Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 22 Bible Online

متى 22 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 22

¹بيا عيسىٰ هغوئ ته په مثالونو کښې وفرمائيل،

²”د آسمان بادشاهى د هغه بادشاه په شان ده چې د خپل زوئ د وادۀ د روټۍ بندوبست يې کړې وو.

³خو کله چې هغۀ خپل نوکران رابلل شوو ميلمنو پسې وليږل نو هغوئ رانۀ غلل.

⁴هغۀ بيا نور نوکران ورپسې وليږل او ورته يې ووئيل چې رابلل شوؤ خلقو ته دا ووايئ چې دا روټۍ ما ستاسو دپاره کړې ده. ما خپل غوَيان او څاربۀ څاروى ستاسو دپاره حلال کړى دى، هر څۀ تيار دى، د وادۀ روټۍ ته راشئ.

⁵خو هغوئ يې هيڅ پرواه ونۀ کړه، يو خپل پټى ته لاړو او بل خپلې سوداګرئ پسې لاړو.

⁶او نورو د هغۀ نوکران ونيول، بې‌عزته يې کړل او وې وژل.

⁷بادشاه غصه شو، هغۀ د هغه قاتلانو د وژلو دپاره فوج وليږلو او د هغوئ ښار يې وسوزولو.

⁸بيا هغۀ خپلو نوکرانو ته ووئيل، د وادۀ روټۍ تياره ده خو کوم ميلمانۀ چې ما رابللى وُو هغوئ د دې عزت لائق نۀ وُو.

⁹لويو لارو او چوکونو ته لاړ شئ او هر څوک چې بيا مومئ د روټۍ دعوت ورکړئ.

¹⁰نوکران بازار ته ووتل او ښۀ او بد ټول يې راوبلل او دغه شان د ميلمنو نه هال ډک شو.

¹¹خو څۀ وخت چې بادشاه راغلو چې ميلمانۀ ووينى نو هغۀ وکتل چې يو سړى هم د وادۀ جامې اچولې نۀ وې.

¹²بادشاه ورته ووئيل چې زما ملګريه، تۀ د وادۀ د جامو نه بغير دلته څنګه راغلې؟ هغۀ سره هيڅ جواب نۀ وو.

¹³نو بادشاه خپلو خادمانو ته ووئيل چې د دۀ لاس او ښپې وتړئ او بهر په تيارۀ کښې يې وغورزوئ، هغه ځائ چې ژړا او د غاښونو چيچل به په کښې وى.

¹⁴ځکه چې رابلل شوى خو ډير دى، خو غوره شوى لږ دى.“

¹⁵بيا فريسيان لاړل او په خپلو کښې يې منصوبه جوړه کړه چې هغه څنګه په خپلو خبرو کښې راګير کړُو.

¹⁶هغوئ خپل ځينې مريدان د هيروديوس د طرفدارانو سره عيسىٰ ته وروليږل، هغوئ ورته ووئيل چې ”استاذه، مونږ خبر يُو چې تۀ يو رښتينې سړے يې او د هيچا طرفدارې نهٔ کوى، که هغه هر څوک هم وى، خو تهٔ د خُدائ د لارې تعليم په رښتيا سره ورکوى.

¹⁷مونږ ته په دې حقله خپله فيصله راکړه چې ولې مونږ ته دا روا دى چې د روم قيصر ته محصُول ورکړو او که نه؟“

¹⁸خو عيسىٰ د هغوئ په سازش پوهه وو او هغوئ ته يې وفرمائيل چې ”اَے مُنافقانو، تاسو ما ولې راګيروئ؟

¹⁹تاسو ما ته د محصُول سکه وښايئ.“ هغوئ د سپينو زرو يوه سکه ورته ورکړه.

²⁰عيسىٰ تپوس وکړو چې ”دا د چا تصوير دے او د چا نوم پرې ليکلې دے؟“

²¹هغوئ جواب ورکړو چې ”د قيصر.“ هغۀ دوئ ته وفرمائيل، ”څۀ چې د قيصر وى، هغه قيصر له او څۀ چې د خُدائ وى، هغه خُدائ نه ورکوئ.“

²²په دې جواب هغوئ حق حيران شول او هغه يې پريښودو او ترې روان شول.

