Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب مرقوس 4 Bible Online

مرقوس 4 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

مرقوس 4

¹عيسىٰ دَ درياب په غاړه تعليم ورکول شروع کړو اَؤ دومره خلق ورته راغونډ شوى وُو چه هغه په درياب کښے کشتئ ته وختلو اَؤ هلته کښيناستو اَؤ ټول خلق دَ درياب تر غاړے راپنډ وُو.

²اَؤ هغۀ هغوئ ته په مِثالونو کښے ډير تعليم ورکړو. هغۀ چه تعليم ورکاوو نو وئے وئيل،

³”واؤرئ! يو زميندار کروندے ته لاړو.

⁴اَؤ داسے وشول چه دَ کرلو په وخت ځنے تُخم په لاره پريوتو اَؤ مرغئ راغلے، هغه ئے وخوړلو.

⁵څۀ تُخم په کاڼيزه مزکه پريوتو چرته چه لږه خاوره وه، هغه سمدستى راوټوکيدو ځکه چه خاؤره کمه وه.

⁶خو چه نمر راوختلو نو تنکے فصل وسوزيدلو اَؤ هر کله چه جرړے ئے نۀ وے نو وچ شو.

⁷څۀ تُخم په جاړو کښے پريوتو اَؤ چه جاړے لوئے شوے نو فصل ئے پټ کړو اَؤ بار ئے ونۀ نيوو.

⁸اَؤ څۀ تُخم په ښه مزکه کښے پريوتو چرته چه هغه راوټوکيدلو اَؤ لوئے شو اَؤ دانے ئے ونيولے اَؤ بار ئے يو په ديرش يو په شپيتۀ اَؤ يو په سل راؤړو.“

⁹هغۀ بيا ووئيل، ”که څوک دَ آؤريدو غوږُونه لرى نو دا دِ واؤرى.“

¹⁰هر کله چه عيسىٰ يواځے شو نو دولسو مُريدانو اَؤ نور چه ورسره وُو، هغوئ دَ مِثالُونو په حقله تپوس وکړو.

¹¹هغۀ جواب ورکړو چه ”تاسو ته دَ خُدائے دَ بادشاهئ راز درکړے شوے دے خو هغه څوک چه بهر دى، هغوئ ته به هره خبره په مِثالونو کښے کيږى.

¹²لکه چه صحيفے وائى : هغوئ به ګورى اَؤ ګورى به خو وُبه نۀ وينى، هغوئ به آؤرى اَؤ آورى به خو پوهيږى به نه، ګنى هغوئ به خُدائے ته رجُوع وکړى اَؤ وبه بخښلے شى.“

¹³بيا عيسىٰ ووئيل، ”آيا تاسو په دے مِثال پوهه نۀ شوئ؟ نو بيا به تاسو په نورو مِثالُونو څنګه پوهه شئ؟

¹⁴زميندار کلام کرى.

¹⁵دَ لارے په غاړه هغه خلق دى چرته کلام کرلے کيږى، اَؤ چه کلام واؤرى نو شيطان سمدستى راشى اَؤ کرلے شوے کلام دَ دوئ نه يوسى.

¹⁶دغسے هم هغه دى چه په کاڼيزه مزکه کرلى شوى دى، څنګه چه دوئ کلام واؤرى نو په خوشحالئ ئے سمدستى قبول کړى.

¹⁷خو په هغوئ کښے جرړے ونۀ نيسى، نو دَ زغم طاقت په کښے نۀ وى اَؤ هر کله چه دَ کلام په وجه په هغوئ تنګسيا يا څۀ تکليف راشى نو سمدستى تيندک وخورى.

¹⁸نور هغه دى چه په جاړو کښے تُخم وکرلے شو. هغوئ کلام واؤرى،

¹⁹خو دُنياوى غم اَؤ دَ دولت فريبى شان اَؤ قِسم قِسم بد خواهشات په مينځ کښے راشى اَؤ دَ کلام مرئ خپه کړى اَؤ هغه شنډ پاتے شى.

