Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب مرقوس 14 Bible Online

مرقوس 14 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

مرقوس 14

¹نو دَ فسح اَؤ دَ پتيرے ډوډئ اختر ته دوه ورځے پاتے وے اَؤ مشرانو کاهنانو اَؤ دَ شرعے عالمانو څۀ داسے دَ ټګئ اِلزام لټوو چه عيسىٰ پرے ونيسى اَؤ وئے وژنى.

²هغوئ ووئيل چه ”دا دِ دَ اختر په ورځو کښے نۀ وى، هسے نۀ چه په خلقو کښے فساد جوړ شى.“

³عيسىٰ دَ شمعُون جُذامى په کور کښے په بيتِ عنياه کښے وو. کله چه هغه ډوډئ ته کښيناستو، يوه ښځه راغله اَؤ ډير قيمتى خالِص عطر ئے په عطر دان کښے راوړل. هغے عطردان خلاص کړو اَؤ دَ هغۀ په سر ئے عطر واچول.

⁴په حاضر مجلس کښے ځنے کسانو په غُصه کښے ووئيل چه ”دا څۀ فضُول خرچى ده؟

⁵ځکه چه دا عطر خو به په دريو سوو روپو خرڅ شوى وئے اَؤ پيسے به ئے خوارانو ته ورکړے شوے وئے.“ نو هغوئ هغے ته غصه وکړه.

⁶خو عيسىٰ ووئيل، ”دا پريږدئ، تاسو دا ولے تنګوئ؟ هغے زما سره ډير ښۀ کړى دى.

⁷ځکه چه خواران خو به تل تاسو سره وى اَؤ هر کله چه تاسو غواړئ دَ هغوئ مدد کولے شئ خو زَۀ به تل تاسو سره نۀ يم.

⁸هغے نه چه څۀ کيدے شول، هغه ئے ما سره وکړل. هغے دَ ښخولو نه وړاندے زما په بدن عطر واچول.

⁹زَۀ تاسو ته دا وايم چه دَ دُنيا په مخ چه چرته هم زما دَ زيرى وعظ کيږى نو څۀ چه دے کړى وى دا به دَ دے دَ يادګار په طور يادولے شى.“

¹⁰نو بيا يهوداه اسکريوتى چه په هغه دولسو مُريدانو کښے يو وو، مشرانو کاهنانو ته لاړو اَؤ په عيسىٰ ئے مُخبرى وکړه.

¹¹چه هغوئ دَ هغۀ دَ راتلو دَ غرض نه خبر شول نو هغوئ ډير خوشحاله شول اَؤ دَ هغۀ سره ئے دَ پيسو لوظ وکړو، اَؤ هغه دَ داسے ښے موقعے په تلاش کښے شو چه په هغۀ مُخبرى وکړى.

¹²دَ پتيرے ډوډئ دَ اختر په وړُومبئ ورځ چه هغوئ دَ فسح ګډورے قُربانولو، دَ عيسىٰ مُريدانو هغۀ ته ووئيل چه ”ستا څۀ مرضى ده چه مُونږ چرته لاړ شو چه ستا دَ پاره دَ فسح دَ ګډُورى خوړلو تيارى وکړو؟“

¹³نو هغۀ خپل دوه مُريدان دَ دے هداياتو سره وليږل، ”ښار ته لاړ شئ، يو سړے به ووينئ چه دَ اوبو منګے به وړى، په هغۀ پسے لاړ شئ.

¹⁴اَؤ هغه چه کُوم کور ته ننوزى نو دَ هغه کور مالِک ته دا پيغام ورکړئ، چه اُستاذ وائى چه زما اَؤ زما دَ مُريدانو دَ پاره دَ فسح دَ ګډُورى خوړلو دَ پاره کُومه کوټه مُقرره شوے ده؟

¹⁵هغه به تاسو ته يوه لويه تياره بالاخانه وښائى، زمُونږ دَ پاره هلته دَ فسح تيارئ وکړئ.“

¹⁶بيا مُريدان روان شول اَؤ هر کله چه ښار ته دَ ننه شول نو هغوئ هر څۀ هغه شان ومُوندل لکه چه هغۀ ورته وئيلى وُو، نو هغوئ دَ فسح تيارى وکړله.

