Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب لاويان 7 Bible Online

لاويان 7 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

لاويان 7

¹دا لاندې د تاوان د نذرانو د پاره اصُول دى، کُومې چې ډېرې مُقدسې دى.

²د تاوان نذرانې د پاره ځناور به هلته حلالېږى، چرته چې د سوزېدُونکې نذرانې ځناور حلالېږى اؤ د دې وينه دې د قُربان‌ګاه په ټولو طرفُونو وشيندلے شى.

³د دې ټوله وازګه دې په قُربان‌ګاه باندې پېش کړے شى : لم، هغه وازګه چې په کولمو پرته وى،

⁴پښتورګى اؤ هغه وازګه چې ورباندې پرته وى اؤ د اينې ښه حِصه هم.

⁵اِمام به هغه ټول مالِک خُدائ ته په اور سوزېدُونکې نذرانې په توګه په قُربان‌ګاه وسوزوى. دا د تاوان نذرانه ده.

⁶د اِمامانو د کورَنو هر نر کس دا خوړلے شى، خو دا به خامخا په يو مُقدس ځائ کښې خوړلے شى، ځکه چې دا ډېره مُقدسه ده.

⁷د ګُناه نذرانې اؤ د تاوان نذرانې دواړو د پاره يو شان اصُول دى : غوښه د هغه اِمام ده چې کفاره ادا کوى.

⁸اِمام چې د چا د پاره سوزېدُونکې نذرانه پېش کوى نو د هغه ځناور څرمن به د هغه اِمام وى.

⁹د غلې هره يوه نذرانه کُومه چې په تنُور کښې يا لوښى يا په تبخى پخېږى هغه د اِمام ده چا چې خُدائ پاک ته دا پېش کړې ده.

¹⁰خو د غلې هغه ټولې نذرانې چې پخې شوې نۀ وى، کۀ په تېلو غوړې وى يا سپورې وى، هغه د هارُون د کورنۍ د ټولو اِمامانو دى اؤ يو برابر دې په هغوئ باندې وويشلے شى.

¹¹دا د سلامتۍ د نذرانو د پاره اصُول دى کُومې چې مالِک خُدائ ته پېش کولے شى.

¹²کۀ يو کس دا نذرانه د شُکرانې په توګه خُدائ پاک ته پېش کوى، چې کُوم ځناور قُربانى کېږى د هغه سره دې په يو ځائ د پتيرې ډوډۍ يوه نذرانه پېش کړى : داسې غټه ډوډۍ چې د زيتُونو تېل ورسره ګډ شوى وى يا نرۍ پخې شوې ډوډۍ چې د زيتُونو تېل ورباندې لګولے شوى وى يا د ښو اوړو نه پخه شوې داسې ډوډۍ چې د زيتُونو تېل ورسره ګډ شوى وى.

¹³د دې نه علاوه، هغه دې خمبيره پخې شوې ډوډۍ هم پېش کړى.

¹⁴هغه دې د هر قِسم ډوډۍ يوه يوه حِصه د خاص برخې په توګه مالِک خُدائ ته پېش کړى، دا د هغه اِمام دى کُوم چې د ځناور وينه واخلى اؤ د قُربان‌ګاه سره يې وشيندى.

¹⁵د سلامتۍ د نذرانې غوښه دې خامخا هم په هغه ورځ وخوړلے شى چې په کُومه ورځ هغه قُربانى کېږى، تر بل سحر پورې دې د هغې نه هيڅ څيز پاتې نۀ شى.

¹⁶کۀ يو کس د قسم پُوره کولو يا د خپلې رضاکارانه نذرانې په توګه، د سلامتۍ نذرانه راوړى، چې دا په کُومه ورځ پېش کېږى نو په هغه ورځ دې خوړلے شى خو چې څۀ پاتې وى نو هغه په بله ورځ خوړلے شى.

¹⁷څۀ غوښه چې پاتې وى نو هغه دې په دريمه ورځ وسوزولے شى.

¹⁸کۀ د سلامتۍ نذرانې نه څۀ په دريمه ورځ هم وخوړلے شى، نو خُدائ پاک به د هغه کس نذرانه قبُوله نۀ کړى. دا نذرانه به د هغۀ په فائده کښې حِساب نۀ شى بلکې ناپاکه به وګنلے شى اؤ چې څوک هم دا وخورى نو هغۀ ته به د خپلو بدو سزا مِلاؤ شى.

