Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 6 Bible Online

متى 6 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 6

¹خبردار چې د خپلې پرهيزګارۍ ښودنه د خلقو په مخکښې ونۀ کړئ. که تاسو داسې وکړئ نو ستاسو د آسمانى پلار سره هيڅ اَجر نشته.

²هر کله چې تاسو څۀ خيرات کوئ نو ډنډوره کوئ يې مه، لکه څنګه چې يې رياکاران په عبادت خانو او کوڅو کښې کوى چې خلق يې صِفت وکړى. زۀ تاسو ته دا وايم چې هغوئ ته اَجر پوره مِلاو شوے دے.

³خو تاسو چې کله هم خيرات کوئ نو په داسې شان چې ګس لاس مو په دې خبر نۀ شى چې ستاسو ښې لاس څۀ کوى.

⁴ستاسو خيرات دې ضرور په پړده کښې وى نو ستاسو آسمانى پلار چې دا هر څۀ وينى چې تاسو يې په پړده کښې کوئ، هغه به د دې بدل درکړى.

⁵بيا دا چې تاسو کله هم دعا کوئ نو د رياکارانو په شان مه جوړيږئ. هغوئ دا ډير خوښوى چې په عبادت خانو او چوکونو کښې د دعا دپاره ودريږى چې هر څوک يې ووينى. زۀ تاسو ته دا وايم چې هغوئ ته خپل اَجر پوره ملاو شو.

⁶خو کله چې تاسو دعا کوئ نو خپلې کوټې ته ننوزئ، ور پورې کړئ او خپل پلار ته په زارو شئ، څوک چې د پړدې په دغه ځائ کښې موجود دے. او ستاسو آسمانى پلار څوک چې پټ رازونه وينى، هغه به بدل درکړى.

⁷او کله چې تاسو دعا کوئ نو په دعا کښې د بې دينه قومونو په شان د بې مطلبه خبرو تکرار مه کوئ، د چا چې دا خيال وى چې د ډيرو وئيلو په وجه به د هغوئ واوريدې شى.

⁸د هغوئ پيښې مه کوئ، ستاسو آسمانى پلار ستاسو د غوښتو نه وړاندې ستاسو په حاجتونو خبر دے.

⁹نو داسې دعا کوئ، اَے په آسمان کښې زمونږ پلاره، ستا نوم دې پاک وى.

¹⁰ستا بادشاهى دې راشى. ستا مرضى دې په زمکه هم پوره شى څنګه چې په آسمان کښې پوره کيږى.

¹¹مونږ ته خپل روزمره رزق راکړه،

¹²او زمونږ ګناهونه معاف کړه، څنکه چې مونږ خپل قصور وار معاف کوو.

¹³او مونږ په آزميښت کښې مه اچوه، خو مونږ د بدۍ نه بچ کړه.

¹⁴ځکه که تاسو د نورو ګناه معاف کړئ، نو ستاسو آسمانى پلار به هم تاسو معاف کړى.

¹⁵خو که تاسو نور نۀ معاف کوئ نو ستاسو آسمانى پلار به هم ستاسو ګناهونه معاف نهٔ کړى.

¹⁶هر کله چې تاسو روژه نيسئ نو د رياکارانو په شان ځانونه خفه مه ښکاره کوئ. هغوئ خپل مخونه ځکه ورانوى چې خلق ووائى چې ګنى د دوئ روژه ده. زۀ تاسو ته دا وايم چې هغوئ ته خپل اَجر پوره مِلاو شوې دے.

¹⁷خو هر کله چې روژه نيسئ نو خپل سر غوړوئ او مخ وينځئ،

¹⁸د دې دپاره چې څوک دا ونۀ وائى چې ګنى ستا روژه ده، خو تش ستا آسمانى پلار څوک چې په پړده کښې دے. او ستا آسمانى پلار چې په رازونو خبر دے، هغه به تا ته ستا اَجر درکړى.

¹⁹په زمکه ځان ته خزانې مه جمع کوئ چرته چې هغه وينهٔ وهى او زنګ کيږى او غلۀ ورپسې کنډر کوى او پټوى يې.

²⁰خو خپل ځان ته خزانې په آسمان کښې جمع کوئ چرته چې نه وينۀ شته او نه زنګ چې دا خرابې کړى، چرته چې نه غل شته او نه وينهٔ.

²¹ځکه چې چرته ستا خزانه وى هلته به ستا زړۀ هم وى.

²²سترګې د بدن دپاره ډيوې دى. که ستا سترګې روغې وى نو ستا ټول بدن به رڼا وى.

²³خو که سترګې دې خرابې وى نو ستا ټول بدن به په توره تيارهٔ کښې وى. او که چرې کومه رڼا چې په تا کښې ده، که هغه هم تيارۀ ده نو بيا دا څومره لوئ تورتم دے.

²⁴يو غلام هم د دوؤ مالِکانو خِدمت نۀ شى کولې. ځکه چې يا خو به هغه د يو نه نفرت کوى او د بل سره مينه، او يا به هغه د يو وفادار وى او د بل نه به کرکه کوى. تاسو د خُدائ او د مال دولت دواړو يو ځائ خِدمت نهٔ شئ کولې.

²⁵ځکه زۀ تاسو ته دا وايم چې د خپل ژوندون دپاره دا انديښنه مه کوئ چې څۀ به وخورو څهٔ به وڅښو، او يا څۀ به آغوندو. ولې ژوندون د روټۍ، او بدن د جامو نه ډير غوره نهٔ دے څۀ؟

²⁶د هوا مارغانو ته وګورئ، دوئ نۀ خو کرى او نۀ ريبى او نۀ يې خمبو کښې جمع کوى خو بيا هم ستا آسمانى پلار هغوئ له رزق ورکوى. نو بيا تاسو هغهٔ ته د هغوئ نه ډير اهم نهٔ يې څهٔ؟

²⁷په تاسو کښې داسې څوک شته چې هغه په انديښنو خپل ژوند يو ساعت قدرې زيات کړى؟

²⁸د جامو انديښنې بيا د څۀ دپاره؟ په پټو کښې ځنګلى ګلونو ته خو لږ خيال وکړئ، چې هغه څنګه راټوکيږى، نه خو هغوئ خوارى کوى او نه ځان دپاره جامې جوړوى.

²⁹خو زۀ تاسو ته دا وايم چې سليمان چرې هم سره د خپل ټول شان او شوکت د دې ګلونو په شان ښائسته جامې اچولې نهٔ وې.

³⁰خو که چرې خُدائ د پټو واښو ته دا شان جامې ورکوى، کوم چې نن شته او سبا په تنور کښې غورزولې شى. نو ولې هغه به بيا تاسو ته ښکلې جامې در نهٔ کړى څهٔ؟ اے د کم ايمان خاوندانو.

³¹نو دا انديښنه مه کوئ چې څۀ به وخورو، څۀ به وڅښُو يا څۀ به واغوندو.

³²په دې ټولو څيزونو پسې د دُنيا نور قومونه په منډه دى. ځکه چې ستاسو آسمانى پلار د مخکښې نه ستاسو د حاجتُونو نه ښهٔ خبر دے.

³³خو تاسو د هر څۀ نه اول د خُدائ د بادشاهۍ او د هغۀ د رښتينوالۍ په لټون کښې شئ، نو بيا به هغه ستاسو ټول حاجتونه پوره کړى.

³⁴ځکه د سبا غم مه کوئ، سبا به خپل غم په خپله کوى. د نن دپاره نننې غم کافى دے.