Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لاويان 14 Bible Online

لاويان 14 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لاويان 14

²دا اصُول د هغه کس د پاکوالى د پاره دى چې د جُذام د بيمارۍ نه روغ شوے وى. چې په کُومه ورځ اِعلان وشى چې هغه پاک دے، نو هغه به اِمام له بوتلے شى،

³اؤ اِمام به هغه د خېمو نه بهر بوځى اؤ وبه يې ګورى. کۀ هغه کس روغ شوے وى،

⁴نو اِمام به حُکم وکړى چې دوه حلال مارغان دې د دِيار د لرګى د يوې ټُکړې سره، يو د تک سُور تار اؤ د وېلنى بُوټى سره راوړلے شى.

⁵بيا به اِمام حُکم وکړى چې يو مارغۀ دې د خاورې لوښى د پاسه حلال کړلے شى چې د چينې تازه اوبۀ په کښې وى.

⁶هغه به ژوندے مارغۀ د دِيار د لرګى، د تک سُور تار اؤ د وېلنى سره، د هغۀ مارغۀ په وينه کښې ډُوب کړى کُوم چې حلال شوے وى.

⁷هغه به اووۀ ځله هغه وينه په هغه سړى باندې وشيندى کُوم چې د جُذام د بيمارۍ نه پاکولے شى اؤ بيا به هغه اِعلان وکړى چې دا پاک دے. هغه به ژوندے مارغۀ آزاد کړى چې په هوا کښې والُوځى.

⁸هغه کس به خپلې جامې ووينځى، ټول وېښتۀ به کل کړى اؤ غُسل به وکړى، نو پاک به شى. بيا هغه خېمو ته تلے شى، خو هغه به اووۀ ورځې د خپلې خېمې نه بهر اوسېږى.

⁹په اوومه ورځ به هغه بيا خپل سر، ږيره، ورُوځې اؤ د بدن نور ټول وېښتۀ کل کړى، هغه به خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى، نو هغه به پاک شى.

¹⁰په اتمه ورځ به هغه دوه ګډُورى اؤ يوه ګډُورۍ چې د يو کال وى اؤ هيڅ عېب په کښې نۀ وى، درې کيلو اوړۀ چې د زيتُونو تېل ورسره ګډ وى اؤ د ليټر دريمه حِصه د زيتُونو تېل دې راوړى.

¹¹اِمام به هغه کس اؤ دا نذرانې د مالِک خُدائ د حضُور مُقدسې خېمې د دروازې خُلې ته يوسى.

¹²بيا به اِمام يو هغه ګډُورے اؤ سره د تېلو د ليټر دريمه حِصه يوسى اؤ دا به د تاوان د نذرانې په توګه پېش کړى. هغه به دا د اِمام د پاره مالِک خُدائ ته د خاص نذرانې په توګه پېش کړى.

¹³هغه به ګډُورے په هغه مُقدس ځائ کښې حلال کړى چرته چې د ګُناه نذرانې اؤ د سوزېدُونکې نذرانې د پاره ځناور حلالولے شى. دا ځکه چې د تاوان نذرانه، د ګُناه د نذرانې په شان د اِمام ده اؤ ډېره مُقدسه ده.

¹⁴اِمام به د ګډُورى لږه وينه واخلى اؤ د هغه کس د ښى غوږ په نرم ځائ پورې، د هغۀ د ښى لاس په غټى ګوتى پورې اؤ د هغۀ د ښۍ خپې په غټى ګوتى پورې دې ولګوى د کُوم کس چې اِعلان کېږى چې دا پاک دے.

¹⁵اِمام به د زيتُونو لږ تېل واخلى اؤ د خپل ګڅ لاس په تلى کښې به يې واچوى،

¹⁶د خپل ښى لاس ګوته به په دې کښې ډُوبه کړى اؤ لږ به هلته د مالِک خُدائ په حضُور کښې اووۀ ځله وشيندى.

¹⁷هغه به څۀ تېل چې د هغۀ د لاس په تلى کښې دى اؤ څۀ د ګډُورى وينه واخلى اؤ د هغه کس د ښى غوږ په نرم ځائ پورې، د هغۀ د ښى لاس په غټى ګوتى پورې اؤ د هغۀ د ښۍ خپې په غټى ګوتى پورې ولګوى چې د کُوم کس اِعلان کېږى چې دا پاک دے.

