Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 26 Bible Online

متى 26 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 26

¹کله چې عيسىٰ خپلې خبرې خلاصې کړې نو خپلو مريدانو ته يې وفرمائيل،

²”تاسو خبر يئ چې دوه ورځې پس به د فسح اختر وى، او اِبن آدم به په سولۍ کولو ته وسپارلے شى.“

³بيا مشران اِمامان او د قوم مشران د مشر اِمام کائفس په محل کښې جرګه شول.

⁴او هلته هغوئ دا سازش کولو چې عيسىٰ په پټه ونيسُو او مړ يې کړُو.

⁵خو هغوئ ووئيل چې ”دا دې د اختر په ورځ نۀ وى، ګنى په خلقو کښې به بلوا جوړه شى.“

⁶کله چې عيسىٰ د شمعون جذامى په کور کښې په بيتِ عنياه کښې وو،

⁷يوه ښځه راغله چې د مرمرو په عطردان کښې ورسره قيمتى خوشبويه عطر وُو، او څنګه چې هغه خوراک ته کښيناستو هغې ورله په سر عطر واچول.

⁸مريدانو چې دا وليدل نو خفه شول. هغوئ ووئيل، ”دا دې ولې ضايع کړل؟

⁹دا خو به په ډيرو پيسو خرڅ شوې وے او پيسې به يې د چا غريبانانو په کار راغلې وے.“

¹⁰عيسىٰ په دې خبر وو او هغوئ ته يې وفرمائيل چې ”تاسو دا ښځه ولې تنګوئ؟ هغې ما سره ډير ښۀ کړى دى.

¹¹ځکه چې غريبانان خو به تل تاسو سره وى خو زۀ به درسره تل نهٔ يم.

¹²هغې چې دا عطر زما په بدن واچول نو زۀ يې د ښخولو دپاره تيار کړم.

¹³زۀ تاسو ته دا وايم چې هر چرته چې په دُنيا کښې دا زيرے خوريږى نو څۀ چې هغې وکړل نو دا به هم په دې ياديږى.“

¹⁴نو بيا يهوداه اسکريوتى چې په هغه دولسو مريدانو کښې يو وو، مشرانو اِمامانو له لاړو.

¹⁵او ورته يې ووئيل، ”که زۀ په عيسىٰ جاسوسى وکړم نو تاسو به ما ته څۀ راکړئ؟“ نو هغوئ ورته ديرش د سپينو زرو سيکې ورکړې.

¹⁶د هغه وخت نه پس هغه د مخبرئ د موقعې په تلاش کښې وو.

¹⁷د پتيرې روټۍ د اختر په اوله ورځ عيسىٰ له مريدان راغلل او وې وئيل چې ”ستا کوم ځائ خوښ دے چې مونږ په کښې تا له د فسح خوراک تيار کړُو؟“

¹⁸هغۀ ورته جواب ورکړو چې ”په ښار کښې فلانى سړى ته ورشئ او ورته ووايئ چې استاذ وائى چې زما مقرر وخت رانزدې دے، زۀ به د مريدانو سره ستا په کور کښې د فسح اختر کوم.“

¹⁹مريدانو د عيسىٰ د وينا په مطابق کار وکړو او هلته يې د فسح روټۍ تياره کړه.

²⁰کله چې ماښام شو عيسىٰ هغه دولسو مريدانو سره کښيناستو.

²¹او د روټۍ په وخت هغۀ ورته وفرمائيل، ”زۀ درته دا وايم چې په تاسو کښې به يو زما جاسوسى کوى.“

²²هغوئ په ډيرې پرېشانۍ سره يو يو ورته ووئيل، ”مالکه رښتيا زۀ خو به نۀ يم؟“

²³هغۀ جواب ورکړو، ”چا چې زما سره په دې تالى کښې لاس ښکته کړو هغه به په ما مُخبرى کوى.

