Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 13 Bible Online

متى 13 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 13

¹هم په دغه ورځ عيسىٰ د کور نه بهر شو او د درياب په غاړه کښيناستو.

²او دومره ډير خلق ورته راټول شوى وُو چې هغه ترې کشتئ ته وختلو او هلته کښيناستو او ټول خلق ورته د درياب په غاړه ودرېدل.

³هغۀ هغوئ ته ډيرې خبرې په مِثالونو کښې وکړې. هغۀ ورته وفرمائيل چې، ”واورئ، يو زميندار د کروندې دپاره بهر لاړو.

⁴نو چې کله هغهٔ په خپل پټى کښې تخم نوستلو نو څۀ تخم ترې نه په لاره پريوتو نو مارغان راغلل هغه يې وخوړو.

⁵څۀ تخم په کاڼيزه زمکه پريوتو چرته چې لږه شان خاوره وه او دا زر راوټو کيدلو دا چې هلته لاندې نوره خاوره نۀ وه.

⁶خو چې نمر راوختلو نو هغه بوټى يې وسوزول او هغه اوچ شو ځکه چې جرړې يې نهٔ وې.

⁷څۀ تخم په غنو کښې پريوتو، ازغى لوئ شول او فصل يې لاندې کړو.

⁸او څۀ تخم په زرخيزه زمکه پريوتو او غله يې وکړه، ځينې يو په سل، ځينې يو په شپيتۀ او ځينې يو په ديرش.

⁹که څوک د اوريدو غوږونه لرى هغه دې واورى.“

¹⁰مريدان عيسىٰ ته ورنزدې شول او تپوس يې ترې وکړو چې ”تۀ دوئ ته په مِثالونو کښې خبرې ولې کوې؟“

¹¹هغۀ جواب ورکړو، ” تاسو ته دا موقعه درکړې شوې ده چې د آسمان د بادشاهۍ په رازونو پوهه شئ، خو هغه نورو ته نۀ ده ورکړې شوې.

¹²ځکه چې د هر چا سره چې څۀ وى هغۀ له به نور هم ورکړې شى تر دې چې ورسره لا زيات شى، خو د چا سره چې څۀ نۀ وى هغۀ نه به هغه څۀ هم واخستلې شى چې ورسره وى.

¹³ځکه زۀ هغوئ ته په مِثالونو کښې خبرې کوم، ځکه چې ”هغوئ ګورى خو وينى نه، اورى خو پوهيږى نه.“

¹⁴په هغوئ کښې د يشعياه نبى يوه پېشګوئې پوره کيږى چې وائى ”تاسو به يې بيا بيا اورئ خو پوهيږئ به پرې نه، تاسو به يې په سترګو وينئ خو رسيږئ به پرې نه.

¹⁵ځکه چې د دې اُمت زړونه سخت شوى دى، غوږونه يې کاڼۀ شوى او سترګې يې پټې شوى دى. ګنى د هغوئ سترګو خو به ليدل، د هغوئ غوږونو به اوريدل او د هغوئ زړونه به پوهېدل، او بيا به هغوئ واپس راګرځيدلې وے او ما به روغ کړى وے.“

¹⁶خو ستاسو سترګې بختورې دى ځکه چې وينئ، او ستاسو غوږونه بختور دى ځکه چې اورئ.

¹⁷زۀ تاسو ته دا وايم چې د ډيرو نبيانو او زبرګانو دا ارمان وو چې هغه څۀ ووينى څهٔ چې تاسو وينئ خو هغوئ ونۀ ليدل، او هغه څۀ واورى چې تاسو يې اوس اورئ خو هغوئ وانۀ وريدل.

¹⁸نو بيا د زميندار مِثال واورئ.

¹⁹کله چې يو کس د خُدائ د بادشاهۍ کلام اورى خو پوهيږى پرې نه، نو شيطان راشى او هغه څهٔ ترې هم اوباسى څهٔ چې د هغۀ په زړۀ کښې کرلى شوى وې، دا هغه څهٔ دى څهٔ چې په لاره کرلى شوى وُو.