²⁰اَؤ بيا هغه خلق دى چه تُخم ئے په ښه مزکه پريوتو، دوئ کلام واؤرى اَؤ قبول ئے کړى اَؤ يو په ديرش، يو په شپيتۀ اَؤ يو په سل بار راؤړى.“

²¹عيسىٰ هغوئ ته ووئيل، ”آيا تاسو ډيوه دَ دے دَ پاره راؤړئ چه دَ اوږى يا دَ کټ لاندے ئے کيږدئ؟ نه، تاسو دا په ډيوټ باندے کيږدئ.

²²خو هيڅ څيز دومره پټ نۀ دے چه دَ هغۀ ښکاره کول مناسب نۀ وى اَؤ هيڅ څيز داسے راز نۀ دے چه دَ هغۀ معلُومول مقصود نۀ وى.

²³که څوک دَ آؤريدلو غوږُونه لرى نو وا دِ ورى.“

²⁴عيسىٰ دا هم ووئيل، ”پام کوئ چه څۀ آؤرئ، په کُوم ميچ چه تاسو ورکوئ په هغه ميچ به ئے مُومئ، بلکه څۀ لږ زيات.

²⁵ځکه چه څوک چه څۀ لرى هغۀ ته به نور هم ورکړے شى، خو دَ کُوم سړى سره چه څۀ نۀ وى هغۀ نه به هغه لږ څۀ هم واخستے شى چه ورسره وى.“

²⁶عيسىٰ ووئيل، ”دَ خُدائے بادشاهى داسے ده چه يو سړے په مزکه تُخم کرى.

²⁷هغه دَ شپے اُودۀ شى اَؤ سحر پاڅى اَؤ تُخم زرغُون شى اَؤ لوئے شى. دا څرنګه؟ هغه په دے نۀ پوهيږى.

²⁸مزکه له ځان نه غله پخپله پيدا کوى، وړُومبے تيغ، بيا وَږى اَؤ بيا په وَږى کښے تيارے دانے.

²⁹خو هر کله چه فصل پوخ شى نو هغه ورپسے لور راواخلى ځکه چه دَ فصل دَ ريبلو وخت راغلے وى.“

³⁰عيسىٰ دا هم ووئيل، ”مُونږ به دَ خُدائے دَ بادشاهئ په څۀ څيز سره مُقابله وکړُو؟ يا په کُوم مِثال به ئے بيان کړُو؟

³¹دا لکه دَ شړشمو دَ تُخم دے چه دَ کرلو په وخت په مزکه کښے دَ بل هر تُخم نه ورکوټے وى،

³²خو چه په يو وار راوټُوکيږى اَؤ دَ نورو ټولو بوټو نه لوئے شى اَؤ دومره لوئے څانګے وکړى چه دَ هوا مرغئ ئے په سورى کښے کښينى.“

³³هغۀ به کلام دغسے په ډيرو مِثالُونو ورته آوروو څومره چه هغوئ پوهيدل.

³⁴هغۀ دَ هغوئ سره دَ مِثالُونو نه بغير کلام ونۀ کړو خو په کور کښے ئے خپلو مُريدانو ته هر څۀ واضح کړل.

³⁵په هغه ورځ ماښام هغۀ هغوئ ته ووئيل، ”راځئ چه دَ درياب پورے غاړے ته لاړ شُو.“

³⁶هغوئ ګڼه پاتے کړه اَؤ هغه ئے دَ ځان سره په کشتئ کښے بوتلو په کُومه کِشتئ کښے چه هغه ناست وُو اَؤ نورے کِشتئ هم ورسره وے.

³⁷زورَوره سيلئ راغله، چپو کِشتئ داسے ووهله چه اوبۀ ورته راوختے.

³⁸هغه وروستو په بالښت اُودۀ وو. هغوئ هغه راپاڅوو اَؤ ورته ئے ووئيل، ”مالکه! مُونږ ډُوبيږو! تا سره څۀ غم نِشته؟“

³⁹هغه بيدار شو، باد ئے ورټو اَؤ درياب ته ئے ووئيل چه ”غلے قلار شه!“ باد ودريدو اَؤ قلاره قلارى شوه.

⁴⁰هغۀ هغوئ ته ووئيل چه ”تاسو دومره ويريدُونکى ولے يئ، تاسو لا اوس هم عقيده نۀ لرئ؟“

⁴¹هغوئ ويرے اخستى وُو اَؤ يو بل ته ئے ووئيل، چه ”دا لا څوک دے چه باد اَؤ درياب ئے هم حُکم منى.“