²⁴د اِبن آدم په حق کښې چې په صحيفو کښې څۀ راغلى دى هغه به په هغه لاره ځى، خو اَفسوس په هغه سړى دے چې په اِبن آدم جاسوسى کوى. که هغه سړے پېدا شوے نۀ وے نو د هغۀ په حق کښې به دا ډيره ښۀ وه.“

²⁵بيا يهوداه، څوک چې جاسوس وو ورته ووئيل، ”مالکه رښتيا زۀ خو به نۀ يم؟“ عيسىٰ جواب ورکړو چې ”دا ستا وينا ده.“

²⁶د خوراک په وخت عيسىٰ يوه روټۍ راواخسته، شُکر يې پرې وکړو او ما ته يې کړه. په مريدانو يې وويشله او وې وفرمائيل، ”دا واخلئ، وې خورئ، دا زما بدن دے.“

²⁷بيا هغهٔ يوه پيالۍ راواخسته، د خُدائ شُکر يې پرې وويستو او په دې وينا سره يې هغوئ ته ورکړه چې ”د دې نه ټول وڅښئ.

²⁸دا زما وينه ده چې د خُدائ او د انسانانو تر مينځ د لوظ نښه ده چې د ډيرو خلقو د ګناهونو د معافۍ دپاره توئيږى.

²⁹زۀ تاسو ته دا وايم چې د انګورو رس به زۀ بيا تر هغې ورځې پورې ونۀ څښم ترڅو چې زۀ يې د خپل پلار په بادشاهۍ کښې تاسو سره تازه ونۀ څښم.“

³⁰د حمد وئيلو نه پس دوئ د زيتونو غرۀ ته لاړل.

³¹بيا عيسىٰ دوئ ته وفرمائيل چې ”تاسو ټول به نن شپه زما په وجه تيندک وخورئ، ځکه چې دا ليکلے شوى دى چې، ” زهٔ به شپون ووهم، او ګډې به يې خورې ورې شى.“

³²خو هر کله چې زۀ بيا پاڅولے شم نو زۀ به ستاسو نه وړاندې ګليل ته لاړ شم.“

³³پطروس جواب ورکړو، ”ستا په وجه که بل هر يو هم تيندک وخورى، خو زۀ به هيچرې تيندک ونۀ خورم.“

³⁴عيسىٰ هغهٔ ته وفرمائيل چې ”زۀ تا ته وايم چې تهٔ به نن شپه د چرګ د بانګ نه وړاندې درې ځله زما نه اِنکارى شې.“

³⁵پطروس ورته ووئيل، ”که زۀ تا سره مړ هم شم خو ستا نه به هيچرې اِنکارى نۀ شم.“ او ټولو مريدانو هم داسې اِقرار وکړو.

³⁶نو بيا عيسىٰ سره د مريدانو ګيتسمنى نومې ځائ ته لاړو او هلته يې هغوئ ته وفرمائيل چې ”تر څو چې زۀ دعا کوم تاسو دلته کښينئ.“

³⁷هغۀ پطروس او د زبدى زامن د ځان سره کړل، نو ډير غمژن شو او پرېشانې پرې راغله.

³⁸او هغوئ ته يې وفرمائيل چې ”زما زړۀ د غمه چوى، دلته ايسار شئ او ما سره بيدار اوسئ.“

³⁹هغه يو څو قدمه لاړو، پړ مخې پريوتو او دا دعا يې وکړه چې ”اے زما پلاره، که کيدے شى نو دا د تکليف پياله زما نه اخوا کړه، خو داسې نه لکه چې زهٔ يې غواړم خو داسې لکه چې ستا رضا وى.“

⁴⁰بيا دے مريدانو له راغلو نو هغوئ يې اودۀ وموندل نو هغۀ پطروس ته وفرمائيل، ”ولې تاسو ما سره يوه ګينټه قدرې هم بيدار نۀ شوئ پاتې کيدے؟