¹⁹کۀ چرې دا غوښه په يو ناپاک څيز پورې ولګې، نو دا دې نۀ شى خوړلے، بلکې ودې سوزولے شى. چې څوک پاک وى نو هغه دا پاتې شوې غوښه خوړلے شى،

²⁰خو کۀ څوک پاک نۀ وى اؤ د سلامتۍ نذرانې غوښه وخورى کُومه چې مالِک خُدائ ته پېش کړے شوې وى، نو هغه به نور د خُدائ پاک د خلقو نه نۀ شى ګڼلے.

²¹کۀ يو کس ناپاک څيز له لاس وروړى، کۀ هغه ناپاکى د بنيادم يا د ځناور وى اؤ د دې نذرانې غوښه وخورى، نو هغه به نور د خُدائ پاک د خلقو نه نۀ شى ګڼلے.

²²مالِک خُدائ مُوسىٰ ته دا اصُول وښودل

²³کُوم چې د بنى اِسرائيلو د پاره دى : د څاروو، ګډو، يا د چېلو وازګه مۀ خورئ.

²⁴يو ځناور چې په خپل مرګ مړ وى يا کۀ ځنګلى ځناورو وژلے وى د هغۀ وازګه به نۀ خورئ، خو هغه د څۀ بل مقصد د پاره اِستعمالېدے شى.

²⁵کۀ څوک د يو ځناور وازګه وخورى کُوم چې مالِک خُدائ ته په اور سوزېدُونکې نذرانې په توګه پېش کېدے شو نو هغه کس به نور د خُدائ پاک د خلقو نه نۀ شى ګڼلے.

²⁶بنى اِسرائيل چې چرته هم اوسېږى، هغوئ دې هيڅ کله هم د مارغانو يا د ځناورو وينه نۀ خورى.

²⁷هر څوک چې وينه وخورى نو هغه به نور د خُدائ پاک د خلقو نه نۀ شى ګڼلے.

²⁸بيا مالِک خُدائ مُوسىٰ ته دا اصُول وښودل

²⁹کُوم چې د بنى اِسرائيلو د پاره دى : هر څوک چې يوه د سلامتۍ نذرانه پېش کوى نو د هغې يوه برخه به د خاص تُحفې په توګه مالِک خُدائ ته پېش کوى،

³⁰هغه دې دا په خپلو لاسُونو په اور سوزېدُونکې نذرانې په توګه راوړى. هغه دې د هغه ځناور وازګه سره د ځناور د سينې راوړى اؤ مالِک خُدائ ته دې د يو خاص تُحفې په توګه پېش کړى.

³¹اِمام به وازګه په قُربان‌ګاه باندې وسوزوى، خو هغه سينه به د اِمامانو وى.

³²د ځناور وروستونے ښے پتُون به د يوې برخې په توګه اِمام ته ورکولے شى،

³³هغه اِمام له کُوم چې وينه اؤ د سلامتۍ نذرانې وازګه پېش کوى.

³⁴د ځناور سينه يوه خاص تُحفه ده اؤ ښے پتُون يوه خاص برخه ده چې مالِک خُدائ يې د بنى اِسرائيلو نه اخلى اؤ اِمامانو له يې ورکوى. نو داسې بنى اِسرائيل به په راتلُونکى ټولو وختُونو کښې دا اِمامانو ته ورکوى.

³⁵دا مالِک خُدائ ته په اور سوزېدُونکې نذرانې برخه ده چې هارُون اؤ د هغۀ زامنو ته ورکړے شوه چې په کُومه ورځ هغوئ د اِمامانو په توګه مُقرر شول.

³⁶په هغه ورځ مالِک خُدائ بنى اِسرائيلو ته حُکم وکړو چې هغوئ ته د نذرانې دا برخه ورکړى. دا يو اصُول دے چې په راتلُونکى ټولو وختُونو کښې به يې بنى اِسرائيل خامخا منى.

³⁷دا اصُول د سوزېدُونکې نذرانو د پاره دى، د غلې نذرانو د پاره، د ګُناه نذرانو، د تاوان نذرانو، د مُقررولو نذرانو اؤ د سلامتۍ د نذرانو د پاره دى.

³⁸هلته په بيابان کښې د سينا په غرۀ باندې، مالِک خُدائ په هغه ورځ مُوسىٰ له دا حُکمونه ورکړل اؤ هغۀ بنى اِسرائيلو ته ووئيل چې خپلې نذرانې راوړئ.