¹⁷ماښام دَ دولسو مُريدانو سره عيسىٰ راغے.

¹⁸څۀ وخت چه هغوئ ډوډئ ته کښيناستل نو عيسىٰ ووئيل، ”زَۀ تاسو ته دا وايم چه په تاسو کښے به يو په ما مُخبرى کوى، هغه يو چه ما سره ډوډئ خورى.“

¹⁹په دے هغوئ غمژن شول اَؤ يو يو هغۀ ته ووئيل، ”يقينًا چه زَۀ به نۀ يم؟“

²⁰هغۀ ورته ووئيل چه، ”دا په دولسو کښے يو دے څوک چه ما سره په يوه تالئ کښے لاس ښکته کوى.

²¹اِبن آدم به هم داسے مړ شى لکه چه دَ هغۀ په حقله په صحيفو کښے ليکلى شوى دى خو اَفسوس په هغه سړى دے څوک چه به په اِبن آدم مُخبرى کوى! دَ هغه سړى دَ پاره به دا ډيره غوره وه چه هغه هډو پيدا شوے نۀ وے.“

²²دَ خوراک په وخت عيسىٰ يوه ډوډئ راواخسته، شکر ئے پرے وکړو اَؤ ما ته ئے کړه. په هغوئ ئے وويشله اَؤ وئے وئيل، ”دا واخلئ، دا زما بدن دے.“

²³بيا هغۀ يو کنډول راپورته کړو اَؤ دَ خُدائے شکر ئے وويستو اَؤ هغوئ له ئے ورکړو اَؤ هغوئ ټولو ترے وڅښل.

²⁴اَؤ بيا هغۀ ووئيل چه ”دا زما دَ وعدے وينه ده چه دَ ډيرو خلقو دَ پاره توئيږى.

²⁵يقينًا زَۀ تاسو ته دا وايم چه دَ انګورو اوبۀ به زَۀ بيا تر هغے ورځے پورے هيڅ کله ونۀ څښم تر څو چه زَۀ دَ خُدائے په بادشاهئ کښے تازه ونۀ څښم.“

²⁶دَ ثنا وئيلو نه پس هغوئ بهر ووتل اَؤ دَ ښونانو غرۀ ته لاړل.

²⁷اَؤ عيسىٰ هغوئ ته ووئيل، ”تاسو ټول به تيندک وخورئ ځکه چه دا ليکلى شوى دى چه، ”زَۀ به شپُون ووهم اَؤ ګډے به خورے ورے شى.“

²⁸خو بيا هم چه زَۀ دوباره پاڅولے شم نو زَۀ به له تاسو نه وړاندے ګليل ته لاړ شم.“

²⁹پطروس جواب ورکړو، ”بل هر يو به تيندک وخورى خو زَۀ به ئے ونۀ خورم.“

³⁰عيسىٰ ورته ووئيل، ”زَۀ تا ته دا وايم چه نن، هم په دے شپه دَ چرګ دَ بانګ نه دوه ځله اول به تۀ درے ځله زما نه اِنکارى شے.“

³¹خو هغۀ بيا بيا په دے زور ورکړو، ”که چرے زَۀ تا سره مړ هم شم خو له تا نه به چرے هم مُنکر نۀ شم.“ اَؤ هغوئ ټولو هم دغه شان ووئيل.

³²کله چه هغوئ ګيتسمنے نُومے ځائے ته ورسيدل نو عيسىٰ خپلو مُريدانو ته ووئيل، ”تر څو چه زَۀ دُعا کوم تاسو دلته کښينئ.“

³³اَؤ بيا ئے دَ ځان سره پطروس، يعقُوب اَؤ يوحنا بوتلل، نو هيبت واخستو اَؤ ساه ډوبى پرے راغله.