⁴¹بيدار شئ، او دُعا وکړئ چې د ازميښت په وخت ناکامه نۀ شئ. ځکه چې روح خو تيار دے خو بدن کمزورے دے.“

⁴²هغه په دويم ځل لاړو او دعا يې وغوښته چې ”اے زما پلاره، که چرې دا د تکليف پياله زما د څښلو نه بغير اخوا کيدے نهٔ شى، نو ستا رضا دې وشى.“

⁴³چې يو ځل بيا هغه واپس راغلو نو هغوئ يې اودۀ وموندل ځکه چې د هغوئ سترګې درنې شوې وې

⁴⁴بيا هغۀ هغوئ پريښودل او لاړو او په دريم ځل يې دعا وغوښتله او هغه مخکښنئ خبرې يې بيا وکړلې.

⁴⁵بيا هغه مريدانو له راغلو او ورته يې وفرمائيل چې ”ولې تاسو لا هغه شان اودۀ يئ، هغه شان لا آرام کوئ؟ خو وخت راغلو چې اِبن آدم به د ګناه ګارانو لاسونو ته حواله شى.

⁴⁶پاڅئ، ځئ چې ځو. زما مخبر نزدې راغلے دے.“

⁴⁷عيسىٰ چې لا خبرې کولې نو سمدستى يهوداه چې په دولسو مريدانو کښې يو وو، هغه او ډير خلق چې تُورې او کوتکې ورسره وې را ښکاره شول هغوئ مشرانو اِمامانو، د شرعې عالمانو او اولسى مشرانو راليږلى وُو.

⁴⁸جاسوس هغوئ ته دا نښه ښولې وه، ”څوک چې زۀ ښکل کړم هم هغه دے، وې نيسئ.“

⁴⁹نو هغه سمدستى وروړاندې شو، وې وئيل چې ”استاذه سلام.“ او ښکل يې کړو.

⁵⁰عيسىٰ ورته وفرمائيل، ”ملګريه، تهٔ چې څۀ کول غواړې کوه.“ بيا هغوئ راوړاندې شول، عيسىٰ يې راټينګ کړو او وې نيولو.

⁵¹په هغه وخت کښې د عيسىٰ په ملګرو کښې يو تُورې ته لاس کړو او را وې ويستله او د مشر اِمام په غلام يې ګزار وکړو او د هغۀ غوږ يې پرې کړو.

⁵²خو عيسىٰ هغۀ ته وفرمائيل چې ”خپله تُوره په تيکى کښې کيږده. څوک چې تُوره چلوى په تُوره مرى.

⁵³ولې تهٔ په دې نهٔ پوهيږې چې زهٔ د خپل پلار نه مدد وغواړم او هغه به په دې ساعت زما د مدد دپاره د فرښتو د دولسو لښکرو نه زيات راوليږى؟

⁵⁴نو بيا د صحيفو دا وينا به څنګه تر سره کيږى چې په کښې وئيلى شوى دى چې دا به ضرور کيږى؟“

⁵⁵هم په دغه وخت عيسىٰ هغه خلقو ته وفرمائيل چې ”ولې تاسو ما ډاکو ګڼئ چې د تُورو او کوتکو سره زما په نيولو پسې راغلى يئ څهٔ؟ زهٔ هره ورځ تاسو سره د خُدائ په کور کښې وم او تعليم مې درکولو خو تاسو ما ته لاس نهٔ راوړلو.

⁵⁶خو دا هر څۀ هم ځکه وشول چې د نبيانو صحيفې پوره شى.“ نو بيا ټولو مريدانو هغه يواځې پريښودو او ترې وتښتيدل.

⁵⁷عيسىٰ نيولے تړلے د مشر اِمام کائفس کور ته بوتلے شو چرته چې د شرعې عالمان او مشران راټول وُو.

⁵⁸پطروس ورپسې په څهٔ فاصله کښې وروستو روان وو، نو کله چې د مشر اِمام د کور صحن ته ورسيدو، نو نېغ ورغلو او هلته هغه د سپاهيانو سره کښيناستو چې د دې هر څۀ انجام ووينى.