²⁰په کاڼيزه زمکه د کرلى شوى تخم مِثال د هغه چا دے چې هر کله چې کلام واورى نو په خوشحالۍ سره يې سمدستى قبول کړى.

²¹خو چې جرړې يې نهٔ وى، نو د زغم طاقت په کښې د لږ وخت دپاره وى، نو بيا کله چې د کلام په وجه په هغوئ تکليف يا سختى راشى نو بيا سمدستى هغوئ تيندک وخورى.

²²په غنو کښې د پريوتلى تخم مِثال د هغه چا دے څوک چې کلام واورى خو دُنيادارى او د دولت مينه په دۀ غالبه شى او کلام بې ميوې پاتې شى.

²³خو کوم تخم چې په زرخيزه زمکه پريوځى د دې مِثال د هغه چا دے څوک چې کلام اورى، پرې پوهه شى او يو په دېرش، يو په شپېتۀ او يو په سل ميوه راوړى.“

²⁴عيسىٰ يو بل مِثال هغوئ ته وړاندې کړو چې ”د آسمان بادشاهى داسې ده چې يو سړے په خپل پټى کښې ښۀ تخم وکرى.

²⁵او کله چې څوک اُودۀ وى او دشمن يې راشى او په هغه زمکه ورته د غنمو سره جمدر هم وکرى او لاړ شى.

²⁶هر کله چې فصل زرغون شى او وَږى اوباسى نو جمدر په کښې ښکاره شى.

²⁷او د زميندار نوکران خپل مالِک له لاړ شى او ورته وائى، نائېکه، په کوم پټى کښې چې تاسو ښهٔ تخم کرلې وو هغه خو اوس د جمدرو نه ډک دے.

²⁸هغه په جواب کښې وائى چې دا د دشمن کارونه دى. بيا هغوئ ووائى چې، مونږ لاړ شُو او دغه جمدر ترې وکاږو؟

²⁹هغهٔ جواب ورکړو چې، نه، کله چې تاسو جمدر وکاږئ هسې نه چې غنم هم ورسره وکاږئ.

³⁰پريږدئ چې دواړه يو ځائ پاخۀ شى، نو د لَو په وخت به زۀ لوګرو ته ووايم چې اول جمدر وريبئ او د سوزولو دپاره يې ګيډۍ کړئ، پس له هغې نه غنم وريبئ او زما درمند ته يې راوړئ.“

³¹او يو بل مِثال عيسىٰ هغوئ ته وړاندې کړو چې ”د آسمان د بادشاهۍ مِثال د شړشمو د هغه تخم په شان دے کوم چې يو سړى را واخستو او په خپل پټى کښې يې وکرلو.

³²دا تخم اګر چې د ټولو تخمونو نه ورکوټې وى خو کله چې دا لوئ شى نو دا د باغ د هرې بلې کروندې نه لوئ شى، او داسې بوټې شى چې د هوا مارغان راځى او د هغې په څانګو کښينى.“

³³عيسىٰ ورته دا مِثال هم ورکړو چې ”د آسمان بادشاهى د خمبيرې په شان ده چې يوې ښځې را واخيسته او په دريو قلپو اوړو کښې يې ګډه کړه نو بيا هغه دريواړه خمبيره شول.“

³⁴عيسىٰ هغه خلقو ته دا ټولې خبرې په مِثالونو کښې وکړې او رښتيا خو دا دى چې يوه خبره يې هم بې مِثاله ونۀ کړه.

³⁵دا د نبى د پېشګويۍ تصديق وو چې ”زۀ به د خبرو شروع په مِثالونو سره وکړم، او هغه خبرې به څرګندې کړم چې د دُنيا د پېدايښت راسې پټې ساتلى شوى دى.“

³⁶هغۀ بيا خلق رُخصت کړل او کور ته ورننوتو او مريدان ورته راغلل او ورته يې ووئيل چې ”مونږ په پټى کښې د جمدر په مِثال پوهه کړه.“

³⁷هغۀ په جواب کښې وفرمائيل چې ”اِبن آدم زميندار دے څوک چې ښۀ تخم کرى،

³⁸پټې دا دُنيا ده، ښۀ تخم د بادشاهۍ اولاد دے او جمدر د شيطان اولاد دے.

