Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 24 Bible Online

متى 24 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 24

¹عيسىٰ د خُدائ د کور نه په وتو وو چې مريدان يې ورنزدې شُو او د خُدائ د کور عمارت يې ورته په ګوته کړو.

²هغۀ ورته وفرمائيل چې ”دې ټولو آبادو ته وګورئ، زۀ تاسو ته دا وايم چې دلته به يو کاڼے هم د بل دپاسه پاتې نۀ شى او ټول به ونړولے شى.“

³څۀ وخت چې عيسىٰ د زيتونو په غرهٔ ناست وو نو مريدان يې ورغلل چې د هغۀ سره په پرده کښې خبرې وکړى. هغوئ ووئيل، ”مونږ ته دا وښايه چې دا هر څۀ به کله وشى او ستا د راتلو او د قيامت د ورځې نښه به څهٔ وى؟“

⁴عيسىٰ جواب ورکړو، ”پام کوئ چې څوک مو بې لارې نۀ کړى.

⁵ځکه چې ډير به زما په نوم راشى او دعوىٰ به کوى چې زۀ مسيح يم، او ډير خلق به بې لارې کړى.

⁶داسې وخت به راشى چې تاسو به په خپل خواو شا کښې د جنګونو چغې او سورې او د جنګونو خبر به اورئ، خو ګورئ تاسو مهٔ وار خطا کيږئ ځکه چې داسې څيزونه به ضرور پيښيږى خو آخر وخت به لا نۀ وى راغلے.

⁷قومونه به د قومونو سره په جنګ وى، بادشاهۍ به د بادشاهۍ سره، په ډيرو ځايونو کښې به زلزلې او قحطونه راځى ولې دا به د لنګون د دردونو شروع وى.

⁸خو دا ټولې خبرې به لکه د لنګون د دړدونو د شروع کيدو په شان وى.

⁹تاسو به بيا د تنګسيا او د مرګ دپاره حواله شئ او ټول قومونه به زما د نوم په سبب تاسو سره کينه کوى.

¹⁰په دغه وخت کښې به ډير تيندک وخورى او د يو بل په سر به جاسوسى کوى او د يو بل سره به کينه کوى.

¹¹ډير دروغژن نبيان به راپورته شى او ډير خلق به بې لارې کړى.

¹²او چې بې شرعې کارونه زيات شى نو د خلقو به د يو بل سره مينه ختمه شى.

¹³خو هغه څوک چې تر آخره قائم پاتې شى هغه به بچ شى.

¹⁴او په ټوله دُنيا کښې به د بادشاهۍ زيرے خور شى او د ټولو قومونو دپاره به ګواهى شى او بيا به قيامت وى.

¹⁵يوه ورځ راتلونکې ده هر کله چې تاسو د دانيال د پېشګويۍ په مطابق په مقدس مقام کښې هغه ناپاکه بُت چې تباهى راولى ولاړ ووينئ، لوستونکې دې پرې پوهه شى.

¹⁶نو هغه څوک چې په يهوديه کښې دى غرونو ته دې وتښتى.

¹⁷که څوک د چت دپاسه وى هغه دې د سامان اوچتولو دپاره ښکته نهٔ راکوزيږى.

¹⁸او څوک چې په پټو کښې وى هغه دې د خپلې چوغې راخستلو دپاره نهٔ واپس کيږى.

¹⁹اَفسوس دے په هغه ښځو چې په دغه ورځو کښې اُميدوارې وى او په هغوئ چې بچو ته سينه ورکوى.

²⁰دعا کوئ چې ستاسو تيښته نۀ خو په ژمى کښې او نۀ د سبت په ورځ راشى.

²¹ځکه چې هغه به ډيرې د بد حالئ ورځې وى. داسې وخت د دُنيا د شروع نه تر اوسه لا نۀ دے راغلے او نۀ به بيا چرته راشى.

²²که هغه د تکليف ورځې لنډې کړې شوې نۀ وې نو هيڅ يو بشر به هم بچ شوے نۀ وے، خو د خُدائ د غوره شوو د خاطره به هغه ورځې لنډې کړې شى.

²³او که بيا تاسو ته په دغه وخت کښې څوک دا ووائى چې وګورئ مسيح دلته دے يا هلته دے، نو باور پرې مه کوئ.

²⁴دروغژن مسيحان او دروغژن نبيان به راښکاره شى او لوئې معجزئې او نښې به ښکاره کوى، او که ممکن وى نو غوره شوى خلق به بې لارې کړى.

²⁵ګورئ، ما تاسو د کيدو نه مخکښې خبردار کړئ.

²⁶که هغوئ تاسو ته ووائى چې هغه هلته په بيابان کښې دے نو هغهٔ پسې بهر مه ځئ، او که هغوئ ووائى چې هغه دننه په کوټه کښې دے نو باور پرې مه کوئ.

