Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 21 Bible Online

شمېر 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 21

¹کله چې د کنعان په جنُوبى حِصه کښې د عراد بادشاه واؤرېدل چې اِسرائيليان د اتهارِم په لاره راروان دى، نو هغۀ ورباندې حمله وکړه اؤ څۀ يې ترې نه ونيول.

²بيا اِسرائيليانو د مالِک خُدائ سره دا وعده وکړه : ”کۀ تۀ مُونږ په دې خلقو بريالى کړې، نو مُونږ به د هغوئ ښارونه پُوره تباه کړُو اؤ تا ته به وقف شى.“

³مالِک خُدائ د هغوئ آواز واؤرېدو اؤ په کنعانيانو يې بريالى کړل. نو اِسرائيليانو هغوئ اؤ د هغوئ ښارونه تباه کړل اؤ په هغه ځائ يې حُرمه نُوم کېښودو.

⁴اِسرائيليان د حُور غرۀ نه د سُور درياب په لار روان شول چې د ادوم نه ګېر‌چاپېره مزل وکړى. خو په لاره کښې خلق ډېر بې‌صبره شول

⁵اؤ د خُدائ پاک اؤ مُوسىٰ خِلاف يې خبرې شروع کړې. هغوئ ووئيل، ”تاسو مُونږ ولې د مِصر نه راوويستلُو د دې پاره څۀ چې په دې صحرا کښې مړۀ شُو، چرته چې نۀ ډوډۍ شته اؤ نۀ اوبۀ شته؟ نور مُونږ دا بې‌کاره خوراک نۀ شُو برداشت کولے!“

⁶بيا مالِک خُدائ په خلقو باندې زهريله ماران راولېږل اؤ ډېر اِسرائيليان يې وچيچل اؤ اِسرائيليان مړۀ شول.

⁷خلق مُوسىٰ له راغلل اؤ ورته يې ووئيل، ”مُونږ دا ګُناه کړې ده چې د مالِک خُدائ اؤ ستا خِلاف مو خبرې کړې دى. نو مالِک خُدائ ته سوال وکړه چې دا ماران لرې کړى.“ نو مُوسىٰ د خلقو د پاره دُعا وکړه.

⁸مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل چې د يو زهريله مار نمُونه جوړ کړه اؤ په يوه ډاګه باندې يې ولګوه، نو هر څوک چې چيچلے شوے وى اؤ هغې ته وګورى نو روغ به شى.

⁹نو مُوسىٰ د پيتلو نه مار جوړ کړو اؤ په يوه ډاګه باندې يې ولګولو. هر څوک به چې چيچلے شوے وو اؤ هغۀ به د پيتلو مار ته وکتل نو ژوندے به پاتې شو.

¹⁰بنى اِسرائيل وړاندې لاړل اؤ په اوبوت کښې يې خېمې ولګولې.

¹¹چې د هغه ځائ نه لاړل نو د موآبيانو د علاقې نَمرخاتۀ طرف ته د عى عباريم په صحرا کښې يې خېمې ولګولې.

¹²بيا هغوئ د زرد په وادۍ کښې خېمې ولګولې.

¹³هغوئ د هغه ځائ نه بيا لاړل اؤ د ارنون د سيند نه پورىې غاړه يې خېمې ولګولې په هغه صحرا کښې چې د اموريانو د علاقې پورې خوره وه. ارنون د موآبيانو اؤ اموريانو په مېنځ کښې د حد پُوله وه.

¹⁴نو دا ځکه د مالِک خُدائ د جنګُونو په کِتاب کښې ليکلى دى ”د سوفه په علاقه کښې د واهيب ښار اؤ هغه واديانې، د ارنون سيند،

¹⁵د واديانو ژور ځايُونه چې د عار ښار پورې خورې دى اؤ چې د موآب د حد پُولې ته رسېږى.“

¹⁶د هغې ځائ نه هغوئ هغه کوهى له لاړل چې د بير په نامه ياديږى، دا هغه کُوهے دے چې مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”خلق راغونډ کړه اؤ زۀ به هغوئ له اوبۀ ورکړم.“

¹⁷په هغه وخت اِسرائيليانو دا سندره ووئيله : ”کُوهو! خپلې اوبۀ راوباسئ، مُونږ ورته يوه سندره وايُو.

