Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 21 Bible Online

متى 21 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 21

¹هغوئ يروشلم ته نزدې شول او کله چې دوئ د زيتونو په غر کښې د بيتِ فګې کلى ته ورسيدل نو عيسىٰ دوه مريدان د دې هداياتو سره وروليږل چې

²”دې مخامخ کلى ته ورشئ نو تاسو به يوه خره د خپلې کوچاڼې سره تړلى ومومئ. هغه پرانزئ او ما ته يې راولئ.

³که څوک درته څۀ وائى نو ورته ووايئ چې دا د مالِک په کار دى او هغه به يې تاسو سره سمدستى راپريږدى.“

⁴دا د هغې پېشګويۍ پوره کول دى چې په کښې وئيلى شوى دى چې

⁵”د صيون لور ته ووايئ چې ګوره، ستا بادشاه درروان دے، څوک چې حليم دے، په خرۀ سور، په کوچاڼې يعنې په کوچى باندې.“

⁶مريدان لاړل او هغه څۀ يې وکړل چې عيسىٰ ورته فرمائيلى وُو.

⁷خره او د هغې کوچاڼې يې راوستل، هغوئ خپلې جامې پرې واچولې او هغه پرې سور شو.

⁸ګڼو خلقو خپلې جامې د هغۀ په لاره کښې وغوړَولې او ځينې خلقو د ونو څانګې راماتې کړې او لاره يې ورته ښائسته کړه.

⁹او بيا کومه ډله چې ورنه وړاندې وروستو روانه وه هغوئ ټولو دا چغې وهلې، ”سلامتى دې وى د داؤد په زوئ. مبارک دے هغه څوک چې د مالِک خُدائ په نامه راځى. په آسمان کښې دې په هغۀ سلامتى وى.“

¹⁰کله چې عيسىٰ يروشلم ښار ته ورننوتو نو ټول ښار کښې بلوه جوړه شوه او تپوس يې وکړو چې ”دا څوک دے؟“

¹¹او ګڼې ورته جواب ورکړو چې ”د ګليل د ناصرت نه دا عيسىٰ پېغمبر دے.“

¹²عيسىٰ بيا د خُدائ کور ته ورننوتو او هغه ټول خلق چې د خُدائ په کور کښې يې سوداګرى کوله، وشړل او د صرافانو تختې او د کونترو د خرڅوُونکو کرسۍ يې نسکورې کړې،

¹³او ورته يې وفرمائيل چې ”صحيفې وائى چې زما کور به د دعا کور بللې شى، خو تاسو ترې د ډاکوانو آډه جوړوئ.“

¹⁴او د خُدائ په کور کښې ورته ړاندۀ او شل خلق راغلل او هغوئ يې روغ کړل.

¹⁵اِمامانو او د شرعې عالمانو چې دا حيرانوونکى معجزې وليدلې چې هغۀ وکړلې او د خُدائ په کور کښې چې د ماشومانو چغې واوريدې چې ”سلامتى دې وى د داؤد په زوئ،“ نو دوئ خفه وُو.

¹⁶نو هغۀ ته يې ووئيل چې ”دا ماشومان چې څۀ وائى، تۀ يې آورې؟“ عيسىٰ جواب ورکړو چې ”آو، زۀ يې آورم. ولې تاسو صحيفې نۀ دى لوستلى چې، ”د وړو او تى رودونکو خولهٔ دې ته جوړه کړه چې ستا ثنا ووائى.“

¹⁷بيا د دوئ نه رُخصت شو او د ښار نه بهر بيتِ عنياه ته لاړو او هلته يې شپه تيره کړه.

¹⁸بل سحر چې عيسىٰ ښار ته راتلو نو اوږې شو.

¹⁹د لارې په غاړه يې د اينځر يوه ونه وليده او هغې ته ورغلو خو د پاڼو نه غير يې په کښې هيڅ ونۀ موندل. هغۀ ونې ته وفرمائيل چې ”تۀ دې پس د دې تل تر تله شنډه يې.“ او ونه په هغه ټکى اوچه شوه.

²⁰مريدان په دې ننداره حيران شول. هغوئ تپوس وکړو چې ”دا لا څۀ چل دے؟ دا د اينځر ونه څنګه داسې سمدستى اوچه شوه؟“

²¹عيسىٰ ورته جواب ورکړو چې ”زۀ تاسو ته دا وايم که چرې ستاسو ايمان کامل وى او شک نۀ کوئ نو تاسو به هم هغه څۀ وکړئ کوم چې د اينځر د ونې سره وشول، خو لا د دې نه هم زيات. که تاسو دې غرۀ ته ووايئ چې د دې خپل ځايه اوچت شه او سمندر کښې وغورزيږه، نو څۀ چې تاسو وايئ هغه شان به وشى.

²²کومه دعا چې تاسو په ايمان وغواړئ نو هغه به ټوله قبوله شى.“

²³عيسىٰ د خُدائ کور ته ننوتو او کله چې يې تعليم ورکولو نو مشر اِمام او د قوم مشران ورته راغلل او دا سوال يې پرې وکړو چې ”تۀ دا کارونه په کوم اِختيار کوې او دا اِختيار تا ته چا درکړې دے؟“

²⁴عيسىٰ جواب ورکړو چې ”زۀ هم ستاسو نه يو تپوس کوم، تاسو يې جواب راکړئ نو زۀ به هم تاسو ته دا وښايم چې په کوم اِختيار زۀ دا کارونه کوم.