³⁹او هغه دشمن چا چې جمدر کرلى دى هغه اِبليس دے، لو د قيامت ورځ ده او لَوګرى فرښتې دى.

⁴⁰لکه څنګه چې جمدر په آخره کښې راټولولې شى او په اور کښې سوزولې کيږى،

⁴¹دغه شان په آخره کښې به اِبن آدم خپلې فرښتې وليږى او د هغۀ د بادشاهۍ نه به هر هغه څيز راغونډ کړى چې سړے پرې تيندک خورى او هغه ټول خلق چې بدعمله وى.

⁴²دوئ به د اور بټۍ ته ورواچولې شى کوم چې د ژړا او د غاښونو د چيچلو ځائ دے.

⁴³او بيا به صادِقان د خپل پلار په بادشاهۍ کښې لکه د نمر ځليږى. څوک چې غوږونه لرى نو هغه دې واورى.

⁴⁴د آسمان بادشاهى د هغه خزانې په مِثال ده چې په پټى کښې پټه وى. کوم سړى چې دا وموندله نو بيا يې ښخه کړه او په خوشحالۍ يې خپل هر څۀ خرڅ کړل او هغه پټې يې پرې واخستو.

⁴⁵د آسمان د بادشاهۍ دا يو بل مِثال دے چې يو سوداګر د ښو مرغلرو په تلاش کښې وو.

⁴⁶هغۀ يوه ډيره غوره مرغلره وموندله او د هغې د حاصلولو دپاره يې خپل هر څۀ خرڅ کړل او هغه يې واخسته.

⁴⁷بيا د آسمان بادشاهى د هغه جال په شان ده چې سمندر ته واچولې شو او په کښې رنګا رنګ ماهيان راګير شُو

⁴⁸هر کله چې ډک شو نو غاړې ته يې راښکلو، نو بيا سړى ورته کښيناستل او ښهٔ ماهيان يې ترې نه جدا کړل او په ټوکرو کښې يې واچول او خراب يې ترې وغورزول.

⁴⁹دغسې به د قيامت ورځ وى، فرښتې به ورشى او نېکان به د بدکارانو نه راجدا کړى،

⁵⁰او بدکاران به د اور بټىۍ ته وغورزوى، هغه ځائ ته چرته به چې ژړا او د غاښونو چيچل وى.“

⁵¹عيسىٰ ورنه تپوس وکړو چې ”ولې تاسو په دې ټولو خبرو ورسيدئ؟“ او هغوئ دا جواب ورکړو چې ”آو.“

⁵²بيا هغۀ دوئ ته وفرمائيل، ”هرکله چې د آسمان په بادشاهۍ کښې يو استاذ زده کړې ته کښيناستو نو هغه د کور د مالِک په مِثال دے، څوک چې د خپل ګودام نه زاړۀ او نوى څيزُونه راوباسى.“

⁵³څۀ وخت چې عيسىٰ د مِثالونو بيان ختم کړو نو هغه د هغه ځائ نه روان شو،

⁵⁴او خپل ښار ته راغلو چرته چې هغۀ خلقو ته د هغوئ په عبادت خانو کښې تعليم ورکولو. نو هغوئ حيران شول او تپوس يې ترې وکړو چې ”دا حکمت او د معجزو طاقت يې له کومه ځايه حاصل کړې دے؟

⁵⁵ولې دے د ترکاڼ زوئ نۀ دے؟ ولې د دۀ مور مريم نۀ ده او د دۀ وروڼه يعقوب، يوسف، شمعون او يهوداه نۀ دى څۀ؟

⁵⁶او ولې د دۀ ټولې خويندې دلته زمونږ سره نۀ دى څۀ؟ نو بيا دا حکمت دۀ چرته زده کړې دے؟“

⁵⁷دغه شان هغوئ هغه رد کړو. خو عيسىٰ په دې وينا مجبور شو چې ”د نبى په هر ځائ کښې عزت وى بغير د خپل ښار او د خپلو خپلوانو او د خپلې کورنئ نه.“

⁵⁸هغۀ هلته زياتې معجزې ښکاره نۀ کړې ځکه چې د هغوئ ايمان نۀ وو.