Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 5 Bible Online

متى 5 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 5

¹کله چې عيسىٰ ګڼ خلق وليدل نو غرۀ ته وختلو او هلته کښيناستو. او کله چې د هغۀ مريدان ورته را ټول شول،

²نو هغۀ ورته داسې تعليم شروع کړو،

³”بختور دى هغوئ چې د روح غريبان دى ځکه چې د آسمان بادشاهى د هغوئ ده.

⁴بختور دى هغوئ چې غمژن دى، هغوئ به تسلى ومومى.

⁵بختور دى هغوئ چې حليمان دى ځکه چې دوئ به د زمکې وارثان شى.

⁶بختور دى هغوئ چې د صداقت اوږى تږى دى، دوئ به ماړۀ کړې شى.

⁷بختور دى هغوئ چې رحم کوى، په هغوئ به رحم وکړې شى.

⁸بختور دى هغوئ چې زړونه يې پاک دى، هغوئ به د خُدائ ديدن وکړى.

⁹بختور دى د اَمن راوستونکى، خُدائ به هغوئ ته خپل زامن ووائى.

¹⁰بختور دى هغوئ چې د خُدائ د رضا پوره کولو دپاره پرې ظلم کيږى، د آسمان بادشاهى د هغوئ ده.

¹¹تاسو بختور يئ کله چې خلق درته سپکې سپورې وائى، او تکليف درکوى او زما له وجې خلق ستاسو په حقله هر قِسم دروغژنې بدې خبرې کوى.

¹²دا هر څۀ تاسو په خوشحالۍ او روڼ تندى وزغمئ ځکه چې په آسمان کښې ستاسو دپاره لوئ اَجر دے، ځکه چې ستاسو نه وړاندې هم دغه رنګ دوئ نبيان وزورول.

¹³تاسو د دُنيا دپاره مالګه يئ. که مالګه بې خونده شى، نو بيا به څنګه مالګينه شى؟ دا بيا د هيڅ څيز دپاره په کار نهٔ راځى او بهر وغورزولې شى او د پښو لاندې کولو جوګه شى.

¹⁴تاسو د ټولې دُنيا دپاره رڼا يئ. کوم ښار چې په غرۀ آباد وى هغه پټيدې نۀ شى.

¹⁵چې ډيوه بله شى نو څوک پرې لوښې نهٔ ږدى، بلکې د ډيوټ دپاسه کيښودلې شى چرته چې د کور ټولو خلقو ته رڼا ورکوى.

¹⁶او تاسو هم دغه رنګ د خلقو د وړاندې رڼا خوره کړئ د دې دپاره چې هر کله هغوئ ستاسو ښۀ کارونه ووينى نو هغوئ به ستاسو د آسمانى پلار، لوئى بيان کړى.

¹⁷دا خيال مه کوئ چې ګنې زۀ د دې دپاره راغلې يم چې شريعت او د نبيانو کتابونه منسوخ کړم. زۀ د هغوئ منسوخ کولو ته نۀ يم راغلې بلکې پوره کولو ته راغلې يم.

¹⁸زۀ تاسو ته دا وايم تر څو پورې چې آسمان او زمکه ختم شوى نۀ وى نو د شريعت يو حرف يا د حرف نه يو زبر قدرې به ختم نۀ شى، تر څو چې دا هر څۀ سرته رسيدلى نهٔ وى.

¹⁹نو که څوک ورنه د شريعت يوه ذره شان هم مات کړى او نورو خلقو ته د داسې کولو تعليم ورکړى نو د آسمان په بادشاهۍ کښې به د دوئ ځائ د ټولو نه لاندې وى. خو هغه څوک چې په شريعت عمل وکړى او نورو ته يې تعليم هم ورکوى، هغه به د آسمان په بادشاهۍ کښې لوئى بيامومى.

²⁰زۀ تاسو ته دا وايم، تر څو چې تاسو په صداقت کولو کښې د فريسيانو او د شرعې د عالمانو نه زيات نۀ يئ نو تاسو بيا هيڅ کله هم د آسمان په بادشاهۍ کښې داخليدې نۀ شئ.

²¹تاسو اوريدلى دى چې زمونږ پلار نيکهٔ ته وئيلى شوى وُو چې، ”قتل مه کوئ. هغه څوک چې قتل وکړى هغۀ ته به ضرور په عدالت کښې سزا ورکولې شى.“

²²خو زۀ تاسو ته دا وايم چې هر څوک چې يو ورور ته غصه هم وکړى، هغۀ ته به په عدالت کښې ضرور سزا ورکړې شى. او که هغه ورته کم عقل ووائى نو هغه به ضرور عدالت ته جواب ورکوى، او که چرې ورته ليونې ووائى نو هغهٔ ته به د دوزخ د اور خطره وى.

²³که چرې تاسو د قربانۍ ځائ ته کوم څيز راوړئ او په دې وخت کښې درته راياد شى چې ستا ورور په څۀ خبره درنه خفه دے، نو خپله قربانى په هغه ځائ پريږده،

²⁴لاړ شه، اول خپل ورور رضا کړه او بيا راشه او خپل نذر وړاندې کړه.

