Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 18 Bible Online

متى 18 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 18

¹په هغه وخت مريدان عيسىٰ له راغلل او تپوس يې ترې وکړو چې ”د آسمان په بادشاهۍ کښې د ټولو نه لوئ څوک دے؟“

²هغۀ يو ماشوم راوبللو او د هغوئ په وړاندې يې ودرولو.

³او ورته يې وفرمائيل چې ”زۀ تاسو ته دا وايم ترڅو چې تاسو خپل ځان بدل نهٔ کړئ او د ماشومانو په شان نۀ شئ نو تاسو به هيڅ کله هم په آسمانى بادشاهۍ کښې داخل نۀ شئ.

⁴هر هغه څوک چې ځان د دې ماشوم په شان عاجز کړى نو هغه به په آسمانى بادشاهۍ کښې د ټولو نه لوئ وى.

⁵او څوک چې زما په نوم داسې ماشوم قبول کړى هغه ما قبلوى.“

⁶خو هر هغه څوک چې په دې وړو ماشومانو کښې چې په ما يې ايمان راوړے دے، يو ته تيندک ورکوى، نو د هغۀ دپاره دا بهتره ده چې په خپله غاړه کښې د ژرندې پل واچوى او په سمندر کښې ډوب شى.

⁷په دُنيا دې افسوس وى چې انسان د دې څيزونو په وجه ګناه کوى. دا څيزونه به ضرور راځى خو اَفسوس په هغهٔ د چا د لاسه چې به پيښږى.

⁸که چرې ستا لاس يا ښپه تا ته تيندک درکوى، نو ځان نه يې پرې کړه او ګذار يې کړه ستا دپاره به دا ښۀ وى چې تۀ په ابدى ژوندون کښې شل ګوډ ننوځې، نه دا چې تۀ په دواړو لاسو ښپو سم يې او ابدى اور ته واچولې شې.

⁹او که ستا سترګه تا ګناه ته ولمسوى نو وې باسه او وې غورزوه. ستا دپاره به دا ښه وى چې په يوې سترګې سره په ابدى ژوندون کښې ننوځې، په ځائ د دې چې په دواړو سترګو روغ يې او د دوزخ اور دې ځائ وى.

¹⁰خبردار، په دې وړو کښې يو ته هم سپک مه ګورئ. زۀ تاسو ته دا وايم چې د دوئ فرښتې په آسمان کښې هر وخت زما د آسمانى پلار په حضور کښې موجودې وى.

¹²ستاسو څۀ خيال دے؟ فرض کړئ چې د يو سړى سل ګډې دى. که په هغې کښې يوه بې لارې شى، ولې هغه به دا نورې يو کم سل د هغې يوې د لټولو دپاره د غرۀ په خوا کښې پرې نۀ ږدى؟

¹³او چې کله هغه دا بيا مومى نو زۀ تاسو ته دا وايم چې د هغې په موندلو به هغه د دې نورو يو کم سلو نه چې بې لارې شوې نهٔ دى، زيات خوشحاله شى.

¹⁴هم دغه شان ستاسو د آسمانى پلار دا رضا نۀ ده چې د دې ماشومانو نه دې يو هم هلاک شى.

¹⁵که چرې ستاسو يو ورور ستاسو خلاف څۀ ګناه وکړى نو لاړ شئ او هغه په پرده کښې په دې ملامته کړئ او که هغه تاسو ته غوږ کيږدى نو تاسو خپل ورور دوباره وموندلو.

¹⁶خو که هغه ستاسو خبره وانۀ ورى نو بيا يو يا دوه کسان نور د ځان سره ملګرى کړئ د دې دپاره چې هره خبره د دوؤ يا د دريو ګواهانو په وړاندې ثابته کړې شى.

¹⁷که هغه د هغوئ هم وانۀ ورى نو دا خبره جماعت ته وړاندې کړئ او که چرې هغه د جماعت خبره هم ونۀ منى نو بيا د هغۀ سره داسې سلوک وکړئ لکه چې د يو بې دينه، يا محصولچى سره کولې شى.

