Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب شمېر 32 Bible Online

شمېر 32 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

شمېر 32

¹د روبين اؤ جاد قبيلې سره ډېر څاروى وُو. کله چې هغوئ وليدل چې د يصر اؤ جِلعاد زمکه د څاروو د پاره ښۀ وه،

²نو هغوئ مُوسىٰ، اِلعازر اؤ د قوم نورو مشرانو له لاړل اؤ ورته يې ووئيل،

³”مالِک خُدائ چې د بنى اِسرائيلو په کُوم وطن نيولو کښې مدد کړے وو په هغې کښې دا ښارونه وُو : عطاروت، ديبُون، يصر، نمراه، حسبون، العاليه، سبماه، نبُو اؤ بعون. دا زمکه د څاروو د پاره ښۀ ده اؤ مُونږ سره ډېر څاروى دى.

⁴

⁵کۀ تاسو خوشه وى نو مُونږ له دا زمکه راکړئ چې زمُونږ ميراث شى، مُونږ ستاسو خِدمت‌ګار يُو اؤ مُونږ مۀ مجبُوروئ چې لاړ شُو اؤ د اُردن سيند نه پورې غاړه اوسېږُو.“

⁶مُوسىٰ ورته ووئيل، ”ستاسو ورُوڼه اِسرائيليان جنګ له روان دى اؤ تاسو دلته ايسارېږئ څۀ؟

⁷تاسو د بنى اِسرائيلو زړُونه ولې راماتوئ چې د اُردن سيند نه پورې شى اؤ هغه وطن ته ننوځى چې کُوم مالِک خُدائ ورکړے دے؟

⁸دغه شان ستاسو پلار‌نيکۀ هم کړى وُو کله چې ما هغوئ د قادِش برنيع نه ولېږل چې هغه وطن وګورى.

⁹هغوئ د اشکول وادۍ پورې لاړل اؤ هغه وطن يې وليدو، خو چې کله هغوئ راواپس شول، نو هغوئ د بنى اِسرائيلو اِراده بدله کړه چې هغه وطن ته ورننه نۀ وځى کُوم چې مالِک خُدائ هغوئ له ورکړے وو.

¹⁰مالِک خُدائ په هغه ورځ په قهر وو اؤ يو لوظ يې وکړو :

¹¹دوئ زما په لاره روان نۀ دى، نو زۀ قسم کوم چې کُوم خلق د مِصر نه راوتلى دى هغه يو سړے به هم هغه وطن ته ورننه نۀ وځى چې عُمر يې شل کاله يا د دې نه زيات وى چې د کُوم وطن لوظ ما د اِبراهيم، اِسحاق اؤ د يعقُوب سره کړے وو.

¹²خو د صرفد يفُنه زوئ کاليب قنيزى اؤ د نون زوئ يشوَع د زړۀ د اخلاصه په مالِک خُدائ پسې روان وُو.

¹³مالِک خُدائ اِسرائيليانو ته په قهر وو اؤ څلوېښت کاله يې په بيابان کښې سرګردانه کړى وُو تر دې پورې چې هغه ټول نسل مړ شو چا چې مالِک خُدائ ناراضا کړے وو.

¹⁴اؤ اوس تاسو د خپل پلار‌نيکۀ په ځائ يو نوې بد‌کاره نسل راغلے يئ چې د مالِک خُدائ سخت قهر په اِسرائيليانو باندې بيا راولئ.

¹⁵د روبين اؤ جاد خلقو کۀ تاسو د هغۀ د لارې نه واوړئ، نو هغه به يو ځل بيا دا ټول خلق په بيابان کښې پرېږدى اؤ تاسو به د هغوئ د تباهۍ ذِمه وار يئ.“

¹⁶هغوئ مُوسىٰ ته نزدې ورغلل اؤ ورته يې ووئيل، ”اول، مُونږ له اِجازت راکړه چې دلته د خپلو ګډو د پاره شپول جوړ کړُو اؤ د خپلو ښځو اؤ ماشُومانو د پاره ښارونه جوړ کړُو.

¹⁷بيا به مُونږ دې ته تيار يُو چې د خپلو بنى اِسرائيلو سره جنګ ته لاړ شُو اؤ حمله وکړُو تر دې پورې چې هغه وطن ته يې بوځُو چې کُوم به د هغوئ وى. نو په هغه دوران کښې به زمُونږ ښځې اؤ ماشُومان په هغه پَخو ښارُونو کښې اوسېږى، دا ښارونه به د هغه وطن د خلقو نه د حِفاظت د پاره وى.

¹⁸مُونږ به تر هغه وخت پورې خپلو کورُونو ته نۀ راوپس کېږُو چې نورو ټولو بنى اِسرائيلو ته هغه وطن په ميراث کښې حواله شوے نۀ وى.

¹⁹مُونږ به د اُردن هغه غاړې نه د هغوئ هيڅ جائيداد هم نۀ اخلُو، ځکه چې مُونږ ته خپله حِصه دلته د اُردن نَمرخاتۀ طرف ته مِلاؤ شوې ده.“

²⁰مُوسىٰ ورته ووئيل، ”کۀ تاسو هم دغه شان کوئ چې څنګه وايئ، نو دلته د مالِک خُدائ په حضُور کښې د جنګ د پاره تلو ته تيار شئ.

