Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب متى 9 Bible Online

متى 9 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

متى 9

¹نو عيسىٰ په کشتۍ کښې کښيناستو او د سيند بلې غاړې ته خپل ښار ته راغلو

²نو ورله څۀ کسانو يو شل سړے په کټ کښې پروت راوړو. د هغوئ ايمان يې چې وليدو نو عيسىٰ هغه شل سړى ته وفرمائيل چې ”زما زويه، خاطر جمع کړه، ستا ګناهونه معاف شول.“

³په دې ځينې د شرعې عالمانو د ځان سره ووئيل چې ”دا يې لا څۀ کفر ووئيلو.“

⁴عيسىٰ په دې پوهه وو چې د دوئ په زړۀ کښې څۀ تير شول نو ورته يې وفرمائيل چې ”تاسو داسې بد خيالونه ولې کوئ؟

⁵آيا دا اسانه خبره ده چې ووائى چې ګناهونه دې معاف شُو او که دا چې ووائى چې پاڅه او وګرځه؟

⁶نو دا ځکه چې تاسو په دې پوهه شئ چې اِبن آدم سره په دُنيا کښې د ګناهونو د بخښلو اِختيار هم شته،“ نو هغه شل سړى ته يې وفرمائيل چې ”پاڅه، بستره دې واخله او کور ته ځه،“

⁷او هغه پاڅيدو او کور ته لاړو.

⁸خلق په دې ننداره هيبت واخستل او بنى آدم ته په داسې اِختيار ورکولو يې د خُدائ ثنا ووئيله.

⁹څنګه چې عيسىٰ له دې ځايه لاړو نو هغهٔ متى نومې سړے د محصُول په کرسئ ناست وليدو او هغۀ ته يې وفرمائيل چې ”ما پسې راځه.“ متى پاڅيدو او په هغۀ پسې روان شو.

¹⁰څۀ وخت چې عيسىٰ د متى په کور کښې د خپلو مريدانو سره روټۍ ته ناست وو نو ډير محصولچيان او بد کاران راغلهٔ او د دوئ سره په دسترخوان کښيناستل.

¹¹او چې کله فريسيانو دا وليدل نو د هغۀ مريدانو ته يې وفرمائيل چې ”دا ستاسو استاذ د محصولچيانو او ګناه ګارو سره ولې يو ځائ روټۍ ته ناست دے؟“

¹²عيسىٰ چې دا واوريدل نو وې فرمائيل چې ”روغو خلقو ته د طبيب حاجت نۀ وى خو بيمارانو ته يې وى.

¹³لاړ شئ او د دې صحيفو په معنىٰ ځان پوهه کړئ چې ”زهٔ رحم غواړم، نه چې قربانې.“ زۀ د دې دپاره نۀ يم راغلې چې صادقانو ته دعوت ورکړم بلکې ګناه ګارانو ته.“

¹⁴خو بيا د يحيىٰ مريدان عيسىٰ له راغلل او دا تپوس يې ترې وکړو چې ”څۀ وجه ده چې مونږ او فريسيان خو روژې نيسو خو ستا مريدان يې نۀ نيسى؟“

¹⁵عيسىٰ جواب ورکړو چې ”تاسو چرته جنجيان د وادۀ د زلمى سره په ژړا ناست ليدلى دى څۀ؟ خو يو وخت به راشى چې د وادۀ زلمې به د دوئ نه جدا کړې شى او بيا به هغه وخت دوئ روژه نيسى.

¹⁶هيڅ څوک هم نوې پيوند په زړه چوغه باندې نۀ لګوى ځکه چې دا پيوند به چوغه نوره هم شلوى او نور لوئ سورې به په کښې جوړ شى.

¹⁷کله هم څوک نوى مئے په زړو مشکونو کښې نهٔ اچوى، ځکه چې مشکونه به وشليږى او مئے به يې توئ شى او مشکونه به تباه شى، خو نوى مئے په نوو مشکونو کښې اچولې شى، او دغه شان به دواړه بچ شى.“

¹⁸عيسىٰ لا دا خبرې کولې چې هغهٔ ته د عبادت خانې يو مشر راغلو او په سجده ورته پريوتو او وې وئيل چې ”په دې ساعت مې لور مړه شوه، خو تهٔ ما سره لاړ شه او خپل لاس پرې کيږده نو هغه به ژوندۍ شى.“

¹⁹عيسىٰ پاڅيدو، او د هغهٔ سره روان شو او مريدان هم ورسره لاړل.

