو او ګناهګارو بچى يئ!

⁵تاسو د بُتانو عِبادت داسې کوئ چې د هر شين بوټې او د څېړۍ د مقدسو ونو لاندې زنا کوئ. تاسو د ګټو په غارونو کښې او واديانو کښې خپل بچى قربانى کوئ.

⁶د واديانو هوار کاڼى ستاسو معبودان دى. تاسو دې ته د څښلو نذرانې تويَوئ او د غلې نذرانې ورته پيش کوئ. ستاسو خيال دا دے څۀ چې زۀ په دې هر څۀ باندې خوشحالېږم؟

⁷تاسو په هر اُوچت غر باندې زنا کړې ده. هلته تاسو بُتانو ته نذرانې پېش کړى دى او ما سره مو بې وفائې کړې ده.

⁸تا د خپل کور په چوګاټونو او د دروازو شاته د بُتانو نښې ولګولې. زۀ دې پريښودم او د نفرت نه ډکو بُتانو سره کټ ته اوختې. تا د هغوئ سره سودا کړې ده. د هغوئ بربنډو جسمونو ته کتل تا له خوند درکوى.

⁹تۀ د زيتونو تيلو، او ډيرو عطرو سره مولک بُت له لاړې. د نوى معبودانو پېدا کولو دپاره چې مينه ورسره وکړې تا خپل پېغام وړُونکى لرې لرې ان تر دې چې عالمِ ارواح پورې دې وليږل.

¹⁰د نورو معبودانو په لټولو کښې تاسو خپل ځانونه ستړى کړئ، خو تاسو هيڅ کله نۀ وايئ چې، ”دا فضول دى.“ ستاسو شوق تاسو له طاقت درکوى نو ځکه تاسو ستړې کېږئ نه.

¹¹تۀ د چا نه دومره سخت يريدې چې تا ما ته دروغ ووئيل، نۀ دې زۀ ياد کړم او نۀ دې زما پرواه وکړه؟ زۀ چې دا دومره موده خاموش وم نو په دې وجه تۀ زما نه نۀ يريږې څۀ؟

¹²زۀ به ستا تش د نامې صداقت او کارونه خلقو ته څرګند کړم. او دا به ستا هيڅ په ښه نۀ راځى.

¹³کله چې تاسو د مدد دپاره آواز وکړئ، نو ستاسو هغه بُتان دې تاسو بچ کړى کنه! هوا به هغوئ اوچت کړى، د ساه يو پوکے به هغوئ يوسى! خو څوک چې په ما ايمان لرى نو هغه به د مُلک مالِک شى، او زما د مقدس غر وارث به شى.

¹⁴مالِک خُدائ وائى، ”لار جوړه کړئ، لار جوړه کړئ! دا تياره کړئ او زما د خلقو د لارې نه هر رکاوټ لرې کړئ!

¹⁵زۀ هغه مقدس خُدائ تعالىٰ يم، چې د همېشه دپاره ژوندې يم. زۀ په اُوچت او مقدس مقام کښې اوسېږم، خو زۀ د هغه خلقو سره هم اوسېږم چې څوک د روح عاجزان او توبه ګار وى، نو چې داسې زۀ د هغوئ خوشحالى او حوصله بحال کړم.

¹⁶زۀ به هميشه خپلو خلقو سره جنګ نۀ کوم، او تل تر تله به ترينه خفه نۀ يم. که ما داسې وکړل نو د خلقو نه به ساه وځى، هغه ژوندون ورکونکې ساه چې ما تخليق کړې ده.

¹⁷د هغوئ د بدترين لالچ په وجه زۀ هغوئ ته په قهر وم، نو په دې وجه ما هغوئ له سزا ورکړه او هغوئ مې رد کړل. خو هغوئ ضديان وُو او بيا بيا به خپلو لارو ته راواپس کيدل.

¹⁸هغوئ چې څۀ کوى ما هغه ليدلى دى، خو باوجود د دې به زۀ هغوئ ښۀ کړم. زۀ به د هغوئ راهنمائى کوم او چې څوک غمژن وى نو زۀ به تسلى ورکوم.

¹⁹زۀ به د هغوئ په ژبه باندې د حمد و ثناء الفاظ راولم. که څوک لرې وى او که نِزدې وى، نو زۀ به هغه ټولو ته آمن پېش کوم، او زۀ به ورله شفا ورکوم.

²⁰خو بدعمله خلق د چپې وهونکې سمندر په شان دى، چې هيڅ کله په آرام کيږى نه او چپې يې ځان سره ګند ګريل راوړى.“

²¹زما مالِک خُدائ وائى، ”د بدعمله خلقو دپاره امن نشته.“