²⁵که د چا سره ستا مقدمه وى نو زر ورسره روغه جوړه وکړه، کله چې ورسره عدالت ته په لار روان يې. هسې نه چې هغه دې قاضى ته پېش کړى او قاضى سپاهى ته، او تۀ قيد شې.

²⁶زۀ تاسو ته دا وايم چې تاسو به تر هغې آزاد نۀ شئ تر څو چې مو خپله جرمانه پيسه پيسه ادا کړې نۀ وى.

²⁷تاسو اوريدلى وُو چې هغوئ ته وئيلى شوى وُو چې، ”زنا مه کوئ.“

²⁸خو زۀ تاسو ته دا وايم چې که يو سړے يوې ښځې ته په بد نيت سره وګورى نو هغۀ په خپل زړۀ کښې د هغې سره زنا کړې ده.

²⁹که چرې ستا ښئ سترګه تا ګناه ته ولمسوى نو وې باسه او وې وغورزوه. ستا دپاره به دا ښه وى چې د خپل وجود يو اندام بائيلې، نه چې ستا ټول وجود دوزخ ته وغورزولې شى.

³⁰او که چرې ستا ښې لاس د ګناه سبب شى نو پرې يې کړه او وې غورزوه. ستا دپاره دا بهتره ده چې د خپل وجود يو اندام بائيلې، نه دا چې ستا ټول وجود دوزخ ته لاړ شى.

³¹هغوئ ته وئيلى شوى وُو، کوم سړے چې خپله ښځه طلاقه کړى نو ضرور دې هغې ته طلاق نامه ورکړى.

³²خو زۀ درته دا وايم چې کوم سړے چې د زناکارئ د جرم نه په بله څۀ وجه خپله ښځه طلاقه کړى نو په هغې باندې زنا کوى، او هر څوک چې طلاقې شوې ښځې سره وادۀ وکړى هغه زنا کوى.

³³بيا به تاسو دا اوريدلى وى چې زمونږ پلار نيکه ته وئيلى شوى وُو چې، ”خپل قسم مه ماتوئ خو خپل قسم د مالِک خُدائ دپاره ضرور پوره کوئ.“

³⁴خو زۀ تاسو ته دا وايم چې هيڅکله هم قسم مهٔ خورئ، نه په آسمان، ځکه چې دا د خُدائ تخت دے،

³⁵او نه په زمکه ځکه چې دا د هغۀ د پښو چوکئ ده، او نه په يروشلم ځکه چې دا د لوئ بادشاه ښار دے،

³⁶او نه په خپل سر ځکه چې تۀ د دې يو ويښتۀ هم په خپله مرضئ نه سپينولې او نه تورولې شې.

³⁷تاسو يواځې د آو په ځائ آو، او د نه په ځائ نه جواب ورکوئ. د دې نه زيات چى دے هغه د اِبليس کار دے.

³⁸تاسو خبر يئ چې دا وئيلى شوى وُو چې، ”د سترګې په بدل کښې سترګه او د غاښ په بدل کښې غاښ.“

³⁹خو زۀ تاسو ته دا وايم چې د هغه سړى خلاف مه ودريږئ څوک چې درسره بد کوى. که څوک درله په ښى مخ څپيړه درکړى نو ګس مخ هم ورواړوه.

⁴⁰که چرې يو سړے ستا په قميص دعوىٰ وکړى نو تۀ خپل کوټ هم ورله ورکړه.

⁴¹که چرې يو اختيار لرونکې تا يو ميل په بيګار بوځى نو تۀ ورسره دوه ميله لاړ شه.

⁴²چې څوک درنه څۀ وغواړى هغه ورکړه او د داسې سړى نه مخ مه اړوه څوک چې درنه قرض غواړى.

⁴³تاسو خبر يئ چې وئيلې شوى وُو چې، ”د خپل ګاونډى سره مينه ساتئ او د خپل دشمن نه کرکه.“

⁴⁴خو زۀ درته دا وايم چې د خپلو دشمنانو سره مينه کوئ، او څوک چې په تاسو ظلم کوى د هغوئ دپاره دعا کوئ،

⁴⁵چې په دې تاسو د خپل آسمانى پلار زامن شئ، څوک چې په بدو او په ښو يو شان نمر راخيژوى او په نيکو او بدو خلقو يو شان باران وروى.

⁴⁶که تاسو صرف د هغوئ سره مينه کوئ څوک چې تاسو سره مينه کوى نو بيا تاسو د کوم اَجر اُميدوار يئ؟ ولې محصولچيان دغه شان نهٔ کوى څهٔ؟

⁴⁷که چرې تاسو يواځې په خپلو وروڼو سلام اچوئ نو دا کومه نا آشنا خبره ده؟ دغه څۀ خو بې دينه هم کوى.

⁴⁸تاسو کامل شئ لکه څنګه چې ستاسو آسمانى پلار کامل دے.