Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لاويان 15 Bible Online

لاويان 15 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لاويان 15

¹بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ اؤ هارُون ته دا اصُول وښودل

²کُوم چې د بنى اِسرائيلو د پاره دى. کۀ د سړى د ذکر نه څۀ اوبۀ ووځى، نو هغه اوبۀ ناپاکى دى،

³کۀ د هغۀ د ذکر نه اوبۀ روانې وى يا بند وى نو هغه ناپاک وى.

⁴چې په کُومه بستره هغه څملاستلے وى يا په بل څۀ باندې ناست وى نو هغه به هم ناپاک وى.

⁵هر څوک چې د هغۀ بسترې له لاس وروړى

⁶يا په هر څۀ باندې کښېنى په کُوم باندې چې هغه سړے ناست وى نو هغه به جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاک وى.

⁷کۀ څوک هغه سړى له لاس وروړى چې د کُوم نه اوبۀ ځى نو هغه به خامخا خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاکه وى.

⁸چې د کُوم سړى د ذکر نه اوبۀ ځى کۀ هغه په يو پاک کس تُوکاڼې اوتُوکى، نو هغه کس به خامخا جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاک وى.

⁹په کُوم زين باندې چې هغه سړے کښېنى چې د کُوم د ذکر نه اوبۀ ځى نو هغه زين به ناپاک وى.

¹⁰هر څوک چې هر هغه څيز له ګوتې وروړى چې په کُوم باندې هغه سړے ناست وى نو هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى. کۀ څوک هر هغه څيز يوسى چې په کُوم باندې هغه سړے ناست وى نو هغه به خامخا خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاک وى.

¹¹د کُوم سړى د ذکر نه چې اوبۀ ځى کۀ هغۀ خپل لاسُونه نۀ وى وينځلى اؤ چا له ګوتې وروړى، نو هغه کس به خامخا خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى، خو هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

¹²هغه سړے کۀ د خټو لوښى له لاس وروړى نو دا به ماتولے شى اؤ کۀ د لرګى لوښى له لاس وروړى نو خامخا به وينځلے شى.

¹³د کُوم سړى چې د ذکر نه اوبۀ ځى اؤ هغه روغ شى نو د هغې نه پس، هغه به خامخا اووۀ ورځې اِنتظار کوى اؤ بيا به خپلې جامې ووينځى اؤ د چينې په تازه اوبو کښې به غُسل وکړى اؤ هغه به پاک شى.

¹⁴په اتمه ورځ به هغه دوه ګُوګُوشتکې يا دوه کونترې د مالِک خُدائ د حضُور مُقدسې خېمې د دروازې خُلې ته يوسى اؤ اِمام له به يې ورکړى.

¹⁵اؤ اِمام به د دې نه يوه د ګُناه د نذرانې په توګه اؤ بله د سوزېدُونکې نذرانې په توګه پېش کړى. چې د هغه سړى د پاکوالى کفاره ادا کړى.

¹⁶کله چې د يو سړى نه منى ووځى، نو هغه به خامخا خپل ټول بدن ووينځى اؤ هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

¹⁷هر څيز چې د کپړې يا څرمنې نه جوړ وى اؤ منى ورباندې پرېوزى نو خامخا به وينځلے شى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاک وى.

¹⁸د سړى اؤ ښځې د کوروالى کولو نه پس به خامخا دواړه غُسل کوى اؤ هغوئ به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

¹⁹چې کله د يوې ښځې مياشتنۍ بيمارى وى، نو هغه به اووۀ ورځې ناپاکه وى. هر څوک چې هغې له لاس وروړى نو هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

²⁰د مياشتنۍ بيمارۍ په دوران کښې چې هغه په هر څيز باندې کښېنى يا څملى نو دا به ناپاک وى.

²¹هر څوک چې د هغې بسترې يا هر هغه څيز له لاس وروړى چې په کُوم باندې ناسته وى نو هغه به خامخا خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى اؤ تر ماښامه پورې به ناپاک وى.

²⁴کۀ يو سړے د هغې سره په داسې وخت کښې څملى چې مياشتنۍ بيمارى يې وى، نو هغه د هغې د ناپاکۍ په وجه ناپاک دے اؤ اووۀ ورځې به ناپاک وى اؤ هغه بستره هم ناپاکه ده په کُومه باندې چې هغه څملى.

²⁵کۀ د يوې ښځې د مياشتنۍ بيمارۍ نه بغېر هم د ډېرو ورځو پورې وينه بهېږى يا د مياشتنۍ بيمارۍ د ورځو نه اخوا هم د هغې نه وينه جارى وى، نو تر کُومې پورې چې ترې نه وينه بهېږى هغه ناپاکه ده، لکه چې څنګه د مياشتنۍ بيمارۍ په وخت کښې وى.

²⁶په دې دوران کښې چې هغه په کُومه بستره څملى اؤ په څۀ څيز باندې کښېنى نو دا ناپاک دى.

²⁷هر څوک چې دې څيزُونو له لاس وروړى نو هغه ناپاک دے اؤ خامخا به خپلې جامې ووينځى اؤ غُسل به وکړى، هغه به تر ماښامه پورې ناپاک وى.

²⁸چې د هغې نه وينه بهېدل بند شى نو هغه به خامخا اووۀ ورځې اِنتظار کوى اؤ بيا به هغه پاکه شى.

²⁹په اتمه ورځ به هغه دوه ګُوګُوشتکې يا دوه کونترې د مالِک خُدائ د مُقدسې خېمې د دروازې په خُلۀ کښې اِمام له يوسى.

³⁰اِمام به د دې نه يوه د ګُناه د نذرانې په توګه اؤ بله د سوزېدُونکې نذرانې په توګه پېش کړى، نو د هغې د پاره به د پاکوالى کفاره ادا کړى.

³¹مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل چې بنى اِسرائيلو له خبردارے ورکړه چې څوک ناپاک وى هغه به لرې اوسېږى، نو د مالِک خُدائ د حضُور مُقدسې خېمې بې عِزتى به نۀ کېږى، کُومه چې د خېمو په مېنځ کښې ده. کۀ هغوئ بې عِزتى وکړه، نو مړۀ به شى.

³²دا اصُول د هغه سړى په باره کښې دى چې د ذکر نه يې اوبۀ يا منى ځى،

³³دا داسې ښځې په باره کښې دى چې د هغې مياشتنۍ بيمارى وى، يا د يو سړى په باره کښې چې د يوې ښځې سره څملى کُومه چې ناپاکه وى.