¹⁸”زۀ تاسو ته دا وايم، هر څۀ چې تاسو په زمکه منع کړئ هغه به په آسمان کښې هم منع شى او څۀ چې تاسو په زمکه روا کړئ هغه به په آسمان کښې هم روا شى.

¹⁹زۀ تاسو ته بيا دا وايم، که چرې په تاسو کښې دوه کسان په يوه خبره متفق شى هغوئ چې څۀ سوال وکړى نو زما آسمانى پلار به هغه ورکړى.

²⁰ځکه چې دوه يا درې تنه چې چرته هم زما په نوم يو ځائ شى نو زۀ به د دوئ په مينځ کښې يم.“

²¹بيا پطروس عيسىٰ ته راغلو او سوال يې وکړو، ”مالِکه، که زما ورور زما خلاف څۀ بد کوى نو زۀ به يې څو ځله معاف کوم؟ تر اووۀ ځلو پورې څۀ؟“

²²عيسىٰ جواب ورکړو، ”زۀ دا نۀ وايم چې اووۀ ځله، زۀ دا وايم چې اويا وارې اووۀ ځله،

²³نو په دې وجه د آسمان بادشاهى لکه د هغه بادشاه په شان ده چې يو ځلې يې د خپلو نوکرانو سره حساب شروع کړو،

²⁴نو په اول سر کښې يو سړے داسې پيښ شو چې د هغۀ قرضه په لکونو کښې وه،

²⁵خو د هغۀ سره هيڅ هم نۀ وُو. نو د هغۀ مالِک دا حکم وکړو چې هغه دې سره د ښځې، اولاد او هر څۀ مال حال چې لرى خرڅ کړې شى او قرض دې ترې پوره کړې شى.

²⁶سړے د خپل مالِک په ښپو پريوتو او وې وئيل چې ما ته صبر وکړه، زۀ به ستا ټول قرض خلاص کړم.

²⁷نو د هغهٔ د مالک په زړهٔ کښې هغهٔ ته رحم راغلو هغهٔ هغه آزاد کړو او قرض يې ورته وبخښلو.

²⁸خو هر کله چې دا نوکر بهر راووتو نو د خپلو ملګرو نوکرانو نه يو نوکر ورسره ملاو شو په چا چې د دۀ سل ديناره قرض وُو. هغه يې راونيوو، او په مرئ ورته غلې شو او ورته يې ووئيل چې زما قرض ما ته واپس کړه.

²⁹نو هغه ملګرے نوکر يې په ښپو پريوتو او دهٔ ته يې مِنت وکړو چې ما ته صبر وکړه، زۀ به ستا قرض تا ته واپس کړم.

³⁰خو هغۀ ورسره ونۀ منله او په قيدخانه کښې يې واچولو تر څو چې قرض واپس نهٔ کړى.

³¹نورو نوکرانو چې دا حال وليدلو نو ډير خفه شول. هغوئ خپل مالِک ته لاړل او ټوله قيصه يې ورته تيره کړه.

³²هغۀ دا نوکر راوبللو او ورته يې ووئيل چې ”اَے بد کاره، چې کله تا ما ته مِنت وکړو نو ما درته ټول قرض وبخښو.

³³ولې په تا کښې دومره سړيتوب نۀ وو چې په خپل ملګرى نوکر دې داسې رحم کړې وے لکه چې ما په تا وکړو؟“

³⁴د هغۀ مالِک ډير غصه شو او دے يې د قيد خانې مشر ته حواله کړو تر څو چې يې ټول قرض واپس کړې نۀ وى.

³⁵که چرې تاسو خپل ورور د زړۀ د اخلاصه معاف نۀ کړئ. نو زما آسمانى پلار به په تاسو کښې د هر يو سره هم داسې کوى.“