Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب يشعياه 59 Bible Online

يشعياه 59 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

يشعياه 59

¹واورئ، د مالِک خُدائ لاس دومره وړوکے نۀ دے چې هغه تاسو بچ کولے نۀ شى او نۀ يې غوږ کُوڼ دے چې ستاسو آواز نۀ اورى!

²خو ستاسو ګناه د خُدائ پاک او ستاسو تر مينځه ديوال جوړ شوے دے. ستاسو ګناهونو د هغۀ مخ ستاسو نه پټ کړے دے، نو په دې وجه هغه ستاسو نۀ اورى.

³ځکه چې ستاسو لاسونه خونې، او ستاسو ګوتې په ګناه ککړې دى. ستا شونډې دروغژنې دى او خله دې د بدعملۍ پس پس کوى.

⁴په عدالت کښې څوک هم د اِنصاف مقدمه نۀ چلوى، څوک هم د رښتيا دليلونه نۀ پيش کوى. خلق حقيقت نه خالى خبرو باندې اعتبار کوى او دروغ وايې، هغوئ د بدعملۍ نه اُميدواره شى او بيا ترينه ګناه پېدا شى.

⁵۵‏-۶ هغوئ د زهرژنو مارانو په هګو کيښنې چې بچې ترې راوځې. څوک چې د هغوئ هګئ وخورى نو مړۀ شى او چې ماتې شى نو زهرژن مار ترېنه راوځى. دا خلق د جولا جال جوړوى او داسې کپړا ترې جوړوى چې هيڅ د کار نۀ وى. هغه کپړا چې هغوئ جوړه کړه خپل ځان پرې پټولے نۀ شى. د هغوئ عملونه هم د ګناه دى، او ظلم زياتے د هغوئ کار دے.

⁷بدعملۍ له هغوئ په منډه ځى، او د بې ګناه وينې تويولو دپاره جلدى کوى. د هغوئ خيالونه د ګناه دى، او هر چرته چې ځى نو تباهى او بربادى کوى.

⁸نۀ هغوئ د امن لار پيژنى او نۀ د هغوئ په لارو کښې اِنصاف شته. هغوئ خپلې لارې کږې وږې جوړې کړى دى، نو هر څوک چې په دې لار ځى هغه امن نۀ پيژنى.

⁹نو ځکه اِنصاف زمونږ نه لرى دے او صداقت مونږ ته رارسى نه. مونږ د رڼا په انتظار کښې يُو، خو ګوره صرف تيارۀ راته ښکارى. مونږ د سپينې رڼا په اُميد کښې يُو خو په تکه توره تيارۀ کښې ګرځُو.

¹⁰او مونږ د ړاندو په شان لاس په ديوال باندې ايښودلو ايښودلو سره لار معلوموو، د هغه خلقو په شان چې بيخى سترګې نۀ لرى. مونږ د غرمې هم داسې تيندوکونه خورو لکه چې شپه وى، مونږ په ژوندو کښې د مړو په شان يُو.

¹¹مونږ ټول لکه د ميلوګانو غوريږُو، لکه د کونترو غوټرغو غوټرغو کوُو، مونږ د اِنصاف په انتظار کښې يُو خو شته دے نه، مونږ د خلاصُون په انتظار کښې يو خو دا زمونږ نه لرې دے.

¹²زمونږ جرمونه ستا په وړاندې انبار دى، او زمونږ ګناهونه زمونږ خلاف ګوهى کوى. مونږ ته د خپل بغاوت احساس شته او مونږ ته پته ده چې مونږ څومره ګناهګار يُو.

¹³مونږ د مالِک خُدائ خِلاف بغاوت کړے دے او د هغۀ مو اِنکار کړے دے، مونږ خپل خُدائ پاک ته شا کړې ده. زمونږ خبرې د ظلم او بغاوت نه ډکې دى. مونږ به دروغ جوړول او بيا به مو دغه دروغ په عمل کښې راوستل.

¹⁴اِنصاف وروستو شوے دے او صداقت لرې ولاړ دے. رښتيا د ښار په چوک کښې تيندک خوړلو سره راپريوته، او ديانتدارى ورته ورداخِليدے نۀ شى.

¹⁵رښتيا هيڅوک هم نۀ وائى، او څوک چې غلط کار نه لاس اخلى هغه لوټ کيږى. مالِک خُدائ دا وليدل او هغه په دې نارضا وو چې اِنصاف نشته.

¹⁶هغۀ وکتل چې هيڅوک هم نۀ وو، هغه حېران شو چې د خلاصى والا څوک هم نۀ وو چې د مظلوم مدد وکړى. خو بيا د هغۀ خپل لاس هغۀ له خلاصون ورکړو، او د هغۀ صداقت د هغۀ مدد کولو.

¹⁷هغۀ صداقت د زغرې په شان واغوستو او د خلاصون ټوپئ يې په سر کړه. د بدل جامې يې واغوستې او د غيرت څادر يې ځان نه تاو کړو.

¹⁸هغه به خپلو دشمنانو له د هغوئ د بدو عملونو سزا ورکړى. د هغۀ غضب به د هغۀ په مخالفانو راګزار شى. هغه به د دنيا تر آخرې سره پورې دوئ له سزا ورکړى.

¹⁹نو بيا به د نَمرپريواتۀ په طرف خلق د مالِک خُدائ د نوم نه يريږې او نمرخاتۀ په طرف خلق به د هغۀ د نوم جلال بيانوى. ځکه چې هغه به د يو تېز سيلاب په شان په هغوئ راشى لکه چې د مالِک خُدائ باد راروان کړے وى.

²⁰مالِک خُدائ فرمائى، ”چې يو خلاصونکے به صيون ته راځى، د يعقوب هغه اولاد له چې د خپلو ګناهونو نه اوړى.

²¹او تر څو چې زما خبره ده نو زۀ به هغوئ سره يو تړون وکړم. زما روح چې په تاسو دے او زما کلام چې ما ستاسو په خولهٔ کښې اچولے دے، هغه به هيڅ کله ستاسو د خولې نه، ستاسو د اولاد د خولې نه او د هغوئ د اولاد د خولې نه لرې نۀ شى. دا د مالِک خُدائ وينا ده او تر هميشه هميشه پورې به هم داسې وى.“