¹⁸د هغۀ د لاس په تلى کښې کُوم پاتى شوى تېل دى هغه به د دې کس په سر باندې ولګوى. نو د هغۀ د پاکوالى کفاره به ادا کړى.

¹⁹بيا به اِمام د ګُناه نذرانه پېش کړى اؤ د پاکوالى کفاره به ادا کړى. د هغې نه پس، هغه به د سوزېدُونکې نذرانې د پاره ځناور حلال کړى

²⁰اؤ دا به د غلې نذرانې سره په قُربان‌ګاه باندې پېش کړى. نو اِمام به د پاکوالى کفاره ادا کړى اؤ هغه کس به پاک شى.

²¹کۀ هغه غريب وى اؤ نور څۀ نۀ شى اخستلے، نو د هغۀ د پاکوالى د کفارې ادا کولو د پاره دې هغه يو ګډُورے د تاوان د نذرانې په توګه پېش کړى، دا به مالِک خُدائ ته د اِمام د پاره يوه خاص تُحفه وى. هغه به صِرف يو کيلو اوړۀ چې د زيتُونو تېل ورسره ګډ وى، دا د غلې د نذرانې د پاره اؤ د ليټر دريمه حِصه د زيتُونو تېل راوړى.

²²هغه به دوه ګُوګُوشتکې يا دوه کونترې هم راوړى، يوه د ګُناه نذرانې د پاره اؤ يوه به د سوزېدُونکې نذرانې د پاره وى.

²³د هغۀ د پاکوالى په اتمه ورځ به هغه دا د مُقدسې خېمې د دروازې په خُلۀ کښې اِمامانو ته راوړى.

²⁴اِمام به ګډُورے اؤ د زيتُونو تېل واخلى اؤ مالِک خُدائ ته به يې د يوې خاص تُحفې په توګه د اِمام د پاره پېش کړى.

²⁵هغه به ګډُورے حلال کړى اؤ د دې څۀ وينه به واخلى اؤ د هغه کس د ښى غوږ په نرم ځائ پورې، د ښى لاس په غټى ګوتى پورې اؤ د هغۀ د ښۍ خپې په غټى ګوتى پورې ولګوى.

²⁶اِمام به لږ تېل د خپل ګڅ لاس په تلى کښې واچوى

²⁷اؤ د خپل ښى لاس د يوې ګوتې سره به څۀ تېل د مالِک خُدائ په حضُور کښې اووۀ ځله وشيندى.

²⁸هغه به څۀ تېل هم په هغه ځايُونو پورې ولګوى چې څنګه يې وينه لګولې وه : د هغۀ د ښى غوږ په نرم ځائ پورې، د هغۀ د ښى لاس په غټى ګوتى پورې اؤ د هغۀ د ښۍ خپې په غټى ګوتى پورې.

²⁹د هغۀ په تلى کښې چې کُوم پاتى شوى تېل دى هغه دې د هغه کس په سر واچوى اؤ داسې به د پاکوالى کفاره ادا کړى.

³⁰بيا به هغه يوه ګُوګُوشتکه يا کونتره پېش کړى،

³¹دا به د ګُناه د نذرانې په توګه اؤ هغه بله د غلې د نذرانې سره، د سوزېدُونکې نذرانې په توګه پېش کړى. نو اِمام به د مالِک خُدائ په حضُور کښې د هغه کس د پاکوالى کفاره ادا کړى.

³²دا قانُون د هغه چا د پاره دے چې د جُذام بيمارى لرى خو د خپل پاکوالى د پاره عامې نذرانې نۀ شى اخستلے.

³³بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ اؤ هارُون ته ووئيل

³⁴اؤ د هغه کورُونو په باره کښې دا اصُول يې ورته وښودل چې خورېدُونکے پشم په کښې وى. (دا اصُول د بنى اِسرائيلو د پاره وُو چې کله هغوئ د کنعان وطن ته ننوتلى وے نو د هغې نه پس به پرې عمل کېدلے، کُوم وطن چې مالِک خُدائ هغوئ له ورکولو چې خپل يې شى.) کۀ چا ته پته ولګې چې مالِک خُدائ د هغۀ په کور پشم راوستلے دے، نو هغه به خامخا ځى اؤ د دې په باره کښې به اِمام ته وائى.

