Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لاويان 13 Bible Online

لاويان 13 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لاويان 13

¹بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ اؤ هارُون ته دا اصُول وښودل.

²کۀ د چا په څرمن زخم وى يا پړسوب يا دانه وى چې د دې دا يره وى چې د دې نه به لکه د جُذام بيمارى جوړه شى، نو هغه به د هارُون د کورنۍ اِمام ته راوستلے شى.

³اِمام به زخم وګورى اؤ کۀ په دې کښې وېښتۀ سپين شوى وى اؤ زخم د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب ښکارېدو، نو دا د جُذام بيمارى ده اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې دا کس ناپاکه دے.

⁴خو کۀ زخم سپين وى اؤ د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب نۀ ښکارېږى اؤ وېښتۀ هم سپين شوى نۀ وى، نو اِمام به هغه د اووۀ ورځو د پاره د نورو نه جُدا وساتى.

⁵اِمام به په اوومه ورځ هغه بيا وګورى اؤ کۀ د هغۀ په خيال کښې زخم هم هغه شان ښکارى اؤ خور شوے نۀ وى، نو هغه به يې د نورو اووۀ ورځو د پاره جُدا وساتى.

⁶اِمام به په اوومه ورځ هغه بيا وګورى اؤ کۀ زخم وچ شوے وى اؤ خور شوے نۀ وى، نو هغه به اِعلان وکړى چې دا پاک دے، دا بس صِرف زخم دے. نو هغه کس دې خپلې جامې ووينځى اؤ هغه به پاک شى.

⁷خو کۀ د اِمام د کتلو نه پس زخم خورېږى اؤ اِمام اِعلان کړے وى چې دا پاک دے نو هغه به خامخا د اِمام په مخکښې بيا حاضرېږى.

⁸اِمام به هغه بيا وګورى اؤ کۀ دا خور شوے وى، نو اِمام به اِعلان وکړى چې هغه ناپاک دے، دا د جُذام بيمارى ده.

⁹کۀ د چا د جُذام بيمارى وى، نو اِمام له به راوستلے شى،

¹⁰اِمام به دے وګورى. کۀ د هغۀ په څرمن زخم سپين وى کُوم چې وېښتۀ سپينوى اؤ د پيپ نه ډک وى،

¹¹دا د جُذام يوه بيمارى ده چې د ډېر وخت نه ده. اِمام به اِعلان وکړى چې دا ناپاک دے، د هغۀ د نورو نه د جُدا کولو ضرُورت نشته، ځکه چې هغه په ښکاره ناپاک دے.

¹²کۀ د جُذام بيمارى خورېږى اؤ هغه کس يې د سر نه تر خپو پورې پټ کړے وى، کُوم ځايُونه چې اِمام ته ښکارى،

¹³نو اِمام به هغه بيا وګورى. کۀ هغۀ ته پته ولګې چې دا بيمارى د هغۀ د ټول وجود نه ختمه شوى ده، نو هغه به اِعلان وکړى چې دا پاک دے. کۀ دې بيمارئ سره د هغۀ ټول وجود شوے وى، نو هغه پاک دے.

¹⁴خو چې د کُوم وخت نه کولاؤ زخم ښکاره شى، نو هغه به ناپاک وى.

¹⁵کله چې اِمام دا کولاؤ زخم وګورى، نو هغه به اِعلان وکړى چې دا ناپاک دے. د کولاؤ زخم مطلب دا دے چې دا د جُذام بيمارى ده اؤ هغه کس ناپاک دے.

¹⁶خو چې کله زخم روغ شى اؤ بيا سپين شى، نو هغه کس به اِمام ته لاړ شى،

¹⁷هغه به يې بيا وګورى. کۀ زخم سپين شوے وى، نو هغه پاک دے اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې دا پاک دے.

¹⁸کۀ په يو کس دانه وى چې روغه شوى وى

¹⁹اؤ کۀ د دې نه پس پړسوب يا سُور بخن يا سپين بخن داغ راښکاره شى چرته چې دانه وه، نو هغه به دا اِمام ته وښائى.

