Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 14 Bible Online

متى 14 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 14

¹هم په دغه ورځو کښې هيروديس چې د ګليل ګورنر وو، کله چې د عيسىٰ د کارونو نه خبر شو،

²نو هغۀ خپلو نوکرانو ته ووئيل چې ”بې شکه چې دا بپتسمه ورکوونکې يحيىٰ دے. هغه بيا د مرګ نه راژوندے شوې دے، ځکه خو ورسره د معجزو طاقت هم دے.“

³ځکه هيروديس د خپل ورور فيليپوس د ښځې هيرودياس په وجه يحيىٰ ګرفتار کړې وو، په زنځير يې تړلې وو او په قيد خانه کښې يې اچولې وو.

⁴په دې وجه چې يحيىٰ هغۀ ته فرمائيلى وُو چې ”د دې سره نکاح کول په تا حرام دى.“

⁵هيروديس به هغه مړ کړې وو خو د خلقو نه ويريدلو ځکه چې خلقو هغه نبى ګڼلو.

⁶خو د هيروديس د سالګرې په ورځ د هيرودياس لور د ميلمنو په وړاندې داسې وګډيدله او هيروديس دومره زيات خوشحاله شو

⁷چې هغۀ قسم وخوړو چې ”هر څۀ چې تهٔ غواړې، زۀ به يې درکړم.“

⁸د مور په وينا هغې ووئيل چې ”ما ته دلته د بپتسمه ورکوُونکى يحيىٰ سر په تالى کښې راوړه.“

⁹بادشاه چې دا واوريدل نو غمژن شو، خو د خپلو قسمونو او ميلمنو په وجه هغۀ دا حُکم وکړو چې دا خواست دې پوره کړې شى.

¹⁰او د يحيىٰ د سر پرې کولو حکم يې وکړو.

¹¹نو د هغهٔ سر يې په تالى کښې ورته راوړو او جينۍ ته يې ورکړو او هغې خپلې مور ته يوړو.

¹²بيا د يحيىٰ مريدان راغلل او د هغۀ لاش يې واخستو او ښخ يې کړو. او هغوئ لاړل او عيسىٰ ته يې حال ووې.

¹³کله چې عيسىٰ دا خبر واوريدو نو په يوه کِشتۍ کښې هغه د هغه ځايه يو خوشى بيابان ته لاړو چې ځان ته وى. خو خلق خبر شُو او په دۀ پسې د ښارونو نه پياده روان شو.

¹⁴هغه چې غاړې ته راورسيدو نو يوه لويه ګڼه يې وليده، زړۀ يې پرې وسوزيدو او چې په کښې څوک بيماران وُو هغه يې روغ کړل.

¹⁵کله چې ماښام شو د هغۀ مريدان هغۀ له ورغلل او وې وئيل چې، ”دا خوشې بيابان دے او ناوخته دے، خلق کلو ته رُخصت کړه چې لاړ شى چې خپل ځان ته د خوراک څهٔ څيزونه واخلى.“

¹⁶خو عيسىٰ جواب ورکړو، ”د دوئ د تلو حاجت نِشته، تاسو د ځانه دوئ ته د خوراک څۀ ورکړئ.“

¹⁷هغوئ ووئيل چې ”مونږ سره دلته نور څهٔ نشته خو پينځۀ روټۍ او دوه کبان دى.“

¹⁸هغۀ وفرمائيل، ”دا ما ته راوړئ.“

¹⁹بيا هغۀ خلقو ته حکم ورکړو چې په کبل پينډه جوړه کړئ. بيا هغۀ دا پينځۀ روټۍ او دوه کبان واخستل، آسمان ته يې پاس وکتل، برکت يې ورکړو او روټۍ يې ماتې کړې او هغه يې مريدانو ته ورکړې او مريدانو هغه په خلقو تقسيم کړې.

²⁰هغوئ ټولو ښهٔ په مړه ګيډه خوراک وکړو او هغوئ چې پاتې شوې ټوکړې راټولې کړې نو دولس ټوکرۍ ترې ډکې شوې.

²¹نو خوا او شا پينځۀ زره سړو دغه روټۍ خوړلې وه چې ښځې او ماشومان په کښې شمار نۀ وُو.

²²بيا سمدستى عيسىٰ خپل مريدان کِشتۍ ته وخيژول چې د هغوئ نه وړاندې د درياب پورې غاړې ته لاړ شى او د خلقو ګڼه يې خوره کړه.

²³او چې خلق يې رُخصت کړل نو په خپله غرۀ ته لاړو چې يوازې دعا وکړى او کله چې ماښام ناوخته شو، هغه هلته ځان ته وو.

²⁴په هم هغه وخت کښې مريدانو ته د وچې نه ډير وړاندې په اوبو کښې تکليف جوړ شو ځکه چې کشتۍ د سختو چپو او د مخالف هوا په وجه په درياب کښې سرګردانه وه.

²⁵عيسىٰ په شپه کښې د سحر کيدو نه لږ وړاندې د اوبو دپاسه ګرځيدو او د مريدانو خوا ته راغلو.

²⁶هر کله چې مريدانو هغه د اوبو دپاسه روان وليدو نو هغوئ ويريدل، او چغې يې کړې، ”دا خو پيرے دے.“

²⁷عيسىٰ ورته سمدستى وفرمائيل چې ”مهٔ يريږئ. دا زۀ يم چې يره ونۀ کړئ.“

²⁸پطروس عيسىٰ ته ووئيل چې ”مالِکه، که چرې دا تهٔ يې نو ما ته حُکم راکړه چې زۀ هم د اوبو دپاسه درشم.“

²⁹عيسىٰ ورته وفرمائيل چې ”راځه.“ بيا پطروس د کِشتئ نه کوز شو او د اوبو دپاسه د عيسىٰ خوا ته ورروان شو.

³⁰خو هر کله چې هغۀ د طوفان زور وليدلو نو هغه وويريدو، او چې ډوبيدو نو چغې يې کړې چې ”مالِکه، ما بچ کړه.“

³¹عيسىٰ سمدستى خپل لاس وراُوږد کړو او هغه يې د لاسه ونيوو او ورته يې وفرمائيل، ”ستا عقيده څومره کمزورې ده. شک دې ولې وکړو؟“

³²هغوئ چې کله په کِشتئ کښې سوارۀ شول بيا طوفان ودريدلو.

³³نو په کشتۍ کښې ناست مريدان ورته په سجده شول او وې وئيل، ”بې شکه، چې تۀ د خُدائ زوئ يې.“

³⁴کله چې هغوئ پورې غاړې ته ورسيدل نو هغوئ د ګِينسرت علاقې ته راغلل.

³⁵د هغه ځائ خلقو عيسىٰ وپيژندو او ګير چاپيره خلق يې خبر کړل او ټول يې ورته راوستل.

³⁶او هغۀ ته يې مِنت وکړو چې دوئ ته دومره اِجازت ورکړه چې ستا لمنې ته لاس وروړى، او هر چا چې لاس وروړو، هغوئ بلکل روغ رمټ شول.