Read Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب مرقوس 9 Bible Online

مرقوس 9 - Pashto Bible (Yusufzai) — د پښتو مقدس کتاب bible

مرقوس 9

¹عيسىٰ ووئيل، ”زَۀ تاسو ته رښتيا وايم چه دلته ځنے داسے خلق هم ولاړ دى چه هغوئ به تر هغے ونۀ مرى تر څو ئے چه په خپله خُدائے دَ بادشاهى قدرت سره راغلے ليدلے نۀ وى.“

²شپږ ورځے پس عيسىٰ دَ ځان سره پطروس يعقُوب اَؤ يوحنا روان کړل اَؤ يو اُوچت غرۀ ته ئے جُدا وخيژول اَؤ دَ هغوئ په موجُودګئ کښے دَ هغۀ شکل بدل کړے شو.

³دَ هغۀ جامے سپينے بريښيدُونکى شوے، داسے سپينے چه دَ مزکے په مخ يو دوبى ئے هم داسے سپينولے نۀ شى.

⁴نو هغوئ بيا اِلياس اَؤ مُوسىٰ وليدل چه دَ عيسىٰ سره ئے خبرے کولے.

⁵بيا پطروس ووئيل چه ”اُستاذه! دا څومره ښۀ ساعت دے چه مُونږ هم دلته کښے يُو! آيا مُونږ درے کوټګئ، يوه ستا دَ پاره، يوه دَ مُوسىٰ دَ پاره اَؤ يوه دَ اِلياس دَ پاره جوړے کړو؟“

⁶بيا هغه په دے نۀ پوهيدو چه څۀ وائى ځکه چه هغوئ ټول ډير هيبت اختسى وُو.

⁷بيا يوه وريځ راښکاره شوه اَؤ په دوئ ئے سورے وکړو اَؤ دَ هغے وريځے نه يو آواز راغے، ”دا زما زوئے، زما محبوب دے. دَ هغۀ واؤرئ!“

⁸اَؤ اوس چه ناڅاپى هغوئ ګير چاپيره وکتل نو هلته ئے هيڅوک ونۀ ليدل خو يواځے عيسىٰ دَ هغوئ سره ولاړ وو.

⁹اَؤ چه دَ غرۀ نه راکوزيدل نو عيسىٰ هغوئ ته په ټينګه ووئيل چه ”هر څۀ چه مو ليدلى دى دا به هيچا ته نۀ وايئ تر څو چه اِبن آدم دَ مړو نه بيا پاڅيدلے نۀ وى.“

¹⁰هغوئ دا خبره وساتله اَؤ په خپلو کښے ئے بحث کولو چه دَ مړو نه دَ بيا پاڅيدلو څۀ مطلب کيدے شى.

¹¹اَؤ هغوئ په هغۀ باندے يو سوال وکړو، ”زمُونږ دَ شرعے عالمان دا ولے وائى چه اِلياس به خامخا وړُومبے راشى؟“

¹²هغۀ جواب ورکړو ”هو! اِلياس به وړُومبے راځى چه هر شے سم کړى خو په صحيفو کښے ليکلى دى چه په اِبن آدم به ډيرے سختے تيرے شى اَؤ په سپک نظر به ورته وکتے شى.

¹³خو زَۀ تاسو ته وايم چه اِلياس خو راغلے هم دے اَؤ هر څۀ چه ئے خوښ وُو هغه ئے ورسره کړى هم دى لکه چه دَ هغۀ په حقله صحيفو وئيلى دى.“

¹⁴اَؤ چه هغوئ مُريدانو ته په بيرته راغلل نو ګڼ خلق ئے ورسره وليدل چه په کښے دَ شرعے عالمان هم وُو اَؤ بحث ئے ورسره کولو.

¹⁵هر کله چه هغوئ عيسىٰ وليدلو نو ټول خلق هيبت واخستل اَؤ په دَؤ هغۀ له ستړى مشى له ورغلل.