²⁰اِمام به هغه وګورى اؤ کۀ دانه د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوبه ښکارى اؤ وېښتۀ په کښې سپين شوى وى، نو هغه به اِعلان وکړى چې دا ناپاک دے. دا د جُذام بيمارى ده چې په دانه کښې شروع شوې ده.

²¹خو کۀ اِمام دا وګورى اؤ پته ورته ولګې چې په دې کښې وېښتۀ سپين شوى نۀ دى اؤ دا د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوبه نۀ وى، خو چې دا وچه شوې وى، نو اِمام به هغه اووۀ ورځې د نورو نه جُدا کړى.

²²کۀ داغ خور شى، نو اِمام به اِعلان وکړى چې هغه ناپاک دے، دا د بيمارۍ يوه نښه ده.

²³خو کۀ دا په خپل ځائ کښې ايسار شى اؤ خور نۀ شى، نو دا د دانې نه پاتې شوې نښه ده اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې دا پاک دے.

²⁴کۀ يو کس سوزېدلے وى، کۀ دا کچه غوښه سپينه يا سره بخنه سپينه شى،

²⁵اِمام به هغه وګورى. کۀ په دانه کښې وېښتۀ سپين شوى وى اؤ دا د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوبه ښکارى، دا د جُذام بيمارى ده چې د سوزېدو په وجه شروع شوې ده اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې دا ناپاک دے.

²⁶خو کۀ په دې کښې وېښتۀ سپين شوى نۀ وى اؤ د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوبه نۀ وى، خو چې وچه شوې وى، نو اِمام به هغه تر اووۀ ورځو پورې د نورو نه جُدا کړى.

²⁷اِمام به هغه په اوومه ورځ بيا وګورى اؤ کۀ دا خورېږى، نو دا د جُذام بيمارى ده اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې دا ناپاک دے.

²⁸خو کۀ داغ په خپل ځائ ايسار شى اؤ خور نۀ شى اؤ وچ شى، نو دا د جُذام بيمارى نۀ ده. اِمام به اِعلان وکړى چې دا پاک دے، ځکه چې داسې تش د سوزېدلى ځائ نښه وى.

²⁹کله چې د يو سړى يا ښځې په سر يا زنه باندې زخم وى،

³⁰اِمام به دا وګورى. کۀ چرې د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب ښکارى اؤ وېښتۀ په کښې زېړ بخن اؤ نرى ښکارى، نو دا د جُذام بيمارى ده اؤ هغه به اِعلان وکړى چې دا کس ناپاک دے.

³¹کۀ چرې اِمام هغه وګورى، کۀ زخم د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب نۀ ښکارى، خو تر اوسه پورې په کښې تور وېښتۀ نۀ وى نو هغه به دا د اووۀ ورځو د پاره د نورو نه جُدا کړى.

³²اِمام به په اوومه ورځ هغه زخم بيا وګورى اؤ کۀ دا خور شوے نۀ وى اؤ په دې کښې زېړ بخن وېښتۀ نۀ وى اؤ د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب نۀ ښکارى،

³³نو هغه کس به د زخم د ځائ نه بغېر نور سر کل کړى. اِمام به يې بيا د نورو اووۀ ورځو د پاره جُدا کړى.

³⁴په اوومه ورځ به بيا اِمام هغه زخم وګورى اؤ کۀ دا خور شوے نۀ وى اؤ د ګېر‌چاپېره څرمنې نه ډُوب نۀ ښکارى، نو هغه به اِعلان وکړى چې دا پاک دے. هغه کس به خپلې جامې ووينځى اؤ هغه به پاک شى.

³⁵خو چې کله هغه اِعلان وکړى چې دا پاک دے اؤ د هغې نه پس زخم خور شى،

³⁶اِمام به هغه بيا وګورى. کۀ زخم خور شوے وى، نو هغۀ ته ضرُورت نشته چې زېړ بخن وېښتۀ وګورى، هغه کس ښکاره ناپاک دے.

³⁷خو کۀ د اِمام په خيال کښې زخم خور شوے نۀ وى اؤ تور وېښتۀ په کښې شوى وى، نو زخم روغ شوے دے اؤ اِمام به اِعلان وکړى چې هغه پاک دے.