²¹ستاسو د جنګ ټول سړى به د اُردن نه پورې وځى اؤ د مالِک خُدائ د حُکم لاندې به زمُونږ په دُښمن حمله وکړى تر څو چې مالِک خُدائ هغوئ له شکست ورکړى

²²اؤ هغه وطن ونيسى. بيا تاسو راواپس کېدے شئ، ځکه چې تاسو به د مالِک خُدائ اؤ د خپلو بنى اِسرائيلو سره ذِمه وارى پُوره کړې وى. نو د مالِک خُدائ په نظر کښې دا وطن ستاسو دے.

²³خو کۀ تاسو خپله وعده پُوره نۀ کړه، نو زۀ تاسو خبروم چې تاسو به د مالِک خُدائ خِلاف ګُناه وکړئ. چې دا غلطى ونۀ کړئ، ګنى تاسو ته به د خپلو بدو سزا مِلاؤ شى.

²⁴خپل ښارونه جوړ کړئ اؤ د خپلو ګډو د پاره شپول جوړ کړئ، خو چې کُومه وعده مو کړې وى هم هغه شان وکړئ!“

²⁵د جاد اؤ د روبين سړو ووئيل، ”صاحِبه! مُونږ به هم هغه شان وکړُو چې څنګه تۀ حُکم کوې.

²⁶زمُونږ ښځې اؤ ماشُومان اؤ زمُونږ څاروى اؤ ګډې به دلته د جِلعاد په ښار کښې پاتې شى.

²⁷خو د مالِک خُدائ د حُکم لاندې مُونږ ټول تيار يُو چې جنګ له لاړ شُو. مُونږ به د اُردن نه پورې واوړُو اؤ جنګ به وکړُو، هم هغه شان چې څنګه تا ووئيل.“

²⁸نو مُوسىٰ اِلعازر، يشوَع اؤ د بنى اِسرائيلو نورو مشرانو له دا حُکم ورکړو :

²⁹”کۀ د جاد اؤ روبين سړى د اُردن نه پورې شى چې هغوئ د مالِک خُدائ په حُکم باندې جنګ ته تيار دى اؤ کۀ د هغوئ په مدد سره هغه وطن فتح کړى، نو بيا هغوئ له د جِلعاد زمکه په ميراث کښې ورکړئ.

³⁰خو کۀ هغوئ د اُردن نه پورې نۀ وځى اؤ ستاسو سره جنګ له لاړ شى، نو هغوئ ته به د زمکې خپله حِصه د کنعان په وطن کښې ملاوېږى، لکه څنګه چې تاسو ته ملاوېږى.“

³¹د جاد اؤ روبين کسانو ورته ووئيل، ”صاحِبه! مُونږ به هم هغه شان وکړُو چې څنګه مالِک خُدائ حُکم کړے دے.

³²د هغۀ د حُکم لاندې به مُونږ د کنعان وطن ته ورواوړُو اؤ جنګ ته به لاړ شُو، خو زمونږ ميراث به د اُردن هم دې غاړى ته وى.“

³³نو مُوسىٰ د جاد اؤ روبين اؤ د منشه نيمې قبيلې ته د امورى بادشاه سيحون اؤ د بسن بادشاه عوج ټوله علاقه په حواله کړه، چې په کښې ښارونه اؤ ګېر‌چاپېره وطن هم وو.

³⁴د جاد قبيلې د ديبُون، عطاروت اؤ د عرو عير پاخۀ ښارونه بيا جوړ کړل.

³⁵ورسره د عطروت شوفان، يصر، يجبهه،

³⁶د بيت نمراه اؤ د بيت هاران ښارونه هم جوړ کړل. د هغې ګير چاپيره يې دېوالونه جوړ کړل او د خپلو رمو د ساتلو دپاره يې ځايونه هم جوړ کړل.

³⁷د روبين قبيلې دا ښارونه بيا جوړ کړل : حسبون، العاليه، قريتايم،

³⁸نبُو، بعل معون، (دا نُومونه وروستو بدل کړے شول) اؤ سبماه. هغوئ چې کُوم ښارونه بيا جوړ کړل نو نوى نومُونه ورباندې کېښودل.

³⁹د منشه زوئ ماکير ډلې د جِلعاد په وطن حمله وکړه اؤ هغه يې ونيولو اؤ هلته چې کُوم اموريان وُو هغه يې ترې نه وشړل.

⁴⁰نو مُوسىٰ د ماکير ډلې له جِلعاد ورکړو اؤ هغوئ هلته اوسېدل.

⁴¹د منشه قبيلې، يائير حمله وکړه اؤ څۀ کلى يې ونيول اؤ د ”يائير کلى“ نُوم يې ورباندې کېښودو.

⁴²نوبح حمله وکړه اؤ د قنات ښار اؤ د دې کلى يې ونيول اؤ خپل نُوم ”نوبح“ يې پرې کېښودو.