²³هم په دغه ورځ ځينې صدوقيان څوک چې د قيامت نه منکر دى هغهٔ له راغلل او هغهٔ نه يې دا تپوس وکړو چې،

²⁴”استاذه، موسىٰ مونږ ته دا ښودلى دى چې که د چا ورور مړ شى او ښځه يې پاتې شى او بچى يې نۀ وى نو بل ورور دې هغه کُنډه وادۀ کړى او د هغۀ نسل دې پېدا کړى.

²⁵نو اوس اووهٔ وروڼه وُو، وړومبى وادهٔ وکړو او بې اولاده مړ شو. د هغۀ اولاد نۀ وو، نو د هغۀ ښځه د هغۀ ورور ته پاتې شوه.

²⁶دغه شان بيا دويم، دريم تر دې چې خبره تر اومه پورې ورسيده.

²⁷آخر هغه ښځه هم مړه شوه.

²⁸نو دا راته ووايه چې د قيامت په ورځ به دغه ښځه د چا وى، ځکه چې ورسره ټولو وادۀ کړې وو؟“

²⁹عيسىٰ جواب ورکړو چې ”تاسو په غلطه يئ ځکه چې نه خو تاسو په صحيفو پوهيږئ او نه د خُدائ په قدرت خبر يئ.

³⁰ځکه چې په قيامت کښې به ښځې او سړى يو بل سره وادۀ نۀ کوى. هغوئ به د آسمان د فرښتو په شان وى.

³¹خو د مړو د بيا راژوندى کيدو په حقله تاسو د خُدائ هغه قول نۀ دے لوستلې چې خُدائ په خپله فرمائيلى دى چې،

³²”زۀ د اِبراهيم خُدائ، د اِسحاق خُدائ او د يعقوب خُدائ يم.“ هغه د مړو خُدائ نۀ دے خو د ژوندو خُدائ دے.“

³³خلقو د هغۀ خبرې واوريدلې او د هغۀ په تعليم حيران شول.

³⁴فريسيان چې په دې خبر شول چې عيسىٰ د صدوقيانو خولې بندې کړى دى نو راغونډ شول.

³⁵د هغوئ يو عالم د آزميښت دپاره دا تپوس وکړو،

³⁶”استاذه، په شريعت کښې د ټولو نه لوئ حکم کوم يو دے؟“

³⁷هغۀ ورته جواب ورکړو چې، ”د مالِک خپل خُدائ سره په پوره زړۀ، په پوره ځان او په پوره عقل سره مينه ساتئ.

³⁸دا د ټولو نه لوئ او اول حکم دے.

³⁹او دويم حکم هم په دې شان دے چې، د خپل ګاونډى سره د خپل ځان په شان مينه ساتئ.

⁴⁰د شريعت او د نبيانو د تعليم ټول بنياد په دې دواړو حکمونو دے.“

⁴¹عيسىٰ د راجمع شوؤ فريسيانو نه تپوس وکړو چې

⁴²”تاسو د مسيح په حقله څۀ وايئ؟ هغه د چا زوئ دے؟“ هغوئ جواب ورکړو چې ”د داؤد زوئ دے.“

⁴³هغۀ ورته وفرمائيل چې ”داؤد بيا څنګه هغهٔ ته د روحُ القُدس په الهام کښې مالِک وائى؟

⁴⁴ځکه چې هغه وائى ”مالِک زما مالِک ته وفرمائيل چې زما ښى لاس ته کښينه، تر څو چې زۀ ستا دشمنان ستا د ښپو لاندې نهٔ کړم.“

⁴⁵که چرې داؤد ورته مالِک وائى نو بيا هغه د داؤد زوئ څنګه کيدې شى؟“

⁴⁶يو کس هم د هغۀ په جواب څۀ ونۀ وئيل او د دې ورځې نه پس هيچا هم د هغۀ نه د تپوس کولو همت ونۀ کړو.