³⁸چې کله د يو سړى يا ښځې په څرمن سپينې دانې وى،

³⁹اِمام به هغه کس وګورى. کۀ داغُونه وچ اؤ سپين وى، نو دا بس صِرف يوه ګرمکه ده چې په څرمن باندې راختلې ده، هغه کس پاک دے.

⁴⁰کۀ د يو سړى مخکښېنى يا وروستنى د سر وېښتۀ غورزېدلى وى، نو د دې په وجه هغه نۀ ناپاکه کېږى.

⁴¹

⁴²خو چې کُوم ځائ ګنجے وى کۀ په هغه باندې سپين يا سُور بخن سپين زخم ښکاره شى، نو دا د جُذام بيمارى ده.

⁴³اِمام به هغه وګورى اؤ کۀ زخم سُور بخن سپين وى،

⁴⁴نو اِمام به اِعلان وکړى چې هغه ناپاک دے، ځکه چې د هغۀ په سر باندې د جُذام بيمارى ده.

⁴⁵د کُوم کس چې د جُذام بيمارى وى نو هغه به خامخا شلېدلې جامې اغوندى، خپل وېښتۀ به ببر پرېږدى، خُله او پوزه دې پټه کړى اؤ چغې دې وهى، ”زۀ ناپاک يم، زۀ ناپاک يم!“

⁴⁶چې تر کُومې پورې د هغۀ دا بيمارى وى نو هغه به ناپاک وى اؤ هغه به د خېمو نه بهر، د نورو نه لرې اوسېږى.

⁴⁷چې کله په کپړو د وروستوالى پشم ولګې، کۀ هغه د وړۍ يا د لټې وى يا کۀ په څرمن باندې وى يا په داسې څۀ څيز باندې هم وى چې د څرمنې نه جوړ وى.

⁴⁸

⁴⁹کۀ دا پشم شين بخن يا سُور بخن وى، دا يو خورېدُونکے پشم دے اؤ دا به خامخا اِمام ته ښودلے شى.

⁵⁰اِمام به يې وګورى اؤ هغه څيز به تر اووۀ ورځو پورې جُدا کېږدى.

⁵¹هغه به دا په اوومه ورځ بيا وګورى اؤ کۀ پشم خور شوے وى، نو هغه څيز ناپاک دے.

⁵²اِمام به دا وسوزوى، ځکه چې دا يو خورېدُونکے پشم دے کُوم چې به خامخا په اور ختمولے شى.

⁵³خو، کۀ هغه دا وګورى اؤ اِمام ته پته ولګې چې پشم په هغه څيز باندې خور شوے نۀ دے،

⁵⁴هغه به حُکم وکړى چې دا دې ووينځلے شى اؤ د نورو اووۀ ورځو د پاره دې جُدا وساتې.

⁵⁵بيا به هغه دا وګورى اؤ کۀ پشم خپل رنګ نۀ وى بدل کړے اؤ خور شوے هم نۀ وى، دا بيا هم ناپاک دے، خرابتيا کۀ د دې مخى ته وى يا شا ته وى تاسو هغه څيز وسوزوئ.

⁵⁶خو چې بيا يې وګورى، چې پشم وچ شوے وى، نو هغه دې د هغه کپړې يا څرمنې نه خرابه شوې حِصه وشلوى.

⁵⁷کۀ پشم بيا راڅرګند شى اؤ خورېږى، نو د دې مالِک به دا څيز وسوزوى.

⁵⁸کۀ هغه دا څيز ووينځى اؤ داغُونه ورک شى، هغه به دا بيا ووينځى اؤ دا به پاک شى.

⁵⁹نو دا قانُون په کپړه باندې د پشم په باره کښې دے، کۀ هغه پشم په وړۍ يا په لټه وى، يا د لټې يا د وړۍ په کپړه وى، يا د څرمنې جوړ شوى څيز باندې وى، نو د دې په بُنياد به فېصله کولے شى چې دا پاک دى اؤ کۀ ناپاک دى.