Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 8 Bible Online

متى 8 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 8

¹څۀ وخت چې عيسىٰ د غرۀ نه راکوز شو نو ګڼ خلق ورپسې شُو.

²خو بيا يو جذامى ور وړاندې شو او په سجده ورته پريوتو او وې وئيل، ”مالکه، که تۀ صرف وغواړې نو ما روغولې شې.“

³عيسىٰ خپل لاس ور اوږد کړو، او په هغهٔ يې کيښودو او وې فرمائيل چې ”ولې نه، زۀ غواړم چې داسې وکړم.“ بيا يې وفرمائيل چې، ”پاک شه.“ او په هغه ساعت د جذام نه روغ جوړ شو.

⁴بيا عيسىٰ هغۀ ته وفرمائيل، ”ګوره چې هيچا ته د دې په حقله څهٔ ونۀ وايې. خو لاړ شه او خپل ځان اِمام ته وښايه او کومه شکرانه چې موسىٰ مقرره کړې ده، هغه ورکړه. دا به ستا د روغولو ګواهى شى.“

⁵او کله چې عيسىٰ کفرنحُوم ښار ته وردننه شو نو يو رومى صوبه دار ورغلو او هغۀ ته يې مِنت وکړو او وئيل يې چې

⁶”مالِکه، زما يو نوکر په کور کښې شل ګوډ پروت دے او ډير په تکليف کښې دے.“

⁷عيسىٰ ورته وفرمائيل، ”زۀ به درشم او روغ به يې کړم.“

⁸خو صوبه دار جواب ورکړو چې ”مالِکه، زهٔ د دې جوګه نهٔ يم چې تهٔ زما کور ته راشى. خو که تاسو صرف حکم وکړئ نو زما نوکر به جوړ شى.

⁹ځکه چې زۀ پوهيږم چې زۀ په خپله د بل د حکم لاندې يم او سپاهيان زما د حکم لاندې دى. زۀ چې يو ته ووايم چې لاړ شه نو هغه لاړ شى، او چې بل ته ووايم چې دې خوا راشه، نو هغه راشى او چې خپل غلام ته ووايم چې داسې وکړه نو هغه يې هغه شان کوى.“

¹⁰عيسىٰ په حيرانتيا د هغۀ خبرې واوريدې نو هغه ګڼې ته يې وفرمائيل چې ”زۀ تاسو ته دا وايم چې ما داسې ايمان په بنى اِسرائيلو کښې چرته هم نهٔ دے ليدلې.

¹¹زۀ تاسو ته دا وايم چې د نمر خاتۀ او د نمر پريواتۀ نه به ډير خلق داسې راشى چې د اِبراهيم، اِسحاق او يعقوب سره به د آسمان د بادشاهۍ په ميلمستيا کښې يو ځائ کښينى.

¹²خو د بادشاهت وارثان به بهر تيارې ته وغورزولې شى کوم ځائ چې به ژړا وير او د غاښونو چيچل وى.“

¹³بيا عيسىٰ صوبه دار ته وفرمائيل چې ”اوس خپل کور ته لاړ شه، نو ستا د ايمان په وجه دې داسې وشى.“ نو هم په هغه ساعت د هغۀ نوکر روغ شو.

¹⁴عيسىٰ بيا د پطروس کور ته لاړو او وې ليدل چې د پطروس خواښې تبې نيولې وه.

¹⁵نو د هغې لاس ته يې لاس وروړو نو د هغې نه تبه لاړه. هغه پاڅيده او د هغۀ په خِدمت کولو شروع شوه.

¹⁶کله چې ماښام شو نو خلقو عيسىٰ ته ډير داسې کسان راوستل چې پيريانو نيولى وُو او هغۀ د هغوئ نه په يو حکم پيريان وشړل او ټول بيماران يې روغ کړل،

¹⁷چې دغه شان د يشعياه نبى په وسيله وئيلې شوې پېشګوئې پوره شى چې، ”هغۀ زمونږ بيمارئ او کمزورئ اوچتې کړې.“

¹⁸عيسىٰ چې د ځان نه چاپيره ګڼه وليده نو حکم يې وکړو چې راځئ چې د درياب پورې غاړې ته لاړ شُو.

¹⁹يو د شرعې عالم ورغلو او وې وئيل چې ”استاذه، هر چرته چې تهٔ ځې، زۀ به هم درپسې ځم.“

²⁰عيسىٰ ورته وفرمائيل چې ”د لومبړو خپل غارونه وى او د مارغانو جالې، خو اِبن آدم دومره ځائ قدرې هم نۀ لرى چې سر په کښې ولګوى.“

²¹يو بل مريد ورته ووئيل، ”مالکه، اول ما ته اِجازت راکړه چې خپل پلار ښخ کړم.“

²²عيسىٰ ورته وفرمائيل چې ”تۀ ماپسې راځه، مړى پريږدئ چې مړى ښخوى.“

²³بيا عيسىٰ په کشتۍ کښې سور شو او مريدان ورسره سوارهٔ شُو.

²⁴خو په درياب کښې يو زورَور طوفان راغلو او چپې داسې اوچتيدې چې په کشتۍ راوړيدې. خو هغه اودۀ وو.

²⁵نو هغوئ ورغلل او هغه يې رابيدار کړو چې، ”مالِکه، مونږ بچ کړه. مونږ ډوبيږو.“

²⁶هغۀ ورته وفرمائيل چې ”تاسو ولې دومره يريږئ، ستاسو ايمان څومره کمزورې دے؟“ بيا هغه اودريدو طوفان او د اوبو چپې يې ورټلې نو په هغه ساعت قلاره قلارې شوه.

²⁷مريدان په دې ننداره ډير حيران شول او دوئ ووئيل چې ” دا لا څوک دے چې هوا او چپې يې هم حکم منى؟“

²⁸عيسىٰ چې د ګدريانو علاقې ته پورې وتو نو د قبرستان نه دوه سړى راووتل چې پيريانو نيولى وُو او دومره خطرناک وُو چې څوک هم په هغه لاره ترې نۀ شو تيريدلې.

²⁹هغوئ چغې کړې، ”اے د خُدائ زويه. تهٔ زمونږ نه څهٔ غواړې؟ تۀ دلته د دې دپاره راغلې يې چې مونږ د قيامت نه وړاندې په عذاب کړې څۀ؟“

³⁰نو لږ لرې د خنزيرانو يوه لويه رمه څريدله.

³¹او پيريانو زارى ورته وکړه، ”که چرې تۀ مونږ شړل غواړې نو مونږ د خنزيرانو دغې رمې ته وليږه.“

³²هغۀ ورته وفرمائيل چې، ”لاړ شئ.“ نو هغوئ راووتل او په خنزيرانو کښې ورننوتل او د خنزيرانو ټوله رمه په منډه شوه او د کمر نه ښکته درياب ته پريوته او په اوبو کښې ډوبه شوه.

³³د خنزيرانو ساتونکى نزدې ښار ته وتښتيدل او هر چا ته يې هغه ټوله قصه بيانوله، څۀ چې په پيريانو نيولې سړى تير شوى وُو.

³⁴بيا د کلى ټول خلق بهر راووتل چې عيسىٰ ووينى، او کله چې هغوئ وليدو هغوئ ورته مِنت زارى وکړه چې د دې علاقې نه لاړ شه.