²⁰نو سمدستى يوه ښځه چې د دولسو کالو راسې يې وينه بهيدله، د شا د طرفه راغله او د هغۀ د چوغې لمن له يې لاس وروړو

²¹ځکه چې د هغې دا باور وو چې ”که زۀ صرف د هغۀ جامو له لاس هم وروړم، نو جوړه به شم.“

²²خو عيسىٰ مخ ورواړولو او هغه يې وليده او ورته يې وفرمائيل، ”ډاډه اوسه، زما لورې، ستا ايمان تهٔ روغه کړې.“ او په هم هغه ساعت هغه روغه شوه.

²³کله چې عيسىٰ د مشر کور ته راغلو نو هغهٔ د ډيرو خلقو د ژړا انګولا او د جنازې د ساز ډله وليدله،

²⁴خو هغۀ وفرمائيل چې ”اخوا شئ، جينۍ مړه نۀ ده، هغه خو اوده ده.“ خو هغوئ ورپورې وخندل.

²⁵څۀ وخت چې ګڼه ګوڼه بهر کړې شوه نو هغه ورننوتو او جينۍ يې د لاسه ونيوله نو هغه را پاڅيده.

²⁶دا خبره په ټوله علاقه کښې خوره شوه.

²⁷کله چې عيسىٰ وړاندې لاړو نو دوه ړاندۀ ورپسې شول او دا چغې يې وهلې، ”اے د داؤد زويه، په مونږ رحم وکړه.“

²⁸کله چې هغه کور ته دننه شو نو هغه ړاندهٔ سړى ورته راغلل او عيسىٰ ترې تپوس وکړو چې، ”ولې تاسو په دې يقين لرئ چې، زهٔ هغه کار کولې شم څهٔ چې تاسو غواړئ؟“ هغوئ ووئيل چې ”آو مالکه.“

²⁹بيا هغۀ د هغوئ سترګو له لاس وروړو او وې فرمائيل چې ”څنګه چې ستاسو ايمان دے، نو هم دغسې دې وشى.“

³⁰نو د هغوئ سترګې بينا شوې. عيسىٰ په سخته هغوئ ته وفرمائيل، ”ګورئ چې څوک درنه په دې کار خبر نهٔ شى.“

³¹خو هغوئ چې بهر ووتل نو په ټوله علاقه کښې يې د هغۀ په حقله دا خبره خوره کړه.

³²هغوئ په وتو کښې وُو چې څۀ کسانو يو سړے عيسىٰ ته راوستو چې په ژبه چاړا وو او خبرې يې نهٔ شوې کولې ځکه چې هغه پيريانو نيولې وو.

³³او کله چې پيرے يې ترې وشړلو، نو د هغۀ ژبه ګويا شوه. ټول خلق حق حيران شول او وې وئيل چې ”په بنى اِسرائيلو کښې هيڅ کله هم داسې نۀ دى شوى.“

³⁴خو فريسيانو ووئيل چې ”د پيريانو د سردار په مدد دے پيريان شړى.“

³⁵دغه شان عيسىٰ په ټولو کلو او ښارونو کښې ګرځيدو او د هغوئ په عبادت خانو کښې يې تعليم ورکولو او د بادشاهۍ زيرے يې ورکولو او هره بيمارى او هره کمزورتيا يې روغوله.

³⁶کله چې هغهٔ د خلقو ګڼه وليده نو په هغوئ يې زړهٔ وسوزيدولو هغوئ لکه د هغه ګډو په شان پرېشانه او بې وسه وُو چې شپون ورسره نهٔ وى.

³⁷بيا هغۀ خپلو مريدانو ته وفرمائيل چې ”فصل ډير دے خو مزدوران لږ دى.

³⁸د دې دپاره تاسو د فصل مالِک ته خواست وکړئ چې هغه د فصل ريبلو دپاره مزدوران راوليږى.“