¹⁶هغۀ تپوس ترے وکړو چه ”دا څۀ بحث روان دے؟“

¹⁷په ګڼه کښے يو سړى جواب ورکړو، ”اُستاذه! ما خپل زوئے تا له راوستے دے. هغه پيريانو نيولے دے اَؤ خبرے نۀ شى کولے.

¹⁸کله چه پرے چپه راشى نو په مزکه ئے راوولى اَؤ په خُلۀ ئے ځګونه راشى، غاښونه چيچى، اَؤ پلے ئے راکښلے شى. ما ستا مُريدانو ته ووئيل چه دا تِر وباسئ خو هغوئ پاتے راغلل.“

¹⁹عيسىٰ جواب ورکړو، ”اَئے بے عقيدے پيړئ! زَۀ به تر څو تاسو سره يم اَؤ زَۀ به تر څو تاسو زغمم؟ دَئے ما له راولئ.“

²⁰نو هغوئ هغه هلک هغۀ ته راوستو. اَؤ څۀ وخت چه پيرى هغه وليدو نو دَ هغۀ وجُود ئے تاؤ راتاؤ کړو اَؤ هغه په مزکه پريوتو ورغړيدو اَؤ په خُلۀ ئے ځګونه راغلل.

²¹عيسىٰ دَ هغۀ دَ پلار نه تپوس وکړو چه ”څومره مُوده کيږى چه دَئے په دے حال دے؟“ هغۀ جواب ورکړو چه ”دَ وړُوکوالى راسے.

²²اَؤ څو ځله ئے دَ هلاکولو دَ پاره اور اؤ اوبو ته هم غورزولے دے، اَؤ که تۀ څۀ کولے شے نو په مُونږ رحم وکړه اَؤ مدد راسره وکړه.“

²³عيسىٰ ورته ووئيل چه ”که تۀ څۀ کولے شے! دَ چا چه عقيده مظبُوطه وى دَ هغۀ دَ پاره هر څۀ مُمکن دى.“

²⁴دَ هلک پلار چغے کړے چه ”زَۀ عقيده لرم، زما مدد وکړه ځکه چه زَۀ دَ عقيدے کمزورے يم.“

²⁵چه عيسىٰ وليدل چه ګڼ خلق رانزدے کيږى نو هغۀ هغه پيرى ته بدرد ووئيل. هغۀ ووئيل ”اَئے ړُوند کُوڼ پيريه! زَۀ درته حُکم کوم، دَ دۀ نه راوزه اَؤ بيا کله هم مه ورننوزه!“

²⁶هغۀ په زوره چغے کړے اَؤ ډير ئے تاؤ راتاؤ کړو اَؤ بيا پيرے ترے ووتو اَؤ هلک لکه دَ مړى په شان پريوتو، بلکه ډيرو وئيل چه ”دے مړ دے.“

²⁷خو عيسىٰ هغه دَ لاسه ونيوو اَؤ په پښو ئے ودرولو اَؤ هغه وُدريدو.

²⁸بيا عيسىٰ دَ ننه لاړو اَؤ دَ هغۀ مُريدانو ترے ځان له تپوس وکړو چه ”دا مُونږ ولے نۀ شو ويستے؟“

²⁹هغۀ ورته ووئيل، ”دا قِسم په بله هيڅ ذريعه نۀ راوزى بے له دُعا نه.“

³⁰بيا هغوئ دَ هغے علاقے نه لاړل اَؤ دَ ګليل په لار ئے سفر وکړو. عيسىٰ دا غوښتل چه هيڅوک پرے خبر نۀ شى،

³¹ځکه چه هغه مُريدانو ته تعليم ورکا وو اَؤ ورته ئے ووئيل چه ”اِبن آدم به اوس بنى آدمو ته سپارلے کيږى اَؤ هغوئ به ئے وژنى، خو دَ وژلو نه درے ورځے پس به هغه بيا پورته کيږى.“

³²خو هغوئ دَ هغۀ په خبره نۀ پوهيدل اَؤ دَ ويرے ئے ترے تپوس هم نۀ شو کولے.