²⁷لکه څنګه چې بريښنا د مشرق نه تر مغرب پورې رسى دغه شان به د اِبن آدم راتلل وى.

²⁸چرته چې مرداره وى هلته به ټپوسان راټوليږى.

²⁹او هر کله چې د دغه ورځو تنګسيا تيره شى نو ”سمدستى به نمر تور شى او د سپوږمئ رڼا به ورکه شى، ستورى به د آسمان نه راپريوزى او آسمانى طاقتونه به ولړزولے شى.“

³⁰بيا به په آسمان کښې د اِبن آدم د راتلو نښه ښکاره شى، د دُنيا ټول قومونه به ژړا انګولا کوى او هغوئ به اِبن آدم ووينى چې د آسمان په وريځو کښې به د قدرت او د ډيرې لويئ سره راځى.

³¹او هغه به خپلې فرښتې د بِيګل په لوئ آواز سره راوليږى او هغوئ به د څلورو طرفونو نه، يعنې د آسمان د يو سر نه تر بله سره، غوره شوى خلق راټول کړى.

³²د اينځر د ونې نه سبق واخلئ. هر کله چې د هغې نازکې څانګې غوټئ ونيسى او پاڼې وکړى نو تاسو پوهه شئ چې اوړے په راتلو دے.

³³هم دغه شان چې تاسو دا ټولې نښې ووينئ نو تاسو پوهه شئ چې هغه نزدې دے او په دروازه کښې ولاړ دے.

³⁴زۀ تاسو ته دا وايم چې دا موجوده پيړئ به تر هغې ختمه نۀ شى تر څو چې دا ټولې خبرې ونۀ شى.

³⁵زمکه او آسمان به فنا شى خو زما کلام به هيچرې فنا نۀ شى.

³⁶خو د هغې ورځې او ساعت هيچا ته پته نهٔ شته، نۀ خو د آسمان فرښتو ته پته شته او نۀ زوئ ته، خو يو پلار پرې خبر دے.

³⁷لکه څنګه چې د نوح په ورځو کښې وشول نو دغه شان به د اِبن آدم په راتلو هم وشى.

³⁸په هغه ورځو کښې چې د سيلاب د راتلو نه اول وُو هغوئ خوړل، څښل، وادونه يې کول او وادونه يې ورکول، تر هغې ورځې پورې چې نوح په کشتئ کښې ننوتلو.

³⁹او دوئ تر هغې هيڅ خبر نۀ وُو تر څو چې سيلاب رانۀ غلو او دوئ يې لاهو نۀ کړل. دغه شان به د اِبن آدم په راتلو هم وى.

⁴⁰نو هغه وخت به دوه کسان په پټى کښې وى، يو به بوتلے شى او بل به پريښودلے شى.

⁴¹دوه ښځې به ميچن کوى، يوه به بوتلے شى او بله به پريښودلے شى.

⁴²نو بيا تاسو بيدار اوسئ، ځکه چې تاسو په دې نهٔ يئ خبر چې مالِک به په کومه ورځ راځى.

⁴³خو ياد ساتۍ، که د کور مالِک خبر وې چې غل به د شپې په کوم وخت کښې راځى نو هغه به بيدار وې او خپل کور به يې کنډر کيدو ته پريښې نۀ وو.

⁴⁴نو بيا تاسو هم تيار اوسۍ ځکه چې اِبن آدم به په داسې وخت کښې راځى چې ستاسو به په خيال خاطر کښې هم نۀ وى.

⁴⁵نو بيا وفادار او خيال ساتونکے نوکر څوک دے؟ هغه څوک چا ته چې مالِک د کور اختيار ورکړې وى چې د کور د نورو نوکرانو خيال ساتى او هغوئ له مناسب خوراک ورکوى.

⁴⁶بختور دے هغه نوکر چې د مالِک د راتلو په وخت په خپل کار آخته وى.

⁴⁷زۀ تاسو ته دا وايم چې مالِک به دهٔ ته د خپل ټول مال واک اختيار ورکړى.

⁴⁸خو که هغه بد نوکر د خپل ځان سره داسې ووائى چې، بويه چې زما مالِک راځى،

⁴⁹او بيا د نورو نوکرانو په وهلو لاس پورې کړى او په خوړولو او څښلو آخته وى او په نشه کښې وى،

⁵⁰نو مالِک به يې په داسې ورځ راشى چې د دهٔ په خيال خاطر کښې به نهٔ وى او په داسې وخت به راشى چې هغه به خبر هم نۀ وى،

⁵¹نو هغه به يې په وهلو تک شين کړى او دغه شان به يې په مُنافقانو کښې شامل کړى. چرته چې به ژړا او د غاښُونو چيچل وى.