³⁴اَؤ هغۀ هغوئ ته ووئيل، ”زما زړۀ دَ غمه چوى اَؤ مرګ ته نزدے يم. دلته ايسار شئ، بيدار اوسئ.“

³⁵بيا هغه لږ وړاندے لاړو اَؤ په مزکه پريوتو اَؤ دُعا ئے وغوښتله، ”که دا کيدے شى نو دا ساعت دِ له ما نه تير شى.“

³⁶هغۀ ووئيل، ”آبا،“ يعنے پلاره! ”ستا دَ پاره هر څۀ مُمکن دى. دا دَ مُصيبت پياله له مانه لرے کړه، داسے نه لکه چه زَۀ ئے غواړم، داسے لکه چه تۀ ئے غواړے.“

³⁷هغه بيرته راغے اَؤ هغوئ ئے اُودۀ ومُوندل. نو هغۀ پطروس ته ووئيل، ”شمعُونه! اُودۀ يئے څۀ؟ آيا تۀ يوے ګينټے قدر له هم ويښ نۀ شوے پاتے کيدے؟

³⁸ټول ويښ اوسئ اَؤ دُعا کوئ چه تاسو په آزميښت کښے پرے نۀ وزئ. رُوح خو تيار دے خو بدن کمزورے دے.“

³⁹يو ځل بيا هغه لاړو اَؤ هم هغه شان ئے دُعا وغوښته.

⁴⁰چه بيرته راغے نو هغوئ ئے بيا اُودۀ ومُوندل ځکه چه دَ هغوئ سترګے درنے وے، اَؤ هغوئ په دے نۀ پوهيدل چه څۀ جواب ورکړى.

⁴¹دريم ځل هغه راغے اَؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه ”هغسے لا اُودۀ يئ اَؤ هغسے لا آرام کوئ؟ بس دے! وشوه، وخت راغے، اِبن آدم ګُناه ګارانو ته حواله کيږى.

⁴²پورته شئ، ځئ چه ځُو! زما مُخبر نزدے راغلے دے.“

⁴³سمدستى چه لا عيسىٰ خبرے کولے يهوداه چه په دولسو مُريدانو کښے يو وو، هغه اَؤ ډير خلق چه تُورے اَؤ کوتکے ورسره وے راڅرګند شول. هغوئ مشرانو کاهنانو، دَ شرعے عالمانو اَؤ اولسى مشرانو راليږلى وُو.

⁴⁴مُخبر دَ هغوئ سره يو نخښه مُقرره کړے وه، ”هغه څوک چه زَۀ کښل کړم هغه دے. هغه ونيسئ اَؤ دَ ځان سره ئے په حفاظت بوزئ.“

⁴⁵کله چه دَئے هغه ځائے ته راورسيدو نو هغه سمدستى وروړاندے شو اَؤ عيسىٰ ته ئے ووئيل، ”اُستاذه!“ اَؤ کښل ئے کړو.

⁴⁶بيا هغوئ هغه ونيوو اَؤ قابو ئے کړو.

⁴⁷په هغه خلقو کښے چه ولاړ وُو يو کس خپله تُوره راوويسته اَؤ دَ مشر کاهن په نوکر ئے ګُذار وکړو اَؤ دَ هغۀ غوږ ئے پريکړو.

⁴⁸بيا عيسىٰ ووئيل، ”آيا تاسو ما ډاکُو ګڼئ چه دَ تُورو اَؤ کوتکو سره زما په نيولو پسے راوتلى يئ څۀ؟

⁴⁹زَۀ هره ورځ تاسو سره دَ خُدائے په کور کښے وم اَؤ تعليم مے درکولو خو تاسو ما ته لاس نۀ وو راوړے. دا ځکه وشول چه صحيفے پُوره شى.“

⁵⁰نو بيا دے مُريدانو يواځے پريښودو اَؤ ټول ترے وتښتيدل.

⁵¹څوک چه ورسره وُو په هغو کښے يو ځوان وو چه دَ مهينے لټے دَ څادر لنګ ئے وهلے وو.

⁵²هغوئ دَ هغۀ دَ نيولو کوشِش وکړو خو هغۀ خپل دَ مهينے لټے څادر پريښودو اَؤ لغړ بربنډ وتښتيدلو.

⁵³بيا هغوئ عيسىٰ دَ مشر کاهن کورته روان کړو چرته چه مشران کاهنان، دَ شرعے عالمان اَؤ اولسى مشران ټول را جمع کيدل.

⁵⁴پطروس عن دَ مشر کاهن دَ غولى پورے ورپسے روستو روستو تلو اَؤ هلته هغه دَ نوکرانو سره کښيناستو اَؤ اور ته ئے ځان تودوو.