³³هغوئ بيا کفرنحُوم ته راغلل اَؤ عيسىٰ په کور کښے دَ ننه وو چه دَ هغوئ نه ئے تپوس وکړو چه ”تاسو په لاره څۀ بحث کاوو؟“

³⁴هغوئ غلى وُو ځکه چه په لارے هغوئ دا بحث کړے وو چه په ټولو کښے لوئے څوک دے؟

³⁵هغه کښيناستو اَؤ هغه دولس مُريدان ئے راوغوښتل اَؤ ورته ئے ووئيل، ”که څوک دا غواړى چه دَ ټولو مير شى نو هغه دِ ځان دَ ټولو نه وروستو کړى اَؤ دَ ټولو خدمتګار دِ شى.“

³⁶بيا هغۀ يو ماشُوم راواخستو اَؤ دَ هغوئ په وړاندے ئے ودرولو اَؤ خپل لاس ئے ترے تاؤ کړو اَؤ ورته ئے ووئيل،

³⁷”که په داسے ماشُومانو کښے يو هم زما په نُوم څوک قبُول کړى نو هغه ما قبلوى اَؤ هر څوک چه ما قبلوى هغه ما نه، بلکه هغه قبلوى چا چه زَۀ راليږلے يم.“

³⁸يوحنا عيسىٰ ته ووئيل، ”اُستاذه! مُونږ يو سړے وليدو چه ستا په نُوم پيريان وباسى، خو هر کله چه هغه زمُونږ نه نۀ وو نو مُونږ دَ هغۀ دَ منع کولو کوشش وکړو.“

³⁹عيسىٰ ورته ووئيل چه ”هغه مه منع کوئ ځکه چه داسے هيڅوک نِشته چه زما په نُوم مُعجزے ښکاره کوى اَؤ بيا به زر په ما پسے بد وائى.

⁴⁰خو څوک چه زمُونږ خلاف نۀ دے هغه زمُونږ ملګرے دے.

⁴¹زَۀ تاسو ته دا وايم چه که څوک هم تاسو ته په دے نيت يو کنډول اوبۀ درکړى چه تاسو دَ مسيح مُريدان يئ نو هغه سړے به يقيناً بے اَجره پاتے نۀ شى.

⁴²اَؤ هر هغه څوک چه له دے وړو نه چه په ما عقيده لرى په لاره کښے خنډُونه پيدا کوى نو دَ هغۀ دَ پاره به دا ښۀ وى چه دَ ژرندے پل دَ هغۀ په غاړه وتړلے شى اَؤ په درياب کښے وغورزولے شى.

⁴³که ستا لاس تاله تيندک درکوى نو پرے ئے کړه ځکه چه تا له دا غوره ده چه په ژوندانۀ کښے دَ يو بونډى لاس سره داخل شے په ځائے دَ دے چه دواړه لاسه لرے اَؤ دوزخ دِ ځائے شى چه نۀ مړ کيدونکے اور لرى.

⁴⁴

⁴⁵اَؤ که ستا پښه تا له تيندک درکړى نو پرے ئے کړه ځکه چه دا تا له ښه ده چه په ژوندُون کښے په يوه پښه ګوډ داخل شے په ځائے دَ دے چه دواړه پښے دِ روغے وى اَؤ دوزخ دِ ځائے شى.

⁴⁶

⁴⁷اَؤ که ستا سترګه تا له تيندک در کړى نو وئے باسه. دا ستا دَ پاره غوره ده چه دَ خُدائے په بادشاهئ کښے په يوه سترګه داخل شے، نه دا چه دواړه سترګے لرے اَؤ دوزخ دِ ځائے شى،

⁴⁸چرته چه رغړيدُونکى چينجى چرے نۀ مرى اَؤ اور ئے تل تر تله لمبے وهى.

⁴⁹هر څوک به دَ اور سره مالګين کيږى.

⁵⁰مالګه يو ښۀ څيز دے خو که مالګه بے خونده شى نو په څۀ څيز به بيا خوند پيدا کړى؟ په خپلو کښے مالګه وساتئ اَؤ دَ يو بل سره په صُلح اوسئ.“