²⁵د يحيىٰ بپتسمه د آسمان د لورى وه او که د انسان نه؟“ په دې هغوئ د يو بل سره په بحث شول چې ”که مونږ دا ووايو چې د آسمان نه، نو هغه به راته ووائى چې بيا تاسو په هغهٔ ايمان ولې رانهٔ وړو؟

²⁶او که دا ووايو چې د انسانانو د لورى وه، نو هسې نه چې خلق مو ونيسى ځکه چې هغوئ ټول دا منى چې يحيىٰ نبى وو.“

²⁷نو هغوئ جواب ورکړو چې ”مونږ خبر نهٔ يو.“ عيسىٰ ورته وفرمائيل چې ”بيا به زهٔ هم دا درته ونهٔ وايم چې زهٔ په کوم اِختيار دا کارونه کوم.“

²⁸”خو تاسو په دې حقله څۀ خيال کوئ چې د يو سړى دوه زامن وُو. هغه اول مشر ته ورغلو او ورته يې ووئيل چې زويه، لاړ شه او نن د انګورو په باغ کښې کار وکړه.

²⁹هلک ورته جواب ورکړو چې پلاره، زۀ نۀ ځم، خو وروستو هغه پښيمانه شو او لاړو.

³⁰بيا پلار کشر زوئ له ورغلو او ورته يې هم هغه شان ووئيل. خو هغۀ جواب ورکړو چې زۀ به لاړ شم، خو هغه باغ ته لانۀړو.

³¹په دواړو کښې کوم يو د پلار په رضا کار وکړو؟“ هغوئ ووئيل چې ”مشر. “ بيا عيسىٰ ورته وفرمائيل، ”زۀ تاسو ته دا وايم چې محصولچيان او کنجرې به هم د خُدائ په بادشاهۍ کښې ستاسو نه مخکښې داخليږى.

³²ځکه چې کله چې يحيىٰ تاسو ته د سمې لارې د ښودلو دپاره راغلو نو تاسو پرې يقين ونۀ کړو، خو محصولچيانو او کنجرو پرې ايمان راوړو. خو سره د دې چې تاسو دا وليدل، تاسو پښيمانه نۀ شوئ او هغه مو ونۀ منلو.“

³³”يو بل مِثال واورئ، يو زميندار وو چې د انګورو باغ يې ولګولو، ګيرچاپيره يې ديوال ترې تاو کړو او په کښې يې د انګورو دپاره لنګرۍ ولګوله او د څوکيدارۍ دپاره يې په کښې يو برج جوړ کړو او بيا يې زميندارانو ته په اِجاره ورکړو او بل مُلک ته لاړو.

³⁴کله چې د ميوې موسم راغلو هغۀ يو نوکر اجاره دارو ته وروليږلو چې د هغوئ نه د هغهٔ د پېداوار برخه وصول کړى.

³⁵خو هغوئ د هغۀ نوکران ونيول، يو يې ووهلو، دويم يې مړ کړو او دريم يې سنګسار کړو.

³⁶بيا هغۀ نور نوکران وروليږل، دا ځل زيات کسان وُو او هغوئ ورسره هم هغه سلوک وکړو.

³⁷په آخر کښې يې خپل زوئ په دې خيال وروليږلو چې ګنى زما د زوئ خاطر خو به وکړى.

³⁸خو چې زميندارو د دۀ زوئ وليدو نو يو بل ته يې ووئيل چې هم دغه وارث دے، راځئ چې مړ يې کړُو او ميراث به يې زمونږ شى.

³⁹او هغه يې راونيوو د انګورو د باغ نه يې بهر وغورزولو او مړ يې کړو.

⁴⁰کله چې د انګورو د باغ مالِک راشى نو هغه به د دې زميندارو سره څۀ سلوک وکړى؟“

⁴¹هغوئ جواب ورکړو چې ”هغه به دا بدکارى په خراب مرګ ووژنى او باغ به نورو زميندارو له په اِجاره ورکړى، څوک چې به په موسم کښې د دۀ د ميوې برخه پوره پوره ورکوى.“

⁴²بيا عيسىٰ هغوئ ته وفرمائيل چې ”تاسو چرې په صحيفو کښې دا نۀ دى وئيلى چې، ”کوم کاڼې چې ګِلکارانو رد کړو، هم هغه د ګوټ سر کاڼې شو. دا د خُدائ له خوا وشو، او دا زمونږ په نظر کښې عجيبه ښکارى.“

⁴³ځکه زۀ تاسو ته وايم چې د خُدائ بادشاهى به تاسو نه واخيستې شى او هغه قوم ته به ورکړې شى څوک چې يې پوره ميوه ورکوى.

⁴⁴هر څوک چې د دې کاڼى سره تيندک وخورى هغه به ټوټې ټوټې شى، او که په چا دا راپريوزى نو هغه به ريز مريز کړى.“

⁴⁵کله چې مشرانو اِمامانو او فريسيانو دا مثالونه واوريدل نو هغوئ پوهه شول چې دا ټول مثالونه په هغوئ پورې دى.

⁴⁶هغوئ غوښتل چې دے ګرفتار کړى خو د خلقو نه يريدل ځکه چې هغوئ عيسىٰ نبى ګڼلو.