⁵⁵مشرانو کاهنانو اَؤ ټولے جرګے دا کوشش وکړو چه دَ عيسىٰ په خلاف داسے څۀ ګواهى پيدا کړى چه دَ مرګ حُکم پرے وکړى خو داسے ګواهى ئے پيدا نۀ کړے شوه.

⁵⁶ډيرو دَ هغۀ برخلاف دَ دروغو ګواهى وکړه خو دَ هغو بيان دَ يو بل سره نۀ يو کيدلو.

⁵⁷ځنى پاڅيدل اَؤ دَ هغۀ برخلاف ئے داسے دَ دروغو ګواهى وکړه چه

⁵⁸”مُونږ دَ دَۀ دَ خُلے نه دا آؤريدلى دى چه زَۀ به دا دَ خُدائے کور ورانوم چه بنى آدمو ودان کړے دے اَؤ په دريو ورځو کښے به بل داسے ودان کړم چه هغه به په لاسُونو نۀ وى جوړ شوے.“

⁵⁹خو په دے خبره دَ هغوئ په ګواهئ کښے يووالے نۀ وو.

⁶⁰نو بيا مشر کاهن په خپل ځائے ودريدلو اَؤ دَ عيسىٰ نه ئے پتوس وکړو، ”دا ګواهان چه ستا خلاف څۀ اِلزامُونه لګوى، دَ دے ستا سره څۀ جواب شته؟“

⁶¹خو هغه چپ پاتے شو اَؤ هيڅ جواب ئے ورنۀ کړو. بيا مشر کاهن ترے تپوس وکړو، ”آيا تۀ دَ تبارک الله زوئے مسيح ئے څۀ؟“

⁶²عيسىٰ ووئيل چه ”زَۀ يم اَؤ تاسو به اِبن آدم دَ خُدائے ښى لاس ته ناست اَؤ دَ آسمان په وريځو کښے په راتلو ووينئ.“

⁶³نو بيا مشر کاهن خپلے جامے وشلولے اَؤ وئے وئيل، ”دَ دے نه پس هم دَ نورو ګواهانو څۀ حاجت شته؟

⁶⁴تاسو په خپله کُفر واؤريدو، تاسو په کښے څۀ وايئ؟“ هغوئ په شريکه فتوىٰ ولګوله اَؤ دَ قتل حُکم ئے پرے وکړو.

⁶⁵چا په هغۀ تُوکل اَؤ په سُوکونو ئے وهلو اَؤ چغے ئے وهلے چه ”پيشن ګوئى وکړه!“ اَؤ دَ هغوئ نوکرانو هم په هغۀ راباندے کړے.

⁶⁶په دے دوران کښے پطروس لا هغه شان په غولى کښے وو. دَ مشر کاهن يوه خدمتګاره په هغه لار تيريده.

⁶⁷چه هغه ئے اور ته په توديدو وليدو، نو هغے هغۀ ته وکتل اَؤ وئے وئيل، ”تۀ خو هم دَ دے ناصرى عيسىٰ ملګرے وے.“

⁶⁸خو هغه مُنکر شو اَؤ وئے وئيل، ”ما ته هيڅ پته نِشته، زَۀ نۀ پوهيږم چه ستا مطلب څۀ دے.“ بيا هغه بهر ډيوډئ ته لاړو.

⁶⁹اَؤ هغے خدمت ګارے هغه هلته بيا وليدو اَؤ ولاړو خلقو ته ئے ووئيل، ”دَئے دَ هغۀ ملګرے دے.“

⁷⁰اَؤ هغه بيا مُنکر شو. ناستو خلقو يو ځل بيا پطروس ته ووئيل، ”بے شکه تۀ دَ هغوئ نه يو ئے ځکه چه تۀ دَ ګليل يئے.“

⁷¹په دے هغه په ښيرو سر شو اَؤ په قسم سره ئے ووئيل، ”تاسو چه دَ کوم سړى ذکر کوئ زَۀ هغه نۀ پيژنم.“

⁷²بيا چرګ دويم ځل بانګ ووے اَؤ پطروس ته راياد شو چه عيسىٰ هغۀ ته وئيلى وُو چه ”دَ چرګ دَ دوه ځله بانګ وئيلو نه وړاندے به تۀ زما نه درے ځله مُنکر شے،“ اَؤ دَ هغۀ اوښکے روانے شوے اَؤ په ژړا شو.