⁵⁹مشرانو اِمامانو او ټولې جرګې دا کوشش وکړو چې د عيسىٰ په خلاف داسې څۀ ګواهى پېدا کړى چې د مرګ حُکم پرې وکړى

⁶⁰خو داسې ګواهى يې پېدا نۀ کړې شوه. سره د دې چې ډير کسان د دروغو ګواهۍ دپاره راوړاندې شوې وُو. آخر دوؤ سړو دا ګواهى وکړه چې

⁶¹”دۀ فرمائيلى وُو چې زۀ د خُدائ کور نړولے شم او په دريو ورځو کښې يې بيا آبادولے شم.“

⁶²په دې مشر اِمام پاڅيدو او عيسىٰ ته يې ووئيل چې ”ولې تا سره جواب نِشته؟ دا اِلزامُونه د څهٔ دى چې هغوئ ستا خلاف ګواهى ورکوى؟“

⁶³خو عيسىٰ چپ پاتې شو. نو بيا مشر اِمام ووئيل چې ”زۀ د ژوندى خُدائ قَسم درکوم چې ووايه، تۀ په رښتيا مسيح، د خُدائ زوئ يې که نه؟“

⁶⁴عيسىٰ جواب ورکړو چې ”دا ستا وينا ده، خو زۀ تاسو ته دا وايم چې د نن نه پس به تاسو اِبن آدم د خُدائ ښى لاس ته ناست او د آسمان په وريځو کښې په راتلو ووينئ.“

⁶⁵په دې وينا مشر اِمام خپله چوغه وشلوله او وې وئيل چې ”دے خو کفر وائى. د دې ګستاخۍ نه پس هم د نورو ګواهانو حاجت شته څۀ؟ تاسو په خپله دا کفر واوريدو.

⁶⁶ستاسو فېصله څهٔ ده؟“ هغوئ جواب ورکړو چې ”دے مجرم دے او د قتلولو جوګه دے.“

⁶⁷بيا هغوئ د هغۀ په مخ وتوکل او په سوکونو يې ووهلو او ځېنو په څپيړو ووهلو،

⁶⁸او وئيل يې، ”اَے مسيح، که تۀ په رښتيا نبى يې نو دا راته ووايه چې چا ووهلې.“

⁶⁹نو په دې دوران کښې پطروس بهر په صحن کښې ناست وو چې يوه وينځه ورغله او ورته يې ووئيل، ”تۀ خو هم د عيسىٰ ګليلى سره وې.“

⁷⁰خو پطروس د ټولو په مخکښې منکر شو او وې وئيل چې ”زهٔ نۀ پوهيږم، چې دا تاسو څۀ وايئ؟“

⁷¹بيا هغه د ډيوډئ په لور روان شو او هلته يوې بلې وينځې چې هغه وليدو نو موجودو خلقو ته يې ووئيل چې ”دا سړے هم د عيسىٰ ناصرى سره وو.“

⁷²يو ځل بيا هغه منکر شو او په قسمونو شو چې ”زۀ دا سړے نۀ پيژنم.“

⁷³لږه شيبه وروستو د ولاړو کسانو نه يو څو کسان راغلل او پطروس ته يې ووئيل چې ”بې شکه تۀ د هغوئ نه يو يې ځکه چې ستا د لهجې نه دا پته لګيږى.“

⁷⁴په دې هغه په بدو ردو سر شو او قسمونه يې وخوړل چې ”زۀ دا سړے نۀ پيژنم.“ په دغه وخت کښې چرګ بانګ ووئيلو.

⁷⁵او پطروس ته د عيسىٰ هغه خبره راياده شوه چې فرمائيلى يې وُو چې ”د چرګ د بانګ نه مخکښې به تۀ زما نه درې ځله اِنکارى شې.“ هغه بهر ووتو او په چغو چغو يې وژړل.