³⁵

³⁶چې اِمام پشم کتلو له ځى نو هغه به حُکم وکړى چې هر څۀ دې د هغه کور نه بهر وويستلے شى، ګنى اِعلان به وشى چې په هغه کور کښې هر څۀ ناپاکه دى. هغه به بيا هغه کور ته لاړ شى

³⁷اؤ پشم به وګورى. کۀ په دې کښې شين بخن يا سُور بخن داغُونه وى چې دېوال خرابوى،

³⁸اِمام به د هغه کور نه لاړ شى اؤ اووۀ ورځې به يې بند وساتى.

³⁹په اوومه ورځ به هغه واپس راشى اؤ بيا به يې وګورى. کۀ پشم خور شوے وى،

⁴⁰هغه به حُکم وکړى چې هغه کاڼى دې لرې کړے شى چې په کُومو باندې پشم ښکارى اؤ د ښار نه بهر په يو ناپاک ځائ کښې دې وغورزولے شى.

⁴¹بيا دې هغه دننه ټول دېوالُونه وتراشى اؤ هغه راغورزېدلې خاوره دې د ښار نه بهر يو ناپاک ځائ ته يوړے شى.

⁴²چې کُوم کاڼى لرې کړے شوى وى نو د هغې په ځائ دې نور اِستعمال کړلے شى اؤ دېوالُونه دې په نوې خټه باندې لېو کړلے شى.

⁴³د کاڼو د لرې کولو اؤ دېوالُونو د تراشلو اؤ لېولو نه پس کۀ بيا په هغه کور کښې پشم راښکاره شى،

⁴⁴نو اِمام به لاړ شى اؤ وبه يې ګورى. کۀ پشم خور شوے وى، نو کور ناپاک دے.

⁴⁵هغه کور دې خامخا وران کړلے شى اؤ د دې کاڼى، لرګى اؤ د دې ټولې خاورې دې د ښار نه بهر يو ناپاک ځائ ته يوړے شى.

⁴⁶هر څوک چې هغه کور ته دننه لاړ شى کله چې هغه تالا وى نو هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

⁴⁷هر څوک چې په دې کور کښې څملى يا په کښې خوراک وکړى نو خامخا به خپلې جامې وينځى.

⁴⁸کۀ کله اِمام د دې کتلو له راشى اؤ د کور د بيا لېولو نه پس پشم راڅرګند شوے نۀ وى، نو هغه به اِعلان وکړى چې کور پاک دے، ځکه چې پشم ورک شوے دے.

⁴⁹د کور د پاکولو د پاره، هغه به دوه مارغان، د دِيار لرګے، يو تک سُور تار اؤ د وېلنى يوه څانګه واخلى.

⁵⁰هغه به يو مارغۀ د خټې يو لوښى د پاسه حلال کړى چې د چينې تازه اوبۀ په کښې وى.

⁵¹بيا به هغه د دِيار لرګے، د وېلنى څانګه، تک سُور تار اؤ هغه ژوندے مارغۀ واخلى اؤ دا به د هغه حلال شوى مارغۀ په وينه کښې اؤ په تازه اوبو کښې ډُوب کړى. اؤ دا وينه اؤ اوبو دې په کور باندې اووۀ ځله وشيندى.

⁵²نو هغه به کور د مارغۀ د وينې سره، د تازه اوبو اؤ ژوندى مارغۀ، د دِيار لرګى، د وېلنى اؤ د سُور تار سره پاک کړى.

⁵³بيا به هغه ژوندے مارغۀ آزاد کړى چې د ښار نه بهر په هوا کښې والُوځى. نو داسې هغه به د کور د پاکوالى د پاره کفاره ادا کړى اؤ دا به پاک شى.

⁵⁴دا قانُون د جُذام بيمارۍ اؤ خارښت په باره کښې دے،

⁵⁵د زخمونو، پړسوب، يا دانو، اؤ يا په جامو يا کورُونو کښې د پشم په باره کښې دے.

⁵⁶

⁵⁷کۀ يو څيز پاک يا ناپاک وى نو په دې قانُون به فېصله کولے شى.