¹⁸کُوهے شهزادګانو کنستلے دے اؤ د خلقو د مشرانو سره د بادشاهۍ د امسا سره اؤ د هغوئ د امساګانو سره.“ هغوئ د صحرا نه متنه ته لاړل،

¹⁹اؤ د هغې ځائ نه نحلى‌اېل ته اؤ د نحلى‌اېل نه بامات ته لاړل،

²⁰اؤ د بامات نه د موآبيانو په علاقه کښې وادۍ ته لاړل، د پِسګه د غرۀ د سر نه لاندې، چې مخ يې صحرا ته دے.

²¹بيا اِسرائيليانو د اموريانو بادشاه سيحون ته پېغام وړُونکى ولېږل چې ورته ووائى :

²²”مُونږ پرېږده چې ستا په وطن کښې تېر شُو. اؤ مُونږ اؤ زمُونږ څاروى به د لارې نه نۀ اؤړُو اؤ نۀ به ستاسو پټو اؤ د انګُورو باغُونو ته ځُو اؤ مُونږ به ستاسو د کُوهو نه اوبۀ نۀ څښُو، په لويه لاره به سيدها روان يُو چې ستاسو علاقې نه ووځُو.“

²³خو سيحون اِسرائيليانو له اِجازت نۀ ورکولو چې د هغۀ د علاقې نه تېر شى. هغۀ خپل ټول لښکر راجمع کړو اؤ په صحرا کښې يهض ته ووتل اؤ په اِسرائيليانو يې حمله وکړه.

²⁴خو اِسرائيليانو په جنګ کښې ډېر دُښمنان ووژل اؤ د ارنون سيند نه واخله تر يبوق سيند پورې زمکه يې ترې نه ونيوله، خو د يبوق نه وروستو د عمونيانو د علاقې د حد پُوله ډېره مضبُوطه وه.

²⁵نو اِسرائيليانو د اموريانو ټول ښارونه ونيول، سره د حسبون اؤ چې ګېر‌چاپېره څومره ښارونه وُو اؤ په هغوئ کښې اوسېدل.

²⁶حسبون د اموريانو د بادشاه سيحون مرکزى ښار وو، سيحون د موآب پخوانى بادشاه خِلاف جنګ کړے وو اؤ د ارنون سيند پورې د هغۀ ټوله زمکه يې نيولې وه.

²⁷نو دا ځکه شاعران وائى، ”د سيحون بادشاه ښار ته، حسبون ته راشه، مُونږ دا آباد اؤ ودان غواړُو.

²⁸يوه ورځ د دې ښار حسبون نه د سيحون لښکر د اور په شان لاړو، هغوئ په موآب کښې د عار ښار وران کړو اؤ د پاسنى ارنون غرُونه يې دړې وړې کړل.

²⁹د موآب خلقو ستاسو د پاره دا څومره خرابه خبره ده! د کموس عِبادت کوُونکو تاسو تباهۍ له راوستلے شوى يئ! ستاسو خُدائ خلق مهاجر جوړ کړى دى اؤ ستاسو ښځې د اموريانو د بادشاه قيديانې شوې دى.

³⁰خو د هغوئ اولاد تباه شوے دے، د حسبون نه واخله تر ديبُون پورې، د نشيم نه واخله تر نُفح پورې، چې ميدبا ته نزدې دے.“

³¹نو اِسرائيليان د اموريانو په علاقه کښې دېره شول،

³²اؤ مُوسىٰ کسان ولېږل چې په يعزير ښار باندې حمله کولو د پاره ښۀ لاره معلُومه کړى. اِسرائيليانو دا اؤ ګېر‌چاپېره ښارونه ونيول اؤ چې کُوم اموريان هلته اوسېدل هغه يې وشړل.

³³اِسرائيليان راوګرځېدل اؤ د بسن په لاره لاړل اؤ د بسن بادشاه عوج د خپل لښکر سره راووتلو چې په ادرعى کښې په هغوئ باندې حمله وکړى.

³⁴مالِک خُدائ مُوسىٰ ته ووئيل، ”د هغۀ نه مۀ يرېږه. زۀ به تا په هغۀ باندې، د هغۀ په ټولو خلقو اؤ د هغۀ په وطن باندې بريالے کړم. د هغۀ سره هم هغه شان کار وکړه لکه څنګه چې دې سيحون سره کړے وو، سيحون په حسبون کښې د اموريانو بادشاه وو.“

³⁵نو اِسرائيليانو عوج، د هغۀ زامن اؤ د هغۀ ټول خلق ووژل، هيڅ څوک يې ژوندى پرې نۀ ښودل اؤ بيا هغوئ